Από την Αθήνα στο Χόλιγουντ: Συνέντευξη με τον Αλέξι Κάιε Κάμπελ

Τον παίρνω τηλέφωνο στο σπίτι του στο Λονδίνο. Ξαφνιάζομαι όταν το σηκώνει και μου μιλά ελληνικά. Το όνομά του (Αλέξι Κάιε Κάμπελ) με έχει προετοιμάσει για μία αγγλόφωνη συνομιλία.

Αλλά ο Αλέξης γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε. Στα 18 του φεύγει για τις ΗΠΑ και μετά για την Αγγλία, όπου ξεκινά να εργάζεται ως ηθοποιός. Το μεγάλο του μεράκι είναι, όμως, η συγγραφή και τα θεατρικά του έργα σημειώνουν τεράστια επιτυχία, αναδεικνύοντάς τον σε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του βρετανικού θεάτρου.

Ανάμεσα στις μεγάλες του θεατρικές επιτυχίες το Pride και η ελληνικού τίτλου Απολογία.

Μας παρουσιάζει τον εαυτό του: «Μεγάλωσα στην Αθήνα. Ο πατέρας μου ήταν Έλληνας και η μητέρα μου είναι Αγγλίδα. Πήγα δημοτικό σε ελληνικό σχολείο και μετά πήγα σε αγγλικό σχολείο στην Αθήνα. Όταν ήμουν 18 ετών έφυγα, αλλά τα αδέλφια μου μένουν στην Ελλάδα, η μητέρα μου έχει ένα σπίτι στη Σύρο, οπότε έχω έντονους δεσμούς με την Ελλάδα. Έρχομαι συχνά, δύο τρεις φορές τον χρόνο. Εδώ είναι τα αδέλφια μου, έχω φίλους. Αγαπάω πολύ την Ελλάδα. Όταν έφυγα πήγα στην Αμερική, στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, με υποτροφία και όταν αποφοίτησα πήγα στην Αγγλία και έγινα ηθοποιός. Εργάστηκα ως ηθοποιός για πολλά χρόνια. Πάντα έγραφα, αλλά το γράψιμο έγινε το επάγγελμά μου αρκετά αργά, όταν ήμουν 40 ετών. Γράφω θεατρικά έργα και το Γυναίκα από Χρυσό είναι το πρώτο μου σενάριο για κινηματογράφο».

Η ταινία Γυναίκα από Χρυσό, της οποίας έχει γράψει το σενάριο, αφηγείται την ιστορία της Μαρία Άλτμαν, μιας εβραϊκής καταγωγής Αυστριακής. Στο σπίτι της Άλτμαν στη Βιέννη κρεμόταν ο διάσημος πίνακας του Κλιμτ«Portrait of Adele Bloch-Bauer I» που απεικόνιζε τη θεία της. Ο πίνακας εκλάπη μετά την εισβολή των Ναζί, για να καταλήξει σε Μουσείο της Βιέννης.

Πολλά χρόνια αργότερα, η Άλτμαν θα ξεκινήσει μια «σταυροφορία» για την επιστροφή του πίνακα και θα βρει απέναντί της την αυστριακή κυβέρνηση.

Το σενάριο υπήρξε ανάθεση από τους παραγωγούς και τον σκηνοθέτη Σάιμον Κέρτις. «Τα γεγονότα που αφηγείται η ταινία είναι πραγματικά, αλλά πρέπει να βρεις έναν τρόπο να τα κάνεις κινηματογραφικά» λέει ο σεναριογράφος.

Το ζήτημα των επανορθώσεων στην τέχνη δεν περιορίζεται στους Ναζί, αλλά εκτείνεται και στις περιπτώσεις κλεμμένων αρχαιοτήτων. Ποια είναι η θέση του για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα;

«Στο θέμα των Γλυπτών είμαι εντελώς Έλληνας. Είμαι μισός Άγγλος, μισός Έλληνας, ζω μία σχιζοφρενική κατάσταση, αλλά στο θέμα αυτό είμαι 100% Έλληνας, δεν έχω κανέναν διχασμό. Πιστεύω ότι τα Γλυπτά πρέπει να επιστρέψουν στην Ελλάδα, πιστεύω ότι αυτός ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί, διότι αυτά τα έργα είναι αναπόσπαστο κομμάτι ενός από τα πιο σπουδαία μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς, του πιο εμβληματικού κτιρίου του κόσμου. Πρέπει να τα δει κανείς δίπλα στον Παρθενώνα» λέει εμφατικά.

«Μου αρέσει πολύ η ζωή στην Ελλάδα, η θάλασσα, τα νησιά. Η Ελλάδα έχει κάτι άλλο. Είναι οι ρίζες μου. Γράφω στα αγγλικά, αλλά η καρδιά μου είναι στην Ελλάδα. Έχω γράψει ένα θεατρικό έργο που θα ανέβει του χρόνου στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, το οποίο λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1960 και του 1970. Είναι το πιο πολιτικό μου έργο. Εκτυλίσσεται στο παρελθόν, αλλά θεωρώ ότι μιλά για την κρίση στην Ελλάδα του σήμερα. Στην ουσία του, αφορά τις απαρχές της σύγχρονης κρίσης. Γράφω λοιπόν για την Ελλάδα, απλά το κάνω στα αγγλικά» λέει ο Αλέξι Κάιε Κάμπελ.

Όσο για τα επόμενα σχέδιά του, εκτός από το θεατρικό που ετοιμάζει για το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, βρίσκεται σε συζητήσεις για δύο ταινίες, ενώ έχει διασκευάσει και το πιο πρόσφατο θεατρικό του έργο, το Bracken Moore για να γίνει ταινία από την βρετανική εταιρεία παραγωγής Working Title.

* Η ταινία «Γυναίκα από Χρυσό» θα προβάλλεται από την Πέμπτη 30 Απριλίου στις αίθουσες σε διανομή Odeon.

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ