Οι ταπεινοί ιππόκαμποι είναι ασυναγώνιστοι κυνηγοί

Οι ιππόκαμποι είναι αναμφισβήτητα από τα πιο όμορφα πλάσματα του θαλάσσιου κόσμου. Κινούνται όμως με πολύ αργό ρυθμό και γενικότερα θεωρούνται πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων κολυμβητές. Παρόλα αυτά καταφέρνουν με εξαιρετική ευκολία να τρέφονται και μάλιστα θεωρούνται οι πιο αποτελεσματικοί κυνηγοί στη φύση. Δεν γνωρίζαμε όμως το μυστικό της επιτυχίας τους στο κυνήγι της λείας. Οπως φαίνεται η επιτυχία των ιππόκαμπων οφείλεται στην ανατομία του κεφαλιού και του χαρακτηριστικού ρύγχους τους που τους επιτρέπουν να αρπάζουν ταχύτατα και αθόρυβα τα θηράματα τους.

Αόρατο χτύπημα

Ειδικοί του πανεπιστημίου του Τέξας μελέτησαν τους ιππόκαμπους και διαπίστωσαν ότι το μυστικό τους όπλο είναι το ρύγχος τους. Πιο συγκεκριμένα το ρύγχος του ιππόκαμπου είναι ανατομικά σχεδιασμένο ώστε να κινείται με τρομερή ταχύτητα μέσα στο νερό χωρίς όμως η κίνηση αυτή να δημιουργεί τον παραμικρό κυματισμό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα θηράματα να μην αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο αλλά και αν κάποια τον αντιληφθούν να είναι πια πολύ αργά για αυτά αφού ο συνδυασμός «αορατότητας» και ταχύτητας είναι πρακτικά ανίκητος.

«Ο ιππόκαμπος είναι ένα από τα πιο αργά ψάρια που γνωρίζουμε αλλά μπορεί να πιάσει θηράματα που κινούνται με τρομερή ταχύτητα. Οι ιππόκαμποι μπορούν να πιάσουν ακόμη και τα πιο ταλαντούχα και επιδέξια στην απόδραση από κινδύνους και επιθέσεις θαλάσσια όντα» αναφέρει ο Μπραντ Γκέμελ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Ενδεικτικό της ικανότητας του ιππόκαμπου είναι ότι μπορεί να πιάνει και να τρώει κωπήποδα. Πρόκειται για μικροσκοπικά οστρακόδερμα που θεωρούνται τα ταχύτερα πλάσματα στη φύση. Οταν ένα κωπήποδο αισθανθεί κυματισμό κοντά του τινάζεται μακριά καλύπτοντας κάθε δευτερόλεπτο απόσταση 500 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του μήκους του σώματος του. Αν ένας άνθρωπος με ύψος περίπου δύο μέτρα είχε παρόμοια ικανότητα στο νερό θα κολυμπούσε με ταχύτητα 3,2 χιλιάδων χλμ/ώρα!

Η ολογραφική ανακάλυψη

«Οι ιππόκαμποι όταν στο περιβάλλον τους επικρατεί ηρεμία πιάνουν το θήραμα που έχουν στοχεύσει σε ποσοστό 90%. Πρόκειται για εξαιρετικό ποσοστό και θέλαμε να μάθουμε πώς τα καταφέρνουν» εξηγεί ο Γκέμελ. Οπως διαπιστώθηκε η επίθεση του ιππόκαμπου διαρκεί περίπου ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου και όπως είναι ευνόητο θα πρέπει να έχει κατορθώσει να βρεθεί σε απόσταση αναπνοής από τη λεία του για να είναι πετυχημένη. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν υπερσύγχρονο εξοπλισμό (μικροσκόπιο με ενσωματωμένο λέιζερ και ψηφιακή κάμερα υψηλής ταχύτητας) με το οποίο κατέγραφαν την κίνηση του νερού γύρω από τους ιππόκαμπους. Στη συνέχεια δημιουργούσαν τρισδιάστατα ολογράμματα.

Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές το ρύγχος του ιππόκαμπου είναι διαμορφωμένο έτσι ώστε μειώνεται στο ελάχιστο η διατάραξη του νερού μπροστά από το στόμα του πριν εξαπολύσει την επίθεση. Παράλληλα η υπόλοιπη ανατομία του ιππόκαμπου του επιτρέπει μόλις αυτός εντοπίσει το θήραμα του να τοποθετεί το κεφάλι του στην πλέον κατάλληλη στάση και θέση (στη σωστή γωνία κ.α) για την επικείμενη επίθεση. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications».

Βήμα Science

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ