Στέλιος Ράμφος: Το κοινό καλό είναι ευλογία και παγίδα

Αποτελεί μία από τις λίγες πια περιπτώσεις στοχαστών στην Ελλάδα που όπου κι αν εμφανιστεί για να μιλήσει συγκεντρώνει χίλιους ακροατές το λιγότερο. Εχει φανατικούς υποστηρικτές, αλλά εξίσου φανατικούς που τον αμφισβητούν.

Σύμφωνα με το ΒΗΜΑgazino ένα πράγμα που δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε είναι η ξεχωριστή οπτική γωνία υπό την οποία βλέπει τα πράγματα ο Στέλιος Ράμφος, η ενδιαφέρουσα για προβληματισμό προσωπική του ματιά. Τον συνάντησα πριν από λίγες ημέρες με την ευκαιρία της πρόσφατης έκδοσης του τελευταίου βιβλίου του «Καλώς άρχειν και άρχεσθαι» από τις εκδόσεις Αρμός, μια ερμηνεία των «Πολιτικών» του Αριστοτέλη που συμπληρώνεται από ένα επίμετρο-ερμηνεία των τωρινών, αυτών που μας συμβαίνουν, μέσα από τα λεγόμενα του Αριστοτέλη. Η κουβέντα με τον Στέλιο Ράμφο είναι πάντα απολαυστική, γιατί δεν είναι ευθεία, είναι μια εμπειρία λαβυρίνθου που όταν μπαίνεις δεν ξέρεις τι σε περιμένει, αλλά όταν βγαίνεις είσαι σε ξέφωτο, εφοδιασμένος με πνευματικά υλικά για να δεις τα ίδια αλλιώς!

Λοιπόν, έξοδος της χώρας από την κρίση. Πού βρισκόμαστε και από πού πρέπει να βγούμε; «Για ποια κρίση μιλάμε; Μιλάμε για τα μνημονιακά προγράμματα ή για τη γενική κρίση που είναι πέρα και πάνω από αυτά; Γιατί, αν είναι η κρίση των μνημονίων, μάλλον βγαίνουμε τον Αύγουστο και μάλλον μπαίνουμε από το παράθυρο τον Αύγουστο επίσης. Υπό την έννοια ότι, αν γίνει οτιδήποτε και δεν υπάρχει μια προσωρινή γραμμή στηρίξεως, θα βρεθούμε στα Τάρταρα και πάλι. Αλλά το χειρότερο είναι το βάθος της κρίσεως».

Αρα για εσάς υπάρχει μια κρίση που είναι πέρα και πάνω από αυτά; «Η βαθιά κρίση. Η βαθιά κρίση είναι ότι μπαίνουμε στην κρίση μίσους. Μπαίνουμε δηλαδή πια σε έναν πολύ βίαιο διχασμό της κοινωνίας μας. Προκειμένου να έχει η κυβερνητική παράταξη καλά ή καλύτερα ή ανεκτά εκλογικά αποτελέσματα, μπαίνει στο πολιτικό παιχνίδι και παίζει το Σκοπιανό, παίζει η Novartis, δημιουργείται δηλαδή ένα κλίμα αντιπαλότητος, το οποίο εκ παραδόσεως είναι η ελληνική καταστροφή».

in.gr