Η εθελοντική μετακύλιση του ελληνικού χρέους και η στάση των τραπεζών

Κωστούλας Γεώργιος

Σκεπτικισμός επικρατεί στις αγορές για το σχέδιο που προωθεί η ΕΕ για την εθελοντική μετακύλιση του ελληνικού χρέους, στο πλαίσιο του νέου πακέτου βοήθειας.

Μέσω αυτής της διαδικασίας, οι ομολογιούχοι θα κληθούν να αγοράσουν νέα ομόλογα όταν λήγουν οι τίτλοι της περιόδου 2012-2014, κατά το μοντέλο της «Πρωτοβουλίας της Βιέννης».

Το κρίσιμο σημείο είναι το κατά πόσον αυτή η συμφωνία θα είναι -και θα θεωρηθεί από τους οίκους αξιολόγησης- εθελοντική.

Αν η συμμετοχή των πιστωτών στην αλλαγή των όρων των ομολόγων που κατέχουν είναι οικειοθελής, τότε η εκδότρια χώρα δεν μπορεί να θεωρηθεί χρεοκοπημένη.

Η ΕΚΤ θα προσπαθήσει να πείσει τους επενδυτές στη λήξη των ομολόγων που κατέχουν να αγοράσουν άλλα μακράς διαρκείας και έτσι να ανανεώσουν το χρόνο της επένδυσής τους χωρίς να δεχθούν κανένα «κούρεμα».

Η διαδικασία αυτή θα εξασφαλίσει ρευστότητα στην Ελλάδα και δεν θα αναγκάσει άλλες κυβερνήσεις να στηρίξουν και πάλι τις τράπεζές τους, αφού δεν θα χάσουν από τις επενδύσεις τους στα ελληνικά ομόλογα.

Η προοπτική να αποφευχθεί ο κίνδυνος νέων πακέτων βοήθειας (με τα χρήματα των φορολογουμένων) προς τις τράπεζες, προοιωνίζεται και πολιτικές πιέσεις προς την κατεύθυνση της εθελούσιας από τους πιστωτές ανταλλαγής ελληνικού χρέους.

«Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό η ανταλλαγή θα είναι πραγματικά εθελοντική», λέει στο Bloomberg ο υπεύθυνος στρατηγικής της Natixis Asset Management στο Παρίσι, Άξελ Μποτ. Η Natixis έχει στο χαρτοφυλακιο της κυρίως βραχυχρόνια ελληνικά ομόλογα.

Σημειώνεται ότι η ΕΚΤ κατέχει ελληνικά ομόλογα 50 δισ. ευρώ περίπου, ενώ μέχρι το τέλος του 2012 λήγουν τίτλοι συνολικής αξίας 60 δισ. ευρώ.

«Καθώς η ιδέα για τη μετακύλιση χρέους προέρχεται από την ΕΚΤ, τότε υπάρχει τουλάχιστον μία πιθανότητα να αναβληθούν ορισμένα από τα θέματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα», χωρίς να προκληθεί «πιστωτικό επεισόδιο» και να ενεργοποιηθούν τα CDS, λέει ο υπεύθυνος στρατηγικής της Merrill Lynch Global Wealth Management στο Λονδίνο.

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι ο διευθύνων σύμβουλος της Societe Generale Φρεντερίκ Ουντεά δήλωσε, νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, στην Wall Street Journal, ότι η γαλλική τράπεζα θα συμμετάσχει στη διαδικασία που θα ακολουθηθεί στην Ελλάδα με οποιαδήποτε όρο.

Η Credit Agricole έχει στην κατοχή ελληνικά ομόλογα 2,4 δισ. ευρώ. Η Societe Generale είχε συμμετάσχει στην «Πρωτοβουλία της Βιέννης» το 2009.

«Εάν οι όροι (ανταλλαγής) είναι αρκετά ελκυστικοί, πιθανότατα θα μετακυλίσεις τα ομόλογα», λέει ο διαχειριστής της BNP Paribas Investment Partners το Άμστερνταμ.

Ο πρόεδρος της ιταλικής Intesa Sanpaolo είπε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι «δεν είναι η καλύτερη λύση. Η δεύτερη μεγαλύτερη ιταλική τράπεζα κατέχει ελληνικά ομόλογα αξίας 900 εκατ. ευρώ.

Η ING εκτιμά ότι αν η Ελλάδα ακολουθήσει το σχέδιο της Βιέννης η συμμετοχή θα διαμορφωθεί στο 55%. Έτσι, υπολογίζεται ότι η χώρα θα εξοικονομούσε 15 δισ. ευρώ το 2011, 33 δισ. ευρώ το 2012 και 29 δισ. ευρώ το 2013.

Σύμφωνα με την Barclays Capital, οι Έλληνες (τράπεζες, Ταμεία, ιδιώτες) ελέγχουν το 32% του ελληνικού χρέους, ενώ οι επενδυτές από την Ευρωζώνη ελέγχουν το 58%, συμπεριλαμβανομένου του 14% που είναι στην κατοχή της ΕΚΤ.

Μία από τις διαφορές πάντως που υπάρχουν σε σχέση με τις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες είναι ότι εκεί λίγες τράπεζες είχαν το 70% της συνολικής έκθεσης. Στην Ελλάδα, η διασπορά είναι μεγαλύτερη και γι’ αυτό εκτιμάται ότι η λύση αυτή μεταθέτει το πρόβλημα του χρέους για αργότερα.

Στο τέλος του δρόμου η συντριπτική πλειονότητα των αναλυτών βλέπει αναδιάρθρωση με «κούρεμα».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ