Με εντατικούς ρυθμούς η αναγέννηση της «Αυλής των Θαυμάτων»

Χωρίς καθυστερήσεις προχωρούν οι εργασίες αποκατάστασης των ιστορικών κτηρίων στην Πλάκα, στην «Αυλή των Θαυμάτων», όπου θα βρουν στέγη οι πολύτιμες συλλογές του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης.

Το έργο της στερέωσης και αποκατάστασης των κτηρίων, στο οικοδομικό τετράγωνο Άρεως, Βρυσακίου, Κλάδου και Αδριανού, προβλέπεται να ολοκληρωθεί εντός του 2015 και οι εκθέσεις θα στηθούν το 2016. Στόχος είναι να λειτουργήσει το Μουσείο ώς το καλοκαίρι του 2017.

Στους χώρους του θα εκτεθούν 20.000 αντικείμενα που χρονολογούνται από τον 17ο έως τον 20ό αιώνα, τα οποία έχουν συγκεντρωθεί όχι μόνο από όλη τη χώρα, αλλά και από περιοχές εκτός αυτής όπου έδρασε ο Ελληνισμός.

Πρόκειται για μοναδικά δείγματα υφαντικής, τοπικών ενδυμασιών, θεάτρου σκιών, αργυροχοΐας, μεταλλοτεχνίας, ξυλογλυπτικής, κεραμικής και λαϊκής ζωγραφικής, ενώ το μουσείο θα περιλαμβάνει πλέον και χώρους εκπαιδευτικών προγραμμάτων και περιοδικών εκθέσεων, ταινιοθήκης, φωτογραφικού αρχείου κ.ά.

Νέοι θησαυροί

Όμως, η γειτονιά της ιστορίας, όπως την χαρακτηρίζουν οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει το έργο, κρύβει ακόμα σπάνιους θησαυρούς κι έτσι το παρελθόν συνεχίζει να τροφοδοτεί το παρόν.

Πρόσφατα, τεχνίτες που εργάζονταν στο κτίριο Κ, ανακάλυψαν πίσω από παλιούς σοβάδες 50 αργυρά μαχαιροπίρουνα που χρονολογούνται περίπου στο 1880.

Τα αντικείμενα σώζονται σε εξαιρετική κατάσταση και φυλάσσονται προκειμένου να προστεθούν στα εκθέματα του μουσείου, όπως άλλωστε και δυο ξιφολόγχες που εντοπίστηκαν κάτω από το δάπεδο μιας αυλής, ξύλινα ψυγεία πάγου και ένα παιδικό παιχνίδι, ένα αλογάκι από πεπιεσμένο χαρτί, που ανακαλύφθηκε στο πατάρι ενός σπιτιού.

Για την πορεία των εργασιών ενημερώθηκε ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης, κατά την επίσκεψή του στο εργοτάξιο την Τετάρτη.

«Πρόκειται για ένα πολιτιστικό πύκνωμα, έναν θύλακα της νεότερης ελληνικής ιστορίας με εμφανείς τις ρίζες στην αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα και τους οθωμανικούς χρόνους» δήλωσε, σημειώνοντας:

«Πάνω απ’ όλα είναι ένα ζωντανό μουσείο του εαυτού του, δηλαδή της πολυκύμαντης ιστορικής συνέχειας του αστικού βίου και του λαϊκού πολιτισμού. Στον Αγιο Ελισσαίο είναι παρούσα πάντα και ολοζώντανη η αύρα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη και του παπα- Νικόλα Πλανά. Στα χαγιάτια και στις αυλές ακούγονται πάντα οι φωνές των κατοίκων, των νοικοκυρών και των παιδιών».

«Το Μουσείο θα αναδείξει με τον καλύτερο τρόπο την πολυφωνική συνέχεια του πολιτισμού, υλικού και άυλου, λόγιου και λαϊκού. Πρόκειται για ανεκτίμητο, ζωντανό μνημείο του νεοελληνικού πολιτισμού, που θα προσφέρει αυτογνωσία και υπερηφάνεια στον ελληνικό λαό και απόλαυση στους ξένους επισκέπτες. Έτσι υπερήφανοι αισθανόμαστε κι εμείς σήμερα που το είδαμε να ανεγείρεται» τόνισε ο κ. Ξυδάκης.

«Αυτή τη γειτονία της ιστορίας που εντοπίζεται στην Αθήνα του τέλους του 19ου αιώνα θα αποδώσουμε στο κοινό προστατεύοντας και αναδεικνύοντας το φυσικό, οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον» ανέφερε από την πλευρά της η διευθύντρια του ΜΕΛΤ και του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων- Συλλογή Φοίβου Ανωγειανάκη, Έλενα Μελίδη.

«Το όραμά μας δεν είναι ένα, ακόμα, αντικειμενοκεντρικό μουσείο, αλλά η ενθάρρυνση τής βιωματικής προσέγγισης των ενοτήτων. Η κυρίαρχη ιδέα είναι ότι ο νεότερος ελληνικός πολιτισμός έχει συμβάλει καθοριστικά στη συγκρότηση της ταυτότητας του σύγχρονου Έλληνα και η νέα στέγη του μουσείου θα μας βοηθήσει να εντοπίζουμε εκείνα τα στοιχεία που μας ενώνουν και μας διαφοροποιούν από άλλους λαούς. Φιλοδοξούμε να παραδώσουμε ένα σύγχρονο μουσείο όπου, χάρη και στον τρόπο παρουσίασης με νέες τεχνικές, ο επισκέπτης θα αναστοχάζεται μεταξύ παρελθόντος και παρόντος» συμπλήρωσε η κ. Μελίδη.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ