Και η Ευρώπη στην κούρσα για επανδρωμένες αποστολές σε Σελήνη και Αρη

36

Σχέδια για αποστολή Ευρωπαίων στη Σελήνη έως το 2025 και στον Αρη έως το 2035 παρουσίασαν την Τρίτη στο Λονδίνο επιστήμονες της ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος).

«Πιστεύουμε ότι είναι τεχνικά εφικτό να έχουμε μια επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη ανάμεσα στο 2020 και το 2025 και στη συνέχεια στον Αρη ανάμεσα στο 2030 και το 2035» δήλωσε ο Φράνκο Ονγκάρο, επικεφαλής του προγράμματος Aurora που οργάνωσε τη συνάντηση για τη μακροπόθεσμη εξερεύνηση του Ηλιακού Συστήματος.

O «οδικός χάρτης» της υπηρεσίας, σχολιάζει την Τετάρτη το πρακτορείο Reuters, ήταν πιο συγκεκριμένος από το νέο πρόγραμμα της NASA που παρουσίασε ο Τζορτζ Μπους, το οποίο προβλέπει επιστροφή στο φεγγάρι έως το 2020 και πιθανώς επανδρωμένη αποστολή στον Αρη γύρω στο 2030.

Το πρώτο ταξίδι ανθρώπων στον Αρη είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απαιτήσει τη συνεργασία Ευρώπης, ΗΠΑ και Ρωσίας, καθώς το κόστος εκτιμάται ότι θα υπερβεί τα 300 δισ. δολάρια.

Η Σελήνη ως εφαλτήριο

«Χρειάζεται να πάμε πρώτα πίσω στο φεγγάρι προτού μπορέσουμε να πάμε στον Αρη. Πρέπει να μάθουμε να περπατάμε πριν μπορέσουμε να τρέξουμε» σχολίασε στη συνάντηση ο Ονγκάρο.

Σύμφωνα με τα σχέδια της ESA, το 2007 θα δοκιμαστεί το πρωτότυπο ενός σκάφους με νέες τεχνολογίες για την είσοδο στην αρειανή ατμόσφαιρα και την ομαλή προσεδάφιση στην επιφάνειά του.

Το 2009 θα αναχωρήσει για τον Αρη το ExoMars, ένα προηγμένο, αυτόνομο ρομπότ που θα διανύσει αρκετά χιλιόμετρα στο εξωγήινο έδαφος, αναζητώντας ίχνη ζωής. Πέντε χρόνια αργότερα θα ακολουθήσει μια αποστολή για την μεταφορά δειγμάτων υλικού από τον Αρη πίσω στη Γη.

Το 2026 η σχεδιαζόμενη επανδρωμένη αποστολή στον Αρη θα προσομοιωθεί σε μια ρομποτική αποστολή που θα δοκιμάσει όλες τις νέες τεχνολογίες.

Το 2030 θα αναχωρήσει ένα μη επανδρωμένο σκάφος που θα μεταφέρει στον Κόκκνο Πλανήτη προμήθειες και θα προετοιμάσει το έδαφος για τους αστροναύτες, ενώ η ίδια η επανδρωμένη αποστολή θα μπορούσε να ακολουθήσει το 2033.

Σύμφωνα με τον Κόλιν Πίλιντζερ, τον υπεύθυνο της αποστολής του διερευνητή Beagle 2 που χάθηκε στον Αρη τα Χριστούγεννα, πριν από την αποστολή ανθρώπων οι επιστήμονες πρέπει να γνωρίζουν με βεβαιότητα αν υπάρχει ή όχι ζωή στον Αρη: «Τα ρομπότ μπορεί κανείς να τα αποστειρώσει. Αλλά με τους αστροναύτες δεν μπορεί να γίνει το ίδιο. Αναπόφευκτα, κάποιος άνθρωπος θα μεταφέρει μικρόβια στον πλανήτη […] και θα τον μολύνει» εξήγησε.

Πάντως το βασικό που θα πρέπει να μελετήσουν οι επιστήμονες προτού επιχειρηθεί η αποστολή είναι ποιες θα ήταν οι επιδράσεις του διαστημικού περιβάλλοντος στον άνθρωπο σε ένα ταξίδι που θα διαρκούσε δύο έως τέσσερα χρόνια. Ο Αρης δεν διαθέτει μαγνητικό πεδίο, με αποτέλεσμα η επιφάνειά του να «λούζεται» από ισχυρή κοσμική ακτινοβολία. Πολλοί επιστήμονες αμφιβάλλουν για το κατά πόσο η επιβίωση ανθρώπων για διάστημα μηνών είναι καν εφικτή.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,Associated Press