Μια θέση χαμηλότερα η Ελλάδα στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας

Στην 87η θέση μεταξύ 137 χωρών κατατάσσεται η Ελλάδα με βάση το δείκτη παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας του World Economic Forum (WEF) 2017-2018. Στην αντίστοιχη περυσινή κατάταξη του WEF, η Ελλάδα ήταν στην 86η θέση μεταξύ 138 χωρών.

Αλγερία και Σρι Λάνκα «κερδίζουν» την Ελλάδα, η οποία πλέον -και μετά από τρία μνημόνια με βασικό στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας- «αφήνει πίσω» μόνο χώρες σαν το Νεπάλ και τη Μολδαβία. Στα μεγαλύτερα εμπόδια για να κάνει κάποιος δουλειές στη Ελλάδα αναφέρονται η φορολογία (υψηλοί συντελεστές και πολυπλοκότητα), η γραφειοκρατία, η αστάθεια των εφαρμοζόμενων πολιτικών και η πρόσβαση σε χρηματοδότηση.

Στην πρώτη θέση παραμένει η Ελβετία, ενώ στη δεύτερη ανέβηκαν οι ΗΠΑ που ήταν πέρυσι στην τρίτη θέση, ακολουθούμενες από τη Σιγκαπούρη (πέρυσι δεύτερη), την Ολλανδία και τη Γερμανία.

Η κατάταξη γίνεται με βάση τη βαθμολογία που παίρνουν οι χώρες σε 12 βασικούς δείκτες. Η συνολική βαθμολογία της Ελλάδας φέτος είναι 4,02 μονάδες με άριστα το 7, ενώ πέρυσι ήταν 4,00.

Τις καλύτερες θέσεις πήρε η Ελλάδα στον δείκτη των υποδομών (38η με 4,9 βαθμούς), της υγείας και της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (48η με 6,1 βαθμούς), της ανώτερης εκπαίδευσης και κατάρτισης (44η με 4,9 βαθμούς), της τεχνολογικής ετοιμότητας (50η με 4,8 βαθμούς) και του μεγέθους της αγοράς (58η με 4,3 βαθμούς).

Χαμηλότερες είναι οι θέσεις που πήρε όσον αφορά τον δείκτη της εξειδίκευσης των επιχειρήσεων (71η με 3,6 βαθμούς), της καινοτομίας (75η με 3,3 βαθμούς), των θεσμών (87η με 3,7 βαθμούς), της αποτελεσματικότητας της αγοράς εργασίας (93η με 4,1 βαθμούς), της αποτελεσματικότητας της αγοράς εργασίας (110η με 3,7 βαθμούς), του μακροοικονομικού περιβάλλοντος (117η με 3,7 βαθμούς) και της ανάπτυξης της χρηματοπιστωτικής αγοράς (133η με 2,5 βαθμούς).

Ως πιο προβληματικοί παράγοντες για το επιχειρείν στην Ελλάδα, με βάση τις απαντήσεις που έδωσαν οι συμμετέχοντες σε έρευνα του WEF, καταγράφηκαν οι φορολογικοί συντελεστές (20,3%), η αναποτελεσματική κρατική γραφειοκρατία (18,1%), οι φορολογικές ρυθμίσεις (14,1%), η αστάθεια των πολιτικών (13,8%), η κυβερνητική αστάθεια (10,8%), η πρόσβαση στη χρηματοδότηση (10,0%) και η διαφθορά (5%).