Την Πόλυ Πάνου αποχαιρέτησαν φίλοι και θαυμαστές

Πανελλήνια συγκίνηση έχει προκαλέσει ο θάνατος της Πόλυς Πάνου, μιας από τις γνησιότερες φωνές του λαϊκού πενταγράμμου. Η σορός της εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα από το πρωί της Δευτέρας στο παρεκκλήσι του Α’ Νεκροταφείου και αργότερα εψάλη η νεκρώσιμος ακολουθία.

Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου όπου και ετάφη σε οικογενειακό τάφο.

Από το πρωί, συγγενείς, φίλοι και απλός κόσμος συνέρευσαν στο Α’ Νεκροταφείο με λουλούδια και δάκρυα στα μάτια, για να τιμήσουν την σπουδαία τραγουδίστρια, που έφυγε από τη ζωή στα 73 της χρόνια, την περασμένη Παρασκευή.

«Σήμερα αποχαιρετούμε μια σπουδαία ερμηνεύτρια η οποία δεν απασχόλησε ποτέ με την προσωπική της ζωή καθώς ό,τι είχε να πει το έλεγε πάντα με τη φωνή και τα τραγούδια της» είπαν συγκινημένοι πολλοί συνάδελφοί της.

Η Πόλυ Πάνου γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1940 στην Αθήνα ως Πολύτιμη Μπίθα (κατά άλλους Πολύτιμη Κολιοπάνου). Μεγάλωσε στην Πάτρα.

Κρυφά από τους γονείς της, συμμετέχει σε διαγωνισμό ταλέντων, τραγουδά το τραγούδι «Μητέρα» του Φώτη Πολυμέρη και παίρνει το πρώτο βραβείο.

Το 1953 μπήκε στη δισκογραφία με το «Πήρα τη στράτα την κακιά» σε μουσική του Γρηγόρη Μπιθικώτση, ο οποίος ήταν αυτός που την ανακάλυψε.

Από το 1956 με το «Να πας να πεις της μάνας μου» των Γιώργου Ζαμπέτα και Χαράλαμπου Βασιλειάδη η μία επιτυχία διαδέχεται την άλλη: «Τα αδέλφια δε χωρίζουνε», «Τα λιμάνια», «Το δαχτυλίδι», «Άλλα μου λεν τα μάτια σου», «Ένα σφάλμα έκανα», «Εσένα δε σου άξιζε αγάπη», «Η παντρεμένη», «Ο κόσμος όλος σε κατακρίνει» κ.ά.

Ήταν, μάλιστα, η πρώτη που τραγούδησε «Τα παιδιά του Πειραιά».

Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ίδρυσε τη δισκογραφική εταιρεία «Βεντέττα», μαζί με τον Πάνο Γαβαλά.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ