Μυριέλλα Κουρεντή, Νικόλας Αγγελής μιλούν στο in.gr για το «Love in the End»

Η πρεμιέρα της ταινίας συνοδεύτηκε από μία μεγάλη επιτυχία. Το Η Αγάπη Έρχεται στο Τέλος βγήκε στις αίθουσες στις 14 Φεβρουαρίου (του Αγίου Βαλεντίνου) και έκοψε σχεδόν 22.000 εισιτήρια σε μία ημέρα προβολής.

Απροσδόκητη επιτυχία, ειδικά εάν σκεφτεί κανείς ότι πριν από μερικούς μήνες το περιοδικό Variety μιλούσε για «κατάρρευση» του ελληνικού box office.

Δείτε το βίντεο της συνέντευξης

Ο Νικόλας Αγγελής και η Μυριέλλα Κουρεντή, το ζευγάρι της Θεσσαλονίκης –ένα από τα τρία που πρωταγωνιστούν στην ταινία- μιλούν στο in.gr για την αγάπη που έρχεται –έστω και στο τέλος.

• Μπορείτε να περιγράψετε τους χαρακτήρες σας;

Νικόλας Αγγελής: Οι χαρακτήρες μας είναι συνηθισμένοι. Ταξιδεύουν και οι δύο προς κάποιο προορισμό και οι δύο και στο ενδιάμεσο συναντιούνται και ερωτεύονται.

Μυριέλλα Κουρεντή: Τον έρωτα οι χαρακτήρες μας τον αμφισβητούν, δεν είναι ότι δεν πιστεύουν σε αυτόν.

• Περιμένατε την επιτυχία της ταινίας; Πού την αποδίδετε;

Μ.Κ.: Χάρηκα πάρα πολύ. Θεωρώ ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από κάτι γλυκό και ανάλαφρο, μερικές χαλαρωτικές στιγμές στην καθημερινότητα τους.

Ν.Αγγ.: Δεν μπορούσα να το περιμένω. Όταν την είχα δει σκέφτηκα ότι έχει κάτι έντιμο. Δεν προσπάθησε να είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι. Αυτό είναι από μόνο του πολύ εκτιμητέο.

• Πώς πήρατε τον ρόλο;

Ν.Αγγ.: Περάσαμε από κάστινγκ. Εγώ έκανα οντισιόν με πολλά κορίτσια και σίγουρα και η Μυριέλλα έκανε με πολλά αγόρια μέχρι να προκύψει το ζευγάρι που είχε η παραγωγή στο μυαλό της.

Μ.Κ.: Μας έστειλαν μία σκηνή από το σενάριο, τη διαβάσαμε και περάσαμε από οντισιόν. Έτσι προέκυψε η συνεργασία.

• Στην πραγματικότητα τον έρωτα τον αμφισβητείτε ή τον αποδέχεστε;

Μ.Κ.: Είναι ανάλογα τη φάση που βρίσκεται ο καθένας. Υπάρχουν περίοδοι στη ζωή μου που θέλω πάρα πολύ να ερωτευτώ και νιώθω την ανάγκη να ξεφύγω και να ρίξω τα μούτρα μου, αλλά υπάρχουν και άλλες περίοδοι που δεν θέλω με τίποτα να έχω κάτι τέτοιο γιατί θεωρώ ότι σε βασανίζει. Δεν είναι μόνο γλυκός ο έρωτας.

Ν.Αγγ.: Και γω το ίδιο. Υπάρχουν στιγμές της ζωής μου που αισθάνομαι πιο διαθέσιμος και άλλες καθόλου. Δεν είναι και εύκολο συναίσθημα ο έρωτας. Σε παίρνει και σε σηκώνει.

• Αυτό έχει σχέση με τον άνθρωπο ή με την περίοδο που βρίσκεται κανείς; Γιατί μιλήσατε και οι δύο για χρονική στιγμή…

Μ.Κ.: Νομίζω ότι ο έρωτας είναι καθαρά ένα εγωιστικό συναίσθημα. Ξεκινά από εμάς και καταλήγει σε μας. Δεν είναι η αγάπη, δεν έχει ανιδιοτέλεια. Μας κάνει κατά φαντασίαν ασθενείς, να ασχολούμαστε με εμάς, με το τι συμβαίνει μέσα μας, σε σχέση με το άλλο πρόσωπο που μας έχει δώσει τα ερεθίσματα. Πιστεύω ότι ο έρωτας έχει να κάνει με εμάς και όχι με τον άλλον.

Ν.Αγγ.: Με αυτά που λες δεν θα έρθει κανένας να δει την ταινία (γέλια)

Μ.Κ.: Αλλά… αλλά η Αγάπη έρχεται στο τέλος.

• Υπήρχε κάποια στιγμή που διστάσατε να αναλάβετε τους ρόλους, δεδομένου ότι η ταινία έχει σχέση με ένα διαφημιστικό προϊόν;

Ν.Αγγ.: Ναι. Όταν μαθαίνεις ότι αυτό θα είχε διαφημιστική κατεύθυνση, τίθεται ένα ζήτημα για το εάν θέλεις να κάνεις διαφήμιση ή όχι. Δεν είχα ξανακάνει διαφήμιση, αλλά ούτε και τώρα θεωρώ ότι έκανα διαφήμιση. Η δική μου συμμετοχή ήταν σε μία κινηματογραφική ταινία που παρεμπιπτόντως έγινε και διαφήμιση. Εγώ αφηγούμαι μια ιστορία. Οπότε δεν με ενοχλεί.

Μ.Κ.: Με κάλυψε απόλυτα ο Νικόλας.

• Πόσο δύσκολο είναι να είσαι νέος ηθοποιός στην Ελλάδα του σήμερα;

Μ.Κ.: Αυτό είναι υποκειμενικό. Κάποιος μπορεί να μη βρίσκει δουλειά στο θέατρο, άλλος να μη βρίσκει δουλειά στον κινηματογράφο.

Ν.Αγγ.: Άλλος να μη βρίσκει δουλειά καθόλου…

Μ.Κ.: Έχει να κάνει με πολλά πράγματα και κυρίως με το πώς το διαχειρίζεσαι εσύ ο ίδιος. Νομίζω ότι στην Ελλάδα δεν μπορείς να κάνεις τα πράγματα που θέλεις εσύ. Να πείσεις τον άλλο ότι δεν είμαι μόνο ένα πράγμα, μπορώ να κάνω πολλά πράγματα. Αρκεί να μου δοθεί η ευκαιρία.

Ν.Αγγ.: Εγώ νομίζω ότι είναι αρκετά δύσκολο να είσαι ηθοποιός αυτή τη στιγμή. Είναι ανεξάρτητο το εάν θα είσαι ηθοποιός από το εάν μπορείς να επιβιώσεις μέσα από αυτή τη δουλειά. Πέρα από το κομμάτι της επιβίωσης, έχουν αλλάξει τα όρια μέσα στις ίδιες τις δουλειές. Τα ποιοτικά όρια, αλλά και τα ηθικά, τα αξιακά και τα όρια στην αξιοπρέπεια έχουν διευρυνθεί. Εκεί που δεν θα υποχωρούσες υπό άλλες συνθήκες πριν από τρία χρόνια, τώρα θα το κάνεις. Δεν μιλάω για τους μισθούς, αλλά για πράγματα εξωφρενικά και πολύ προφανή. Αυτή τη στιγμή είναι πολύ δύσκολο να πεις «Σοβαρευτείτε, τι γίνεται εδώ;» Αυτή την αλλοτρίωση τη βλέπεις σε όλη την κοινωνία. Και το χειρότερο είναι ότι συνηθίζεται. Λες «εντάξει παίρνουμε αυτά τα χρήματα, δεν πρέπει να μιλάμε. Άλλοι τρώνε από τα συσσίτια». Δεν είναι καθόλου ευχάριστο, αλλά υπάρχει ένας ξεπεσμός. Όσο υπάρχει ο ξεπεσμός, τόσο δεν υπάρχουν προσδοκίες για τα πράγματα.

Μ.Κ.: Τι δεν έχουμε προσδοκίες για τα πράγματα, δεν μπορούμε ούτε να ξέρουμε τι θα συμβεί αύριο. Δεν ξέρουμε εάν θα έχουμε δουλειά.

• Τι άλλο ετοιμάζετε αυτή την περίοδο;

Ν.Αγγ.: Είμαι στην παράσταση Ο Σέρλοκ Χολμς και το Σκυλί των Μπάσκερβιλ στο θέατρο Αμιράλ, Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη.

Μ.Κ.: Συνεχίζω στο σίριαλ Κλεμμένα Όνειρα. Και κάνω πρόβες για Προμηθέα Δεσμώτη στο Δια δύο τον Απρίλιο, σε σκηνοθεσία Νικόλα Μίχα.

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ