Παροδική κώφωση φαίνεται ότι προκαλούν τα σόναρ στα δελφίνια

36

Πείραμα με εκπαιδευμένο δελφίνι που ζει στη Χαβάη ενισχύει τις υποψίες για τις παρενέργειες των ισχυρών στρατιωτικών σόναρ: το κήτος υπέστη παροδική κώφωση όταν εκτέθηκε σε ηχητικούς παλμούς υψηλής έντασης.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο βρετανικό Biology Letters, έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες ενδείξεις για το ρόλο των σόναρ μέσης συχνότητας στο θάνατο δεκάδων δελφινιών και φαλαινών που εξοκέλλουν στις ακτές.

Όπως οι νυχτερίδες και πολλά ακόμα ζώα, τα κήτη αυτά βασίζονται σε σύστημα ηχοεντοπισμού για να βρίσκουν το δρόμο τους: εκπέμπουν ηχητικά κύματα στο νερό και ακούν την ηχώ από τυχόν εμπόδια που βρίσκονται μπροστά τους.

Σύμφωνα με μία από τις θεωρίες που έχουν διατυπωθεί για την επίδραση των σόναρ στα δελφίνια, οι δυνατοί ήχοι αποπροσανατολίζουν τα δελφίνια ακριβώς επειδή επηρεάζουν την ακοή τους.

Το τελευταίο πείραμα συνηγορεί σε αυτή την υπόθεση, αν και δεν αρκεί για να την αποδείξει, όπως επισημαίνουν οι ίδιοι ερευνητές.

Ο θαλάσσιος βιολόγος Αραν Μούνεϊ και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης χρησιμοποίησαν μια βεντούζα για να κολλήσουν πάνω σε ένα εκπαιδευμένορινοδέλφινο όργανα που κατέγραφαν τα εγκεφαλικά κύματα και τις ζωτικές ενδείξεις του (το πείραμα πραγματοποιήθηκε παρουσία του εκπαιδευτή του δελφινιού και δεν του προξένησε μόνιμες βλάβες).

Το πειραματόζωο εκτέθηκε σε σύντομους ηχητικούς παλμούς, οι οποίοι εκπέμπονταν ανά τριάδες με μεσοδιάστημα 24 δευτερολέπτων, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Όταν η ένταση του ήχου έφτασε τα 203 decibel, το δελφίνι έπαψε να ακούει, καθώς οι μετρήσεις έδειχναν ότι ο εγκέφαλός του είχε σταματήσει να αντιδρά στον ήχο. Η κώφωση διήρκεσε για περίπου 20 λεπτά. Αλλες καταγραφές έδειξαν ακόμα ότι η ενεργοποίηση του σόναρ οδηγούσε σε άνοδο του ρυθμού αναπνοής.

«Οπωσδήποτε δείξαμε ότι υπάρχουν φυσιολογικές αλλά και ορισμένες συμπεριφορικές επιδράσεις, ωστόσο δεν γνωρίζουμε αν τα συμπεράσματα ισχύουν και στη φύση» δήλωσε ο Δρ Μούνεϊ.

Τα επίπεδα ήχου που χρησιμοποιήθηκαν στο πείραμα θα αντιστοιχούσαν σε απόσταση περίπου 40 μέτρων από την πηγή ενός σόναρ, πρόσθεσε.

Σύμφωνα μια άλλη θεωρία για την επίδραση των σόναρ, οι ισχυροί ήχοι τρομάζουν τα θαλάσσια κήτη και τα αναγκάζουν να αναδυθούν υπερβολικά γρήγορα, οπότε σχηματίζονται στο αίμα τους επικίνδυνες φυσαλίδες αζώτου, όπως συμβαίνει και στη νόσο των δυτών.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ