Τσάνινγκ Τέιτουμ και Τζέιμι Φοξ μιλούν στο in.gr

Τους «συναντήσαμε» μέσω Διαδικτύου λίγο μετά την επίθεση της Βοστώνης. Ο Τσάνινγκ Τέιτουμ, ο Τζέιμι Φοξ και ο σκηνοθέτης των εκρήξεων, Ρόλαντ Έμεριχ είχαν έρθει να παρουσιάσουν τη νέα τους ταινία Λευκός Οίκος: Η Πτώση και μίλησαν για την διαφορά πραγματικότητας και μυθοπλασίας σε έναν κόσμο μετά την 11η Σεπτεμβρίου, για την οπλοκατοχή και για τις διαφορές με το Olympus Has Fallen.

• Ήθελα να ρωτήσω τον Ρόλαντ Έμεριχ. Όταν γυρίζατε την ταινία ξέρατε ότι υπάρχει και άλλη μία ταινία με παρόμοιο θέμα, το Olympus has fallen. Και τι κάνατε όταν το μάθατε;

Ρ.Εμ.: Όχι, δεν το ήξερα. Το έμαθα λίγο μετά που υπέγραψα να κάνω το Λευκός Οίκος: Η Πτώση. Και όταν το άκουσα έκοψα τις φλέβες μου (γέλια). Σοβαρά τώρα, πιστεύω ότι οι ταινίες διαφέρουν πολύ. Ποτέ δεν είναι ωραίο να γυρίζονται δύο παρόμοιες ταινίες, αλλά πιστεύω ότι η δική μας ταινία είναι πολύ διασκεδαστική. Είναι κατάλληλη για παιδιά άνω των 13, έχει πολλά αστεία. Είναι πιο ανάλαφρη. Και στη δική μας ιστορία ο κίνδυνος είναι εσωτερικός και πιστεύω ότι αυτός είναι μεγαλύτερος κίνδυνος από τον εξωτερικό.

• Στον κόσμο μετά την 11η Σεπτεμβρίου αισθάνεστε διαφορετικά να κάνετε ταινίες δράσης με ισχυρό πολιτικό μήνυμα, το οποίο μπορεί να εκληφθεί με διαφορετικούς τρόπους από το κοινό; Αισθάνεστε μεγαλύτερη υπευθυνότητα; Ή πιστεύετε ότι πρόκειται απλά για ψυχαγωγία;

Τσ.Τ.: Καλή ερώτηση. Ξέρετε, για μένα οι ταινίες ήταν πάντα ταινίες. Γεγονότα πάντα συνέβαιναν στον κόσμο, όπως επρόκειτο να συμβούν. Φρικτά γεγονότα, καλά γεγονότα, ξέρετε… Δεν λέω ότι δεν πρέπει κανείς να τους δίνει σημασία. Αλλά πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να κάνουμε ταινίες υπό τον φόβο του πώς θα τις εκλάβει το κοινό εξαιτίας αυτών που συμβαίνουν στον κόσμο. Πρέπει να είναι ψυχαγωγικές οι ταινίες και η δική μας είναι ιδιαίτερα διασκεδαστική. Και δεν έχει καμία σχέση με τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο αυτή τη στιγμή.

Τζ.Φ.: Κι εγώ πιστεύω ότι η ψυχαγωγική αξία της ταινίας είναι μεγάλη και αυτή είναι η διαφορά από το Olympus has Fallen. Φυσικά, θα υπάρχουν στην ταινία στοιχεία που μοιάζουν με αυτά που κάνουμε ως κοινωνία. Μπορούσαμε να το κάνουμε να έχει μια σοβαρή χροιά και μπορούσαμε να το κάνουμε να έχει μια διασκεδαστική χροιά. Και εμάς μας ενδιέφερε η διασκεδαστική πλευρά της ταινίας. Και η σχέση ανάμεσα στον Τσάνινγκ και εμένα. Έγινε ένα, όχι ακριβώς buddy movie, αλλά μια ταινία για δύο συνηθισμένους τύπους που μπλέκονται σε μία ιστορία που πήγε στραβά. Πάντα υπάρχει ένα δραματικό γεγονός που συμβαίνει στην πραγματικότητα, αλλά όταν πηγαίνεις στις ταινίες, θέλεις αυτό που βλέπεις να υπερβαίνει την πραγματικότητα και να περνάς καλά. Αυτή είναι μια ταινία για να πάρεις το ποπ κορν σου, την οικογένεια σου και να διασκεδάσεις.

Δείτε σκηνή από την ταινία

Ρ.Εμ.: Υπάρχουν πάντα απαίσια πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο. Και πιστεύω ότι ο κόσμος έχει μια ξεκάθαρη ιδέα για το τι είναι ταινία και τι πραγματικότητα. Υπήρχε μια μεγάλη συζήτηση μετά την 11η Σεπτεμβρίου για το εάν δικαιολογείται ένας σκηνοθέτης να δείχνει εκρήξεις στις ταινίες του. Και είπα ότι για σεβασμό προς τα θύματα, ίσως δεν πρέπει για ένα διάστημα. Αλλά ελπίζω ότι μπορούμε να το κάνουμε ξανά, γιατί αποτελεί βασικό κομμάτι των ταινιών. Ειδικά των ταινιών δράσης. Πιστεύω ότι ο κόσμος καταλαβαίνει τη διαφορά.

• Τζέιμι, στην προηγούμενη ταινία σου, το Jango έπαιξες έναν αφρικανό σκλάβο σε μία ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο. Πώς νιώθεις που σε αυτή την ταινία ερμηνεύεις τον αμερικανό πρόεδρο; Φαίνεται πως έχεις πάρει προαγωγή.

Τζ.Φ.: Ναι, σίγουρα πήρα προαγωγή, αφού από σκλάβος «έγινα» πρόεδρος των ΗΠΑ. Πρόκειται για αναβάθμιση. Αλλά αυτό είναι το πραγματικά εξαιρετικό με τη δουλειά μας. Έχουμε τη δυνατότητα να ερμηνεύσουμε πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες. Αν το σκεφτείς, αυτό είναι ένα σχόλιο και για την Αμερική: την εξέλιξη της ελευθερίας. Κάποτε ήμασταν σκλάβοι σε αυτή τη χώρα και τώρα βλέπουμε τον πρόεδρο Ομπάμα να κάνει φανταστική δουλειά στο να κυβερνάει το μεγαλύτερο πλοίο στον κόσμο. Και αυτό είναι κάτι άξιο θαυμασμού.

• Εμπνεύστηκες από τον Μπαράκ Ομπάμα για την ερμηνεία σου;

Τζ.Φ.: Σίγουρα. Δεν πρόκειται για μίμηση του προέδρου Ομπάμα. Αλλά σίγουρα εμπνέεσαι από το γεγονός ότι βλέπεις έναν άνθρωπο που είναι Αφροαμερικανός σαν εσένα, ο οποίος αναλαμβάνει τη σπουδαιότερη δουλειά του κόσμου. Σίγουρα αυτό το «κουβάλησα» στο σετ.

• Τζέιμι, υπάρχει μια ολόκληρη συζήτηση για την οπλοκατοχή. Ποια είναι τα αισθήματά σου για το θέμα;

Τζ.Φ.: Σε κάθε ταινία, από την αρχή της ιστορίας, υπήρχαν απεικονίσεις του πραγματικού κόσμου. Θα υπάρχουν πάντα όπλα, μαχαίρια, σπαθιά ή οτιδήποτε άλλο στις ταινίες. Αλλά όσον αφορά τις δικές μου προσωπικές πεποιθήσεις για τα όπλα, πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη καμπή. Προτιμώ να απαντήσω σε κάποια άλλη στιγμή που θα γίνεται συζήτηση σε βάθος για το θέμα.

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ