Ο Μάικλ Ντάουζ μιλά στο in.gr για το πώς ερωτεύεται ο σταρ του Χάρι Πότερ

Ο Μάικλ Ντάουζ είναι ο σκηνοθέτης που μας έδειξε πώς ερωτεύεται ο «Χάρι Πότερ». Δηλαδή ο Ντάνιελ Ράντκλιφ που πρωταγωνιστεί στη νέα ρομαντική κομεντί Φίλοι ή Κάτι Παραπάνω.

Ο κινηματογραφιστής ήταν ένας από τους Καναδούς δημιουργούς που βρέθηκαν στην Αθήνα για να παρουσιάσουν την ταινία τους στις Νύχτες Πρεμιέρας.

Και αυτός, όπως και ο Ντον ΜακΚέλαρ, με τον οποίο συνεργάστηκε στον Αξέχαστο Μήνα, έκαναν βόλτες στην Αθήνα, επισκέφθηκαν τις γειτονιές της και πρόλαβαν να κάνουν και ταξίδι-αστραπή στο Αγκίστρι.

• Αυτή την εβδομάδα βγαίνει στις αίθουσες το «Φίλοι ή Κάτι Παραπάνω» και λίγες ημέρες νωρίτερα είχε βγει «Ο Αξέχαστος Μήνας», στο οποίο είστε συν-σεναριογράφος. Σας αρέσει περισσότερο να γράφετε ή να σκηνοθετείτε;

Να σκηνοθετώ, σίγουρα. Για μένα το να γράφω σενάρια είναι ένας τρόπος να σκηνοθετώ. Ο Αξέχαστος Μήνας είναι η πρώτη ταινία στην οποία έγραψα το σενάριο χωρίς να σκηνοθετήσω. Ήταν ενδιαφέρουσα εμπειρία. Βλέπεις στην οθόνη τον διάλογο που έχεις γράψει, αλλά δεν τον έχεις γυρίσει εσύ.

• Εφόσον είπατε ότι το να γράφετε είναι ένας τρόπος να σκηνοθετείτε, είναι ασφαλές να πούμε ότι σας άρεσε περισσότερο που το σενάριο του «Φίλοι ή Κάτι Παραπάνω» ήταν ήδη έτοιμο και μάλιστα ήταν στο Black List (σ.σ. στη λίστα με τα καλύτερα σενάρια που δεν έχουν γίνει ταινίες);

Ναι, σίγουρα. Έχω κάνει το Goon που είναι μια βίαιη ταινία για το χόκεϊ, μία «αντρική» ταινία και ήθελα να κάνω κάτι τελείως διαφορετικό. Μου αρέσει να προκαλώ τον εαυτό μου από τη μία ταινία στην άλλη και να επιλέγω μέσα από μία μεγάλη γκάμα ταινιών. Το σενάριο του «Φίλοι ή Κάτι Παραπάνω» έφτασε στα χέρια μου και το λάτρεψα. Αγαπώ τις ρομαντικές κομεντί. Θεωρώ ότι μπορούν να είναι υπέροχες ταινίες εάν βρεθεί κάποιος να τις κάνει πολύ καλά. Και ελπίζουμε ότι το καταφέραμε. Το σενάριο μάς έδωσε την ευκαιρία όχι να ανακαλύψουμε εκ νέου το είδος, αλλά να αποτίσουμε φόρο τιμής και να παίξουμε λίγο με αυτό. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στην ταινία είναι ότι δεν είναι υπερβολικό. Οι χαρακτήρες δεν είναι ψυχοπαθείς, δεν προσπαθούν να εκδικηθούν ο ένας τον άλλο. Υπάρχει μία αργή ανάπτυξη στο σενάριο που μου αρέσει πολύ. Η Ζόε (σ.σ. Καζάν, η πρωταγωνίστρια) θα το περιέγραφε ως «ηθικό ρομάντζο».

• Πόσο δύσκολο είναι να προσδώσει κανείς φρεσκάδα στο είδος της ρομαντικής κομεντί, παίζοντας με τους κανόνες, χωρίς όμως να τους απορρίπτει πλήρως;

Είναι μία λεπτή γραμμή. Στο σενάριο υπάρχει μία ειλικρίνεια. Πολλές από τις ταινίες σήμερα έχουν χαρακτήρες σαρδόνιους και σαρκαστικούς. Στη δική μας ταινία, αν και ο διάλογος είναι σαρκαστικός σε σημεία, το συναίσθημα, το πώς νιώθει ο ένας για τον άλλο διέπεται από μία ειλικρίνεια. Όσον αφορά το είδος, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το λατρεύουν, αλλά υπάρχουν και πολλές ταινίες που το έχουν καταστρέψει για πολύ κόσμο. Νιώθω ότι πλέουμε κόντρα στον άνεμο με αυτό το είδος. Γιατί υπάρχουν πολλές προσδοκίες και πολλοί σπεύδουν να βγάλουν γρήγορα συμπεράσματα. Αυτό που εμείς προσπαθήσαμε να κάνουμε στην ταινία ήταν ότι κάθε φορά που ένας χαρακτήρας συμπεριφέρεται με τρόπο τυπικό μιας ρομαντικής κομεντί, τότε θα του επιβαλλόταν κάποια τιμωρία. Για παράδειγμα, όταν ο Γουάλας πηγαίνει να βρει την Σάντρι, δέχεται μπουνιά στο πρόσωπο.

• Στις ρομαντικές κομεντί η επιλογή της πόλης παίζει σημαντικό ρόλο… Τι προσέφερε το Τορόντο στην ταινία;

Εγώ ζω στο Μόντρεαλ και όταν ξεκίνησα να δουλεύω το πρότζεκτ δεν σκέφτηκα αυτομάτως το Τορόντο. Πιστεύω ότι στο σινεμά το Τορόντο έχει αντιμετωπιστεί με ψυχρότητα. Εάν δείτε τις ταινίες του Κρόνενμπεργκ ή του Εγκογιάν που έχουν κινηματογραφήσει το Τορόντο, υπάρχει μια ατσάλινη, γκρι-μπλε αισθητική. Ήμασταν τυχεροί που γυρίζαμε καλοκαίρι, όταν τα πάντα ήταν πιο πολύχρωμα και όμορφα. Ψάχνοντας το Τορόντο, ανακάλυψα ότι η ανατολική πλευρά του έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Αυτό που πολλοί δεν σκέφτονται για το Τορόντο είναι ότι βρίσκεται κοντά σε νερό και κοντά σε μια υπέροχη λίμνη και ότι υπάρχουν ξύλινες αποβάθρες και όμορφες γωνιές της πόλης που δεν έχουμε δει συχνά σε ταινίες. Σε μία ρομαντική κομεντί πιστεύω ότι είναι σημαντικό να γίνει η πόλη σχεδόν πρωταγωνιστής της ταινίας. Και το Τορόντο είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της βορείου Αμερικής, οπότε ας της δώσουμε τη θέση που της αξίζει στη μεγάλη οθόνη.

• Τι σας έκανε να σκεφτείτε τον Ντάνιελ Ράντκλιφ στον πρωταγωνιστικό ρόλο; Μετά το Χάρι Πότερ είναι τόσο δημοφιλής και όλοι περιμένουν την επόμενη ταινία του. Δεν φοβηθήκατε ότι αυτό μπορεί να λειτουργούσε αρνητικά για τη δική σας ταινία;

Όχι, δεν το φοβήθηκα καθόλου. Μου αρέσει η «πείνα» που έχει ο Ντάνιελ να κάνει κάτι διαφορετικό. Πιστεύω ότι είναι αξιέπαινη η προσπάθεια που κάνει να προκαλέσει τον εαυτό του και να δουλεύει σε διαφορετικά πράγματα –από μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ, μέχρι ταινίες είδους, μέχρι μικρά ιρλανδικά θεατρικά έργα. Η μόνη απορία που είχα ήταν εάν είναι αστείος, κάτι που ζητούσε το σενάριο. Όταν τελικά τον γνώρισα είδα ότι είναι ένας πολύ προσγειωμένος, αστείος, ανιδιοτελής άνθρωπος. Αισθάνθηκα αυτόματα ότι θα μπορούσε να ερμηνεύσει τον ρόλο. Ο ρόλος ήθελε κάποιον που να μην είναι ο παραδοσιακός πρωταγωνιστής, αλλά κάποιος που το κοινό θα συμπαθήσει. Είναι, επίσης, πολύ έξυπνος. Και πολύ καλός ηθοποιός. Συνήθιζε να αστειεύεται ότι ήταν ο πιο έμπειρος ηθοποιός στο σετ, ότι έχει τις περισσότερες ώρες γυρισμάτων από όλους. Και στο Χάρι Πότερ βρέθηκε δίπλα στους σημαντικότερους ηθοποιούς μιας γενιάς και έπαιξε με όλους και πήρε στοιχεία από όλους. Όλα αυτά έχουν λειτουργήσει με τρόπο πολύ θετικό για εκείνον.

• Ο ίδιος και η Ζόε Καζάν έχουν διαφορετική προέλευση στην καριέρα τους. Εκείνη προέρχεται από το ανεξάρτητο σινεμά, εκείνος από μεγαλύτερες παραγωγές. Πώς ήταν η συνεργασία μεταξύ τους;

Είναι και οι δύο φανταστικοί άνθρωποι, πολύ έξυπνοι και πολύ αστείοι. Το πρόβλημα στην ταινία ήταν ότι δεν είχα μαύρο πρόβατο στο καστ, κανείς που να μπορώ να του «φορτώσω» τα προβλήματα (γέλια). Ήταν σχεδόν περίεργο να δουλεύω με τόσο καλούς ανθρώπους.

• Ο Άνταμ Ντραίβερ έχει μια ανοδική πορεία… Στην ταινία σας ερμηνεύει τον καλύτερο φίλο του ήρωα, έναν ρόλο «κλειδί»…

Ο Άνταμ είναι ξεκαρδιστικός. Είναι σπουδαίος ηθοποιός και θα γίνει μεγάλος σταρ, εάν δεν έχει ήδη γίνει. Νομίζω ότι είναι ο καινούριος κακός στο Star Wars. Έχει ένα ιδιαίτερο είδος χιούμορ και ρυθμού στην κωμωδία του. Με τράβηξε η ιδέα ότι όταν δύο άνθρωποι είναι τόσο διαφορετικοί εξωτερικά, σχεδόν με κωμικό τρόπο, αυτό οδηγεί σε μια πολύ πιο έντονη φιλία. Οι διαφορές τους βοηθούν στο χτίσιμο αυτής της φιλίας. Ο Άνταμ είναι σπουδαίος, έρχεται πάντα με καινούριες ιδέες, του αρέσει ο αυτοσχεδιασμός, είναι πολύ αστείος.

• Θα σας θέσω το κεντρικό ερώτημα της ταινίας: Μπορούν άνδρες και γυναίκες να είναι φίλοι;

Ναι, εάν δεν θέλουν να κάνουν σεξ. Πιστεύω ότι είναι δύσκολο. Πολλοί έχουν βρεθεί σε αυτή την κατάσταση και θεωρώ ότι είναι δύσκολο να είσαι φίλος με κάποιον που σε ελκύει ερωτικά.Φυσικά μπορείς να είσαι φίλος με κάποιο άτομο του αντίθετου φίλου, αλλά η κατάσταση είναι μπερδεμένη.

• Ποιες είναι οι αγαπημένες σας ρομαντικές κομεντί;

The Apartment, Συνέβη μια νύχτα, Μανχάταν, Όταν ο Χάρι Γνώρισε τη Σάλι. Όλες οι κλασικές.

* Η ταινία «Φίλοι ή Κάτι Παραπάνω» προβάλλεται ήδη στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ