Η κινεζική πολιτική του ενός παιδιού «είχε ψυχολογικές επιπτώσεις στη νέα γενιά»

Τα μοναχοπαίδια που προέκυψαν από την πολιτική του ενός παιδιού ανά οικογένεια στην Κίνα τείνουν να είναι λιγότερο ανταγωνιστικά και έμπιστα και περισσότερο καχύποπτα και απαισιόδοξα, υποστηρίζει μελέτη στο περιοδικό Science.

Τα αποτελέσματα, επισημαίνουν οι ερευνητές, δείχνουν να επιβεβαιώνουν τις στερεότυπες αναφορές των κινεζικών μέσω στο λεγόμενο «σύνδρομο του μικρού αυτοκράτορα» -την ιδέα ότι η νέα γενιά είναι κακομαθημένη και λιγότερο κοινωνικοποιημένη.

Η ερευνητική ομάδα εκτιμά μάλιστα ότι οι ψυχολογικές ιδιαιτερότητες που παρατηρούνται στα μοναχοπαίδια της Κίνας θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στην κοινωνία, αφού τα παιδιά αυτά αποφεύγουν το ρίσκο και ίσως επιβραδύνουν την καινοτομία.

Οι ερευνητές τονίζουν πάντως ότι τα αποτελέσματα δεν ισχύουν για τα μοναχοπαίδια γενικά, αφού σε άλλες κοινωνίες τα ζευγάρια που αποφασίζουν να έχουν μόνο ένα παιδί δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με το μέσο ζευγάρι στην Κίνα.

Η πολιτική του ενός παιδιού ανά οικογένεια τέθηκε σε εφαρμογή το 1979 με στόχο να ανακόψει την υπερβολική αύξηση του πληθυσμού. Περισσότερα από ένα παιδί επιτρέπεται πάντως να έχουν οι οικογένειες εθνικών μειονοτήτων, τα ζευγάρια στην επαρχία, καθώς και όσα απέκτησαν άρρωστο πρώτο παιδί.

«Στην Κίνα είναι διαδεδομένη η αντίληψη ότι η νέα γενιά είναι κακομαθημένη, εγωιστική και λιγότερο εργατική. Παρόλο όμως που πρόκειται για διαδεδομένη αντίληψη, κανείς δεν το είχε εξετάσει επιστημονικά» λέει η Λίσα Κάμερον, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μonash της Αυστραλίας και πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης στο Science.

Η ομάδα της Κάμερον απευθύνθηκε σε εταιρεία ερευνών για να εντοπίσει 421 τυχαίους ενήλικες εθελοντές, από τους οποίους οι μισοί είχαν γεννηθεί λίγα χρόνια πριν το 1979, ενώ οι υπόλοιποι λίγα χρόνια μετά τη χρονολογία αυτή. Τα έτη γέννησης και η μεθοδολογία της μελέτης επιλέχθηκε έτσι ώστε να αποκλειστούν άλλοι κοινωνικοί παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάζουν το ψυχολογικό προφίλ των εθελοντών.

Όλοι οι εθελοντές κλήθηκαν να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια συμμετάσχουν σε μια σειρά από παιχνίδια με ανταλλάγματα, τα οποία είναι σχεδιασμένα να αποκαλύπτουν στοιχεία της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, ένα από τα παιχνίδια ήταν σχεδιασμένο να μετρά την εμπιστοσύνη, και οι εθελοντές είχαν την ευκαιρία να εμπιστευτούν χρήματα σε έναν ξένο με την προοπτική να πάρουν από αυτόν περισσότερα χρήματα αργότερα.

Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι, συγκριτικά με τους εθελοντές που γεννήθηκαν λίγο πριν την εφαρμογή της πολιτικής του ενός παιδιού, οι εθελοντές της νέας γενιάς έτειναν να αποφεύγουν τα ρίσκα, να εμπιστεύονται λιγότερο τους ξένους, να είναι λιγότερο έμπιστοι (έκλεβαν στα παιχνίδια), λιγότερο έμπιστοι και λιγότερο ανταγωνιστικοί. Είχαν επίσης υψηλότερη βαθμολογία σε τεστ του «νευρωτισμού», ενός χαρακτηριστικού της προσωπικότητας που αφορά το άγχος.

Η Δρ Κάμερον, για την οποία τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα, πιστεύει ότι η ψυχολογία της νέας γενιά πιθανώς επηρεάζεται από τους γονείς που κακομαθαίνουν τα μοναχοπαίδια τους, κάνοντάς τα λιγότερο πρόθυμα να ανταγωνιστούν τους άλλους ή να ρισκάρουν. Άλλες ιδιαιτερότητες όπως η έλλειψη εμπιστοσύνης ίσως οφείλεται στην έλλειψη κοινωνικοποίησης στα παιδιά που μεγάλωσαν χωρίς αδέλφια.

Οι ερευνητές, μάλιστα, προβλέπουν ότι η ψυχολογία της νέας γενιάς θα μπορούσε να επηρεάσει την οικονομία της Κίνας, αφού δεν δείχνει να ευνοεί την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία.

Επιφυλάξεις για τα αποτελέσματα της έρευνας θα μπορούσαν πάντως να εκφραστούν λόγω του σχετικά μικρού μεγέθους του δείγματος αλλά και λόγω των πολλών διαφορετικών κοινωνικών παραγόντων που θα μπορούσαν θεωρητικά να αλλάζουν το προφίλ της νέας γενιάς και δεν ήταν δυνατό να αποκλειστούν στην ανάλυση.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ