Διώρυγα του Παναμά, το σωτήριο υπερωκεάνιο κανάλι

Τα πλοία που περιμένουν να εισέλθουν στη Διώρυγα του Παναμά διακρίνονται ως πολύχρωμες κουκκίδες στη νέα δορυφορική εικόνα που έστειλε στο in.gr η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA.

Η διώρυγα, συνολικού μήκους 80 χιλιομέτρων, ήταν ένα από τα πλέον φιλόδοξα έργα του 20ού αιώνα. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1881 και ολοκληρώθηκαν το 1914, επιτρέποντας στα πλοία να περνούν απευθείας από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό, αντί να κάνουν το μακρύ γύρο της Νοτίου Αμερικής.

• Δείτε την εικόνα σε πλήρη ανάλυση

Η διώρυγα δεν είναι ένα απλό, ανοιχτό κανάλι, καθώς η στάθμη του Ειρηνικού Ωκεανού είναι συνήθως 20 εκατοστά υψηλότερη από ό,τι στην Καραϊβική Θάλασσα του Ατλαντικού, κυρίως λόγω των καιρικών συνθηκών και της διαφορετικής πυκνότητας του νερού.

Αυτό σημαίνει ότι στις δύο άκρες της διώρυγας λειτουργούν γιγάντιοι υδατοφράκτες. Όταν αυτές οι πύλες κλείσουν πίσω από το πλοίο που μόλις εισήλθε στη διώρυγα, το σκάφος σταδιακά ανυψώνεται στη στάθμη του νερού μέσα στο κανάλι, 26 ολόκληρα μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στην άλλη άκρη της διώρυγας, η διαδικασία αντιστρέφεται και το πλοίο κατεβαίνει στη στάθμη του ωκεανού.

Στο κέντρο περίπου της εικόνας διακρίνεται η μεγάλη, τεχνητή Λίμνη Γκάτουν, η οποία δημιουργήθηκε το διάστημα 1904-1914. Δεδομένου ότι οι χειμώνες του Παναμά είναι ξηροί, η λίμνη αποθηκεύει το νερό που απαιτείται για τη λειτουργία των υδατοφρακτών. Αρκετά πλοία διακρίνονται να πλέουν στη λίμνη ως μπλε, πράσινες και κόκκινες κουκκίδες.

Δώδεκα με δεκαπέντε χιλιάδες πλοία διασχίζουν κάθε χρόνο τη διώρυγα, ένα ταξίδι που διαρκεί κατά μέσο όρο οκτώ με δέκα ώρες.

Η χώρα του Παναμά στην Κεντρική Αμερική έχει το μέγεθος της Τσεχίας. Απολαμβάνει ένα τροπικό κλίμα και αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό χάρη στις παραλίες, τα βουνά και τα υγρά τροπικά δάση του.

Μέχρι τη δεκαετία του 1940, το 70% του Παναμά καλυπτόταν από ζούγκλα. Λόγω της υλοτομίας, βόσκησης και της επέκτασης των υποδομών, τα δάση καλύπτουν σήμερα μόνο τη μισή χώρα.

Η εικόνα προέρχεται από το ραντάρ του δορυφόρου Envisat και συνδυάζει τρεις διαφορετικές λήψεις στη διάρκεια του 2011 και του 2012.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ