Αν εφαρμοστεί το μνημόνιο ΙΙ η ανεργία θα φτάσει το 30%, λέει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός

Η ανεργία έχει ήδη εκτοξευθεί στο 21,8%, με πολλούς να θεωρούν την εκτίναξη αυτή χειροπιαστή απόδειξη της αποτυχίας της συνταγής των μνημονίων. Συμμερίζεστε την άποψη; Που αποδίδετε την έκρηξη; Ήταν κάτι που είχε προβλεφθεί και θυσιάστηκε ως «παράπλευρη απώλεια» ή ξέφυγε;

Κατά την άποψη του ΛΑ.Ο.Σ η πολιτική του μνημονίου, παλαιού και νέου, οδηγεί στην ισοπέδωση της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας. Από την αρχή είχαμε εκτιμήσει ότι θα οδηγούσε μεταξύ των άλλων σε ρεκόρ ανεργίας. Είναι γεγονός πάντως ότι εάν η κυβέρνηση Παπανδρέου και ο κ. Βενιζέλος, σαν υπουργός Οικονομικών, είχαν εφαρμόσει ορισμένες από τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν με πιο άμεσο και δημιουργικό τρόπο η κατάσταση της οικονομίας θα ήταν κάπως καλύτερη και το ποσοστό ανεργίας 2-3 μονάδες χαμηλότερο.

Η ίδια η τρόικα κατά καιρούς εκφράζει την ανησυχία της για την αύξηση της ανεργίας. Όμως την ίδια στιγμή επιμένει σε μέτρα λιτότητας και περικοπές, που βαθαίνουν την ύφεση και «γεννούν» ανεργία. Φαίνεται δε να αδιαφορεί για την έκρηξη της ανεργίας και στις υπόλοιπες υπερχρεωμένες χώρες του Νότου. Στις αντιφάσεις αυτές ειδικοί βλέπουν βαθύτερο σχέδιο πλήρους απορρύθμισης της αγοράς εργασίας και μετατροπής της Ελλάδας -και όχι μόνο- σε χώρα πάμφθηνου εργατικού δυναμικού. Εσείς πώς το ερμηνεύετε;

Η στρατηγική της τρόικας βασίζεται σε ένα μείγμα των παραδοσιακών συνταγών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των επιδιώξεων της Γερμανίας, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η συνταγή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου παραδοσιακά οδηγεί σε ρεκόρ ανεργίας ανοίγοντας, θεωρητικά, τον δρόμο για μεγάλες επενδύσεις σε ένα πιο «φιλικό» περιβάλλον για τους επιχειρηματίες, όπου οι εργαζόμενοι έχουν περιορισμένα οικονομικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Από την πλευρά του, το Βερολίνο έχει επιβάλλει πολιτική απόλυτης δημοσιονομικής πειθαρχίας που «στραγγαλίζει» χώρες όπως η Ελλάδα με σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα στην οικονομία τους.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μας οδήγησαν στην υπερχρέωση και μας μετέτρεψαν σε εύκολο στόχο του ΔΝΤ και του Βερολίνου. Ουσιαστικά μας έχουν φορέσει, με τη σύμφωνη γνώμη του κ. Βενιζέλου και του κ. Σαμαρά, έναν οικονομικό ζουρλομανδύα από τον οποίο θα πρέπει να απαλλαγούμε το συντομότερο δυνατό για να μην δούμε «τρελά» πράγματα στην οικονομία και την κοινωνία.

Ο πρόεδρος του κόμματος Γ.Καρατζαφέρης συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης Παπαδήμου-τρόικας για τα εργασιακά. Ποια είναι η εκτίμησή σας μετά από αυτή την εμπειρία για το σχέδιο της τρόικας σε ό,τι αφορά την ανεργία και την αγορά εργασίας, αλλά και για την υπεράσπιση των «κόκκινων γραμμών» που – όπως τουλάχιστον υποτίθεται- θέτει η Ελλάδα στα εργασιακά;

Ο κ. Καρατζαφέρης ήταν ο μόνος ηγέτης κόμματος που υποστήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου και είχε «κόκκινες γραμμές» στην πολιτική του, τις οποίες σεβάστηκε απόλυτα. Παίρνοντας την πρωτοβουλία για την προώθηση του κ. Παπαδήμου στην πρωθυπουργία, δήλωσε ρητά ότι δεν πρόκειται να δεχθεί οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, ούτε φυσικά περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία.

Στήριξε τον κ. Παπαδήμο στην πρωθυπουργία για να αποτρέψει την κατάρρευση που θα έφερνε μια κυβέρνηση… Πετσάλνικου που ήθελε τόσο πολύ ο κ. Παπανδρέου και για την οποία δεν είχε ουσιαστική αντίρρηση ο κ. Σαμαράς. Στην αντίληψη του κυρίου Καρατζαφέρη ο κ. Παπαδήμος θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια ελληνική παραλλαγή του Μάριο Μόντι, εάν στήριζαν την κυβέρνησή του ειλικρινά οι πολιτικές δυνάμεις που είχαν αναλάβει την σχετική δέσμευση και δεν τις φόρτωνε ο δικομματισμός όλες τις αμαρτίες και όλα τα πολιτικά άγχη του.

Μόλις έγινε φανερό ότι ο δικομματισμός είχε υπονομεύσει την δυνατότητα διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης Παπαδήμου με τους Ευρωπαίους εταίρους και πιστωτές και πως οι ηγέτες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα προσυπέγραφαν τα μέτρα εξαθλίωσης του ελληνικού λαού, ο κ. Καρατζαφέρης αποχώρησε από την κυβέρνηση καταγγέλλοντας με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο τις μεθοδεύσεις της τρόικας και του δικομματισμού.

Τα τελευταία βίαια μέτρα (μείωση κατώτατου μισθού, πλήρης αποδυνάμωση των κλαδικών συμβάσεων κ.ά) παρουσιάστηκαν και ως μέτρα για τη μείωση ή έστω την ανάσχεση της ανεργίας. Επιχείρημα που διατύπωσε η κυβέρνηση είναι ότι χωρίς αυτά που έκανε η ανεργία θα ήταν σε πολύ υψηλότερα επίπεδα. Ευσταθεί ο ισχυρισμός αυτός;

Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι που έχουν οδηγήσει την ανεργία σε επίπεδα ρεκόρ και έχουν προετοιμάσει την παραπέρα άνοδό της προς το 25% και το 30% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.

Πρώτον, η μαζική παράνομη μετανάστευση εξασφαλίζει στους εργοδότες που θέλουν να κερδοσκοπήσουν, σε βάρος της οικονομίας και της κοινωνίας, άφθονη φθηνή και φυσικά ανασφάλιστη εργατική δύναμη. Σε όλες τις περιοχές της χώρας και τα αστικά κέντρα που επισκέφθηκα κατά την διάρκεια των προεκλογικών περιοδειών μου συνάντησα πολλούς άνεργους Έλληνες που εκτοπίστηκαν από την αγορά εργασίας προκειμένου να «αξιοποιηθούν» οι παράνομοι μετανάστες.

Δεύτερον, η ουσιαστική κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος -συνέπεια και αυτή της χρεοκοπίας του ελληνικού Δημοσίου- στερεί τον ιδιωτικό τομέα από την αναγκαία χρηματοδότηση. Έτσι έχουμε ρεκόρ ύφεσης, «λουκέτων» και ανεργίας.

Τρίτον, η περιοριστική πολιτική του μνημονίου συμβάλλει και αυτή στην δυναμική άνοδο της ανεργίας εφόσον πολλοί κλάδοι της οικονομίας βρίσκονται αντιμέτωποι με πτώση του κύκλου εργασιών, που μπορεί να ξεπερνάει και το 50%.

Στις συνθήκες που περιγράψαμε η θεωρία της μείωσης του εργατικού κόστους για να δημιουργηθούν νέες θέσεις απασχόλησης δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Οι παράνομοι μετανάστες θα είναι πάντα φθηνότεροι από τους εξαθλιωμένους Έλληνες εργαζόμενους και το φθηνό εργατικό δυναμικό δεν αρκεί για να βγει ο ιδιωτικός τομέας από την βαθιά ύφεση στην οποία τον έχουν ρίξει η έλλειψη ρευστότητας και το μνημόνιο.

Κυρίως όμως τα μέτρα παρουσιάστηκαν ως αναγκαία για την ενίσχυση μακροπρόθεσμα της ανταγωνιστικότητας. Παρότι οι μελέτες από αυτή του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ μέχρι του ΙΟΒΕ και άλλων ινστιτούτων αποδεικνύουν ότι το κόστος εργασίας δεν ευθύνεται ή έχει ελάχιστη ευθύνη για την χαμηλή ανταγωνιστικότητα, η κυβέρνηση επιμένει. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα μέσω του περιορισμού του κόστους εργασίας;

Το κόστος εργασίας παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του συνολικού κόστους. Είναι όμως μόνο ένας από τους παράγοντες που διαμορφώνουν το τελικό κόστος και την διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Εάν για παράδειγμα αυξηθεί το κόστος του χρήματος, αυξηθούν οι φορολογικές επιβαρύνσεις των επιχειρήσεων, αυξηθεί το ενεργειακό κόστος τους, αυξηθούν οι κάθε είδους απαιτήσεις που έχει σε βάρος τους το Δημόσιο και μεγαλώσει η ασυνέπεια του Δημοσίου σε ότι αφορά την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του προς τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, τότε η μείωση του κόστους εργασίας δεν οδηγεί στην ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας.

Η κακή πορεία του ελληνικού τουρισμού το 2012 είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση που αναδεικνύει τα προβλήματα που επισημαίνουμε. Παρατηρείται μεγάλη πτώση των αφίξεων ξένων τουριστών και του τουριστικού συναλλάγματος παρά τη μεγάλη μείωση του μισθολογικού κόστους στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις.

Ερώτημα που τίθεται είναι ακόμη τι είδους ανταγωνιστικότητα επιδιώκεται; Ποιας επιχειρηματικής φιλοσοφίας και πρακτικής επενδυτές καλούνται στην Ελλάδα;

Δεν υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα με τους όρους του μνημονίου. Η βαθιά ύφεση σε συνδυασμό με την κοινωνική και πολιτική αστάθεια που αυτή δημιουργεί απομακρύνει τους σοβαρούς επενδυτές.

Εάν δεν υπερβούμε την πολιτική του νέου μνημονίου, οι μόνοι επενδυτές που θα ενδιαφερθούν για την ελληνική οικονομία θα είναι κάποιοι εκπρόσωποι του γερμανικού κατεστημένου που θέλει να ελέγξει την βασική υποδομή της χώρας, όπως ακριβώς την ήλεγξαν οι Βρετανοί επενδυτές της εποχής μετά την χρεοκοπία του ελληνικού Δημοσίου επί Χαριλάου Τρικούπη το 1892-93.

Θα ενδιαφερθούν επίσης και κάποιοι διεθνείς κερδοσκόποι, που θα είναι πρόθυμοι να αναλάβουν το ελληνικό ρίσκο με τον όρο βέβαια ότι θα εξασφαλίσουν γρήγορες και μεγάλες αποδόσεις στα κεφάλαιά τους.

Με την αρνητική δυναμική που έχει αναπτυχθεί οδεύουμε σε νέες μορφές οικονομικής λεηλασίας και όχι βέβαια σε μια νέα, ενισχυμένη επιχειρηματικότητα.

Πολλές ελπίδες για ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας εναποτίθενται στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων και στα έργα μέσω ΕΣΠΑ. Μπορούν αυτά να συμβάλλουν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανεργίας; Βλέπετε να έχει αλλάξει κάτι στο σχεδιασμό τους που να εγγυάται ότι θα έχουν καλύτερο αποτέλεσμα από τα αντίστοιχα προγράμματα που εφαρμόστηκαν στο παρελθόν;

Η σωστή αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ μπορεί να συμβάλλει στην έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την ύφεση που ξεκίνησε το 2008 και προβλέπεται να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το 2014.

Δύο είναι οι μεγάλες απειλές για την σωστή αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Πρώτον, η νοοτροπία και η μεθοδολογία του δικομματισμού που μετατρέπει τα αναπτυξιακά κεφάλαια σε κομματικό λάφυρο και σε διαπραγματευτικό «ατού» μιας ιδιοτελούς κυβερνητικής, κρατικής γραφειοκρατίας.

Δεύτερον, η προσπάθεια των Γερμανών να δεσμεύσουν τα περισσότερα κονδύλια του ΕΣΠΑ υπέρ του αμφιλεγόμενου προγράμματος «Ήλιος». Το προβάλλουν σαν μία ασφαλή μέθοδο για τη μείωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου κατά 15 δισ. Ευρώ, ενώ είναι πιθανότερο να εξελιχθεί σε μέθοδο λεηλασίας κονδυλίων που δικαιούμαστε από το ΕΣΠΑ από γερμανικά συμφέροντα.

Ποιο είναι το σχέδιο και τα συγκεκριμένα μέτρα που προτείνετε για την αντιμετώπιση της ανεργίας, που φέτος προβλέπεται να ξεπεράσει και το 22%;

Σε επίπεδο στρατηγικής επιβάλλονται τρεις πρωτοβουλίες. Η άμεση και δραστική αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, η απαλλαγή από πολλούς περιορισμούς του μνημονίου και η εξασφάλιση της επαρκούς χρηματοδότησης του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας από το τραπεζικό σύστημα. Αυτό είναι το πλαίσιο της οικονομικής στρατηγικής που χρειάζεται για το πέρασμα από την σημερινή εργασιακή ζούγκλα σε μια οργανωμένη αγορά εργασίας.

Έχουμε επεξεργαστεί πολλά επιμέρους μέτρα τα οποία διευκολύνουν τις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα τις μικρομεσαίες, να συνεχίσουν την δραστηριότητά τους και να αποφύγουν το «λουκέτο». Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα: εξαίρεση από την φορολογία των μικρών επιχειρήσεων με κύκλο εργασιών μέχρι 100 χιλιάδες ευρώ που απασχολούν τουλάχιστον 4 Έλληνες εργαζόμενους. Χαλάρωση της λειτουργίας του προγράμματος «Τειρεσίας», ώστε να βγουν από αυτό τα ⅔ των επιχειρήσεων που έχουν μπει στο σύστημα και να μπορέσουν έτσι να συνεχίσουν την λειτουργία τους με λιγότερους περιορισμούς και εμπόδια. Επιδότηση μέσω κοινοτικών προγραμμάτων της επαγγελματικής επανεκπαίδευσης και προετοιμασίας άνεργων νέων, που θέλουν να εγκαταλείψουν τις πόλεις για να εγκατασταθούν στην περιφέρεια και να ενταχθούν στον αγροτικό τομέα. Επανασύσταση της ΜΟΜΑ για να γίνουν περισσότερα περιφερειακά έργα με τη βοήθεια δεκάδων χιλιάδων ανέργων, του οικοδομικού και κατασκευαστικού κλάδου, που θα ενταχθούν σε αυτήν σαν οπλίτες πενταετούς θητείας με τις σχετικές απολαβές και φυσικά τις υποχρεώσεις.

Πάντως δεδομένου του επιπέδου που έχει φτάσει η ανεργία, ο αριθμός των ανέργων θα παραμένει για αρκετά χρόνια ακόμη υψηλός. Τι προτείνετε για την προστασία αυτών και των οικογενειών τους;

Το πρώτο μέτρο προστασίας που προτείνουμε είναι η κατάργηση της μείωσης του επιδόματος ανεργίας που έχει την υπογραφή του κ. Βενιζέλου και του κ. Σαμαρά. Θεωρούμε πολιτικό και κοινωνικό σκάνδαλο την πρόσφατη μείωση του επιδόματος ανεργίας στο όνομα δήθεν της μείωσης των δημοσίων δαπανών κατά 320 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Προσυπογράφοντας τη μείωση του επιδόματος ανεργίας, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επισημοποίησαν και τον σχεδιασμό για νέα μείωση των μισθών σε επίπεδα «νοτιοανατολικής Ευρώπης», δηλαδή Βουλγαρίας και Ρουμανίας.

Επιδίωξή μας επίσης είναι να μετατρέψουμε το επίδομα ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης, ώστε οι άνεργοι να καλύπτουν διάφορες ανάγκες της τοπικής κοινωνίας στην βάση της μερικής απασχόλησης και μέχρις ότου επανενταχθούν στην αγορά εργασίας.

Μέγα ζήτημα όμως είναι και η ποιότητα των θέσεων εργασίας που θα προκύψουν από την όποια ανάπτυξη. Ποιο είναι το σχέδιο σας για την αντιμετώπιση της έκρηξης των ευέλικτων μορφών εργασίας με χαμηλούς μισθούς και ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα;

Είμαστε αντίθετοι στις ελαστικές μορφές εργασίας που μετατρέπονται σε μέσο άγριας οικονομικής και κοινωνικής εκμετάλλευσης. Αποθαρρύνουν τους εργαζόμενους νέους που αισθάνονται απόλυτα περιθωριοποιημένοι και επιταχύνουν την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος εφόσον οι ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών και των εργαζομένων περιορίζονται στο ελάχιστο.

Θεωρούμε επίσης απαράδεκτες τις διακρίσεις σε βάρος των νέων εργαζομένων για τους οποίους έχουν νομοθετηθεί χαμηλότερες αποδοχές από τις κατώτατες και οι οποίοι εισέρχονται στο Δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας με λιγότερα οικονομικά και ασφαλιστικά δικαιώματα από τους ήδη εργαζόμενους.

Πρόκειται για πρακτικές που γελοιοποιούν κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης και στέλνουν μαζικά τους νέους που έχουν τα προσόντα, σε χώρες του εξωτερικού σε αναζήτηση καλύτερων συνθηκών απασχόλησης. Όσοι επιμείνουν σε αυτές τις απαράδεκτες πρακτικές θα πρέπει να είναι έτοιμοι να δεχθούν τον έλεγχο των αρμόδιων υπηρεσιών στο σύνολο της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας.

Πώς θα εξασφαλίσετε τους αναγκαίους πόρους για την υλοποίηση όσων προτείνετε για αντιμετώπιση της ανεργίας και προστασία των ανέργων;

Σε πρώτη φάση θα υπάρξουν αντισταθμιστικές μειώσεις των δημοσίων δαπανών. Για παράδειγμα εάν εξοφλήσουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ τα χρέη τους προς την ATE Bank, ύψους 230 εκατομμυρίων ευρώ, εάν μειωθεί το λεγόμενο κόστος της Δημοκρατίας (λειτουργία της Βουλής, της προεδρίας της Δημοκρατίας, μισθοί και συντάξεις βουλευτών, κλπ.) κατά 50%, όπως προτείνει ο ΛΑ.Ο.Σ, θα έχουν βρεθεί τα χρήματα για τη ματαίωση της πρόσφατης μείωσης του επιδόματος ανεργίας.

Ο βασικός τρόπος, όμως, για να χρηματοδοτηθεί έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη είναι η επανεκκίνηση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Αυτός παράγει το εισόδημα και τον πλούτο που στην συνέχεια αναδιανέμεται μέσω του Δημοσίου.

Με τα σημερινά δεδομένα τι χειρότερο πρέπει να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τον Ιούνιο και μετά; Η τρόικα επαναφέρει συνεχώς το θέμα περαιτέρω μειώσεων 15%στους μισθούς στο διάστημα 2012-14, ενώ έχουν συμφωνηθεί και η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων κατά 150.000 μέχρι το 2015. Από τι άλλο κινδυνεύουν;

Η βασική απειλή που αντιμετωπίζουν είναι η εφαρμογή του νέου μνημονίου. Στην περίπτωση που εφαρμοστούν όλα τα προγραμματισμένα μέτρα θα οδηγηθούμε στην πλήρη κατάρρευση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας με αποτέλεσμα η ανεργία να φτάσει το 25% και στην συνέχεια το 30% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.

Θεαματική θα είναι και η πρόσθετη πτώση στους μισθούς και στις συντάξεις λόγω νέων περιοριστικών μέτρων, αλλά και της ουσιαστικής αδυναμίας του ισοπεδωμένου ιδιωτικού τομέα της οικονομίας να χρηματοδοτήσει το κράτος πρόνοιας.

Για να αποφύγουμε τα χειρότερα ο ΛΑ.Ο.Σ προτείνει την δημιουργία ενός μετώπου κοινωνικής, πατριωτικής ευθύνης που θα έχει δύο άμεσους στόχους. Το «κούρεμα» του χρέους του ελληνικού Δημοσίου με πρωτοβουλία της ελληνικής πλευράς και σε συνεννόηση βέβαια με τους Ευρωπαίους πιστωτές και εταίρους στο 35% περίπου των υποχρεώσεων που έχουμε σήμερα.

Παράλληλα, επιβάλλεται η απαλλαγή από τον οικονομικό ζουρλομανδύα του νέου μνημονίου μέσα και από την αξιοποίηση ενός υπό διαμόρφωση μετώπου των χωρών της νότιας Ευρώπης που θα αμφισβητήσουν την μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε γερμανική Ευρώπη.

Εκ μέρους του ΛΑ.ΟΣ απάντησε ο Γιώργος Κύρτσος, εκπρόσωπος Τύπου – Επικεφαλής Ψηφοδελτίου Επικρατείας ΛΑ.Ο.Σ.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ