Οι κινηματογραφικές στιγμές του 2014

Ποιες ήταν οι ταινίες της χρονιάς; Ποια ήταν τα κινηματογραφικά πρόσωπα και οι ειδήσεις που μάς απασχόλησαν μέσα στο 2014; Το in.gr επιλέγει αγαπημένες ταινίες, ερμηνείες, αλλά και τραγούδια από ταινίες και θυμάται τις καλύτερες κινηματογραφικές στιγμές της χρονιάς που φεύγει.

Οι 14 ταινίες του 2014 με τυχαία σειρά (πατήστε πάνω στις εικόνες για να διαβάσετε περισσότερα):

Nebraska
Inside Llewyn Davies
Ο Εγωιστής Γίγαντας
Ξενοδοχείο Grand Budapest
Philomena
Ιστορίες για Αγρίους
Οι Υπερέξι
Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε
Το Μυστικό της Μέιζι
Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί
Ida
’71
Under the Skin
Filth

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στο Boyhood του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, την ταινία που ο σκηνοθέτης γύριζε επί 12 χρόνια μαζί με τους στενούς του συνεργάτες και δείχνει το πέρασμα του χρόνου στη ζωή ενός αγοριού. Σημαντικά και ασήμαντα, όλα όσα βιώνει αποκτούν ιδιαίτερη σημασία αφού αυτά συνιστούν τη ζωή του.

Τα κινηματογραφικά πρόσωπα του 2014:

Μπένεντικτ Κάμπερμπατς: Θεωρείται φαβορί για Όσκαρ για την ερμηνεία του στο Imitation Game και βρίσκεται κυριολεκτικά παντού. Από το Χόμπιτ (όπου δανείζει τη φωνή στον δράκο Σμάουγκ και τον Σάουρον), μέχρι τον τηλεοπτικό Σέρλοκ και τους Πιγκουίνους. Και είναι απλά υπέροχος.

Τζένιφερ Λόρενς: Πολλοί θεατές δηλώνουν ότι η νεαρή ηθοποιός είναι ο λόγος για να πάνε να δούνε μία ταινία. Φέτος αποδείχθηκε η ηθοποιός με τις μεγαλύτερες box office επιτυχίες (ανάμεσά τους τα X-Men και Αγώνες Πείνας), ενώ η υπόθεση με τις γυμνές φωτογραφίες της που διέρρευσαν στο Διαδίκτυο, έκανε τους θαυμαστές της να ταχθούν στο πλευρό της.

Τζακ Ο’ Κόνελ: Τον πρωτοπροσέξαμε στο ’71, τον είδαμε στις Γροθιές στους Τοίχους, τώρα θα τον δούμε στο Unbroken της Αντζελίνα Τζολί. Το μέλλον για τον νεαρό βρετανό ηθοποιό προμηνύεται λαμπρό.

Όσκαρ Άιζακ: Στο Inside Llewyn Davies κατάφερε να μας κάνει να συμπαθήσουμε έναν αντιπαθητικό χαρακτήρα. Για τα Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου ήρθε στην Ελλάδα και έμαθε ελληνικά, ενώ τώρα έχει αναλάβει καθήκοντα πιλότου στο νέο Star Wars. Ο ταλαντούχος ηθοποιός ήρθε για να μείνει.

Ρόζαμουντ Πάικ: Στον ρόλο της Έμα, της εξαφανισμένης συζύγου στο Κορίτσι που Εξαφανίστηκε, είναι μία αποκάλυψη, αποκαλύπτοντας όλη τη γκάμα συναισθημάτων: από ευάλωτη και τρομαγμένη, μέχρι τρομακτική.

Οι κινηματογραφικές απώλειες της χρονιάς

Ο κινηματογραφικός κόσμος έγινε πιο φτωχός φέτος, χάνοντας ανθρώπους όπως ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, ο Ρόμπιν Ουίλιαμς, ο Χάρολντ Ράμις, ο Μάικ Νίκολς, ο Ρίτσαρντ Ατένμπορο, η Λορίν Μπακόλ, η Σίρλεϊ Τεμπλ, ο Αλέν Ρενέ και η ενδυματολόγος Ντένη Βαχλιώτη.

• Πέθανε ο σκηνοθέτης του «Πρωτάρη», Μάικ Νίκολς
• Πέθανε η γνωστή ενδυματολόγος Ντένη Βαχλιώτη
• Πέθανε σε ηλικία 89 ετών η ντίβα του Χόλιγουντ Λορίν Μπακόλ
• Ρόμπιν Ουίλιαμς: Ο ηθοποιός που έκανε τον κόσμο να γελά και να σκέφτεται
• Νεκρός στο διαμέρισμά του βρέθηκε ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν

Οι καλύτερες γυναικείες ερμηνείες:

Μαριόν Κοτιγιάρ (Δύο Ημέρες, Μία Νύχτα)
Τζούντι Ντεντς (Philomena)
Έιμι Άνταμς (American Hustle)
Τζούλια Ρόμπερτς (Αύγουστος)
Ρόζαμουντ Πάικ (Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε)

Οι καλύτερες ανδρικές ερμηνείες:

Χοακίν Φοίνιξ (Δικός της)
Τζάρεντ Λέτο (Dallas Buyers Club)
Τζέιμς ΜακΆβοϊ (Filth)
Ρέιφ Φάινς (Ξενοδοχείο Grand Budapest)
Όσκαρ Άιζακ (Inside Llewyn Davies)
Μπρους Ντερν (Νεμπράσκα)

«Υποψηφιότητα» για καλύτερη σκηνοθεσία:

Σπάικ Τζόνζι (Δικός της)
Κρίστοφερ Νόλαν (Interstellar)
Πάβελ Παβλικόβσκι (Ida)

Τα γεγονότα της χρονιάς

Ο νέος Τζέιμς Μποντ έχει τίτλο Spectre, Bond girls τις Μόνικα Μπελούτσι και Λέα Σεϊντού και κακό τον Κρίστοφ Βαλτς.

Η κυβερνοεπίθεση στη Sony εξαιτίας της ταινίας The Interview απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης παγκοσμίως.

Ο Τζορτζ Κλούνεϊ παντρεύτηκε την καλή του, Αμάλ Αλαμουντίν, στη Βενετία. Ο παραμυθένιος γάμος τους διήρκεσε τρεις ημέρες και τράβηξε τα φλας των φωτογράφων. Λίγο νωρίτερα και κάτω από απόλυτη μυστικότητα, ο Μπραντ Πιτ είχε παντρευτεί στη Γαλλία την αγαπημένη του Αντζελίνα Τζολί.

Η πιο φιλόδοξη ταινία της χρονιάς: Το Interstellar δίχασε το κοινό, ωστόσο εντυπωσίασε με τα ειδικά εφέ του. Ανάμεσα στα άλλα που μας έδειξε, ήταν μία σκουληκότρυπα και μία μαύρη τρύπα.

Είπαν στο in.gr μέσα στο 2014:

«Κάνω προσωπικό σινεμά και προσπαθώ να βάλω μέσα στις ταινίες μου μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου» Άιρα Σακς, σκηνοθέτης, Η Αγάπη Είναι Παράξενη.

«Η Ελλάδα είναι μια πολύ ρατσιστική χώρα. Οι Έλληνες είναι ρατσιστές. […] Έχει έρθει η στιγμή να το αντιμετωπίσουμε, να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, να μη λέμε η Ελλάδα δεν είναι ρατσιστική χώρα» Πάνος Χ. Κούτρας, σκηνοθέτης, Xenia.

«Η οικονομική κρίση έχει να κάνει με τις ιστορίες των ανθρώπων που είναι γύρω μας. Δεν μπορεί να μην υπάρχει μέσα, αφού τα τελευταία χρόνια οι ιστορίες και οι ζωές των ανθρώπων γύρω μας και των φίλων μας επηρεάζεται άμεσα από αυτό» Σύλλας Τζουμέρκας, σκηνοθέτης, Έκρηξη.

«Το σινεμά είναι σαν ένα νησί όπου μπορείς να αισθανθείς τον κόσμο από διαφορετικές γωνίες. Μπορείς να δεις τον φόβο, την αγάπη, τον πόθο. Και εκεί υπάρχει ένα τεράστιο νεκροταφείο γεμάτο από πολλούς υπέροχους ανθρώπους που δημιούργησαν το σινεμά. Εγώ, όταν ξεκίνησα, ήμουν καλεσμένος, ένας παράνομος καλεσμένος. Με τις πρώτες ταινίες μου ένιωσα την ανάγκη να πω ευχαριστώ σε κάποιους σκηνοθέτες. Ευχαριστώ για αυτό το νησί, ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να είμαι εκεί» Λεός Καράξ, σκηνοθέτης.

«Δεν υπάρχει πεπρωμένο. Τα πάντα εξαρτώνται από το τι κάνουμε. Πρέπει να είμαστε δημιουργικοί και οργανωμένοι για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, διαφορετικά θα συντριβούμε. Δεν ήρθα στην Ελλάδα για να κάνω διάλεξη, ήρθα με ταπεινότητα να ακούσω. Οι άνθρωποι εδώ στην Ελλάδα έχουν υποφέρει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη» Πολ Λάβερτι, σεναριογράφος.

«Μου αρέσει να κάνω ταινίες για τους ανθρώπους του κόσμου αυτού και αυτός ο κόσμος επηρεάζεται από την πολιτική, την οικονομία, από μία σειρά πραγμάτων. Για κάποιο λόγο οι ταινίες στις ΗΠΑ αποκλείουν οποιαδήποτε ρεαλιστική βάση του κοινωνικού κόσμου. Οι περισσότερες τουλάχιστον» Ραμίν Μπαχράνι, σκηνοθέτης.

«Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν η κλασική δυσκολία που αντιμετωπίζει ένας σκηνοθέτης: Το να βρεις κόσμο να μοιραστείς και να μεταδώσεις το όραμά σου. Θετικό για μένα ήταν το γεγονός πως –επειδή η ταινία έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία- χρειάστηκε να μιλήσω για τον εαυτό μου. Και αυτό μου έκανε καλό» Θανάσης Νεοφώτιστος, σκηνοθέτης, Προσευχή.

«Ο Τζέρεμι Άιρονς και ο Σαμ Νιλ θέλουν να κάνουν το καλύτερο δυνατό για τη δουλειά και συγκεντρώνονται σε αυτή. Και οι δύο έχουν χιούμορ και είναι πολύ ευγενείς, οπότε η δουλειά γινόταν πολύ εύκολα. Τους κοιτάς και μαθαίνεις, τους θαυμάζεις και κάνεις το καλύτερο που μπορείς και εσύ» Μελία Κράιλινγκ, ηθοποιός, Guardians of the Galaxy.

«Όταν γνωρίζω κάποιους ανθρώπους σε βάθος και βλέπω ότι είναι και «μούρες» και έχουν έναν κόσμο με μεγάλο ενδιαφέρον, κάποια στιγμή τους προτείνω εάν θέλουν να στηθούν μπροστά από μία κάμερα, εάν θέλουν να παίξουν σε κάποια ταινία μου. Πιστεύω ότι για να κάνεις σινεμά χρειάζεται ευφυΐα και προσωπικότητα. Εάν έχεις αυτά τα δύο, μπορείς να κάνεις σινεμά» Γιάννης Οικονομίδης, σκηνοθέτης, Το Μικρό Ψάρι.

«Τι σημαίνει να είσαι διάσημος; Είναι μια ταυτότητα τελείως πλαστή, μία ιλουστρασιόν εικόνα» Χρήστος Στέργιογλου, ηθοποιός, Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά.

Πέντε μουσικές στιγμές:

Ο χορός του μωρού – Γκρουτ

Γλυκύτατος όσο και ενήλικας, το μωρό Γκρουτ το ρίχνει έξω, χορεύοντας στους ρυθμούς του I Want You Back των Jackson 5.

Hal – Γιασμίν Χαμντάν / Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί

Σε μία ταινία όπου η τέχνη παίζει τόσο σημαντικό ρόλο, η μουσική δεν θα μπορούσε παρά να είναι υπέροχη. Ο Τζιμ Τζάρμους επιλέγει τα τραγούδια και τις μουσικές που αγαπάει. Μία από τις πιο ατμοσφαιρικές σκηνές δείχνει την Γιασμίν Χαμντάν να τραγουδάει σε ένα μπαρ.

Fuere Mich – Rammstein / Nymphomaniac

Ο Λαρς ΦονΤρίερ θέλει να μας προκαλεί. Γι’ αυτό σε μία ταινία που ασχολείται με την κλασική μουσική, βάζει την ένταση της metal και του γερμανικού συγκροτήματος Rammstein.

The Death of Queen Jane / Inside Llewyn Davies

Αν και το Please Mr Kennedy ήταν το τραγούδι που ξεχώρισε, το The Death of Queen Jane αποτελεί αφορμή για μία από τις πιο συγκινητικές σκηνές της ταινίας: εκείνη της οντισιόν του Λούιν Ντέιβις, ενός ταλαντούχου, αλλά άτυχου τραγουδιστή της φολκ.

Ryan’s Song / Boyhood

Ταινία του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ χωρίς προσεγμένο soundtrack δεν γίνεται. Ανάμεσα στις μουσικές που ακούγονται είναι και το Ryan’s Song με τον Ίθαν Χοκ να παίζει κιθάρα.

Τετράποδοι σταρ:

Ρόκο – The Drop

Hagen – White God

Γάτα – Inside Llewyn Davis

Ντίτο το κουνέλι – Xenia

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ