Γρηγόρης Σταμούλης: «Οι τέχνες σκαλώνουν στα γρανάζια των πολιτικών σκοπιμοτήτων»

Ο Γρηγόρης Σταμούλης είναι κατηγορηματικός. «Πρέπει να εξάγουμε πολιτισμό: θέατρο, σινεμά. Πρέπει να διαφημίσουμε τη χώρα μας μέσα από τις ταινίες και τις μουσικές μας. Μπορεί να είμαι πολύ καχύποπτος, αλλά νομίζω ότι επίτηδες δεν γίνεται αυτό. Οι τέχνες σκαλώνουν στα γρανάζια των πολιτικών σκοπιμοτήτων» λέει ο ηθοποιός στο in.gr.

Ο ηθοποιός που έχει πρωταγωνιστήσει σε πλήθος θεατρικών παραστάσεων, αλλά και σε τηλεοπτικές σειρές είναι ξεκάθαρος: τόσο όσον αφορά τις επιθυμίες του, όσο και το τι αποτελεί το επάγγελμα ενός ηθοποιού.

«Τι να κάνω να είμαι κάπου και να μην πληρώνομαι; Μόνο για να φαίνεται το πρόσωπο μου στις εκπομπές; Δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Η ηθοποιία είναι πρωταθλητισμός. Και αν ο πρωταθλητής αναλώνεται σε χίλια δυο πράγματα, τότε χάνει τον στόχο του» λέει χαρακτηριστικά.

Ο Γρηγόρης Σταμούλης πρωταγωνιστεί φέτος στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου «Ο Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου». Και με αφορμή την παράσταση μάς μιλά για την τέχνη, το ελληνικό θέατρο, τις «ταμπέλες» που μας δίνουν οι πολιτικοί και λέει πως στην Ελλάδα της κρίσης δεν βλέπουμε οξυγόνο, αλλά έχουμε αναγκαστεί όλοι να «μιλάμε συνέχεια για χρήμα, χρήμα, καθυστέρηση, πληρωμές, επιμήκυνση».

Παρακάτω ακολουθούν μερικά πράγματα που μας είπε ο ίδιος για τον εαυτό του:

«Ζούσα επί επτά χρόνια στη Νέα Σμύρνη και ήθελα κάποια στιγμή να έρθω προς το κέντρο. Μια φίλη μου πρότεινε να μείνω στο σπίτι της, όταν εκείνη μετακόμισε. Αυτή ήταν φίλη της Μελίνας Μερκούρη και του Ζιλ Ντασέν. Όταν ήρθα να μείνω εδώ, παντού υπήρχαν φωτογραφίες της Μερκούρης και του Ντασέν, καθώς και φωτογραφίες με γάτες (η ίδια λατρεύει τις γάτες).

» Εγώ είμαι από Εύβοια. Από τον οικισμό Μαγούλα έξω από την Ερέτρια. Εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα, εγώ και τα οκτώ μου αδέλφια. Το σπίτι μας μόνο ήταν ένα μικρό χωριό. Εγώ ήμουν ο έκτος και παραχαϊδεμένος. Με ντάντευαν και οι μικρότεροι και οι μεγαλύτεροι. Η μεγάλη αδελφή μου με τον μικρότερο αδελφό μου έχουν 20 χρόνια διαφορά. Αλλά και η μαμά μου με την κόρη την μεγάλη έχουν 20 χρόνια διαφορά. Μάλιστα, η μαμά μου με την αδελφή μου ήταν μαζί έγκυες.

» Σπούδασα στο Εθνικό Θέατρο, πήρα και μια υποτροφία. Είχαμε δώσει 900 άτομα και περάσαμε είκοσι τρεις. Πάντα με στοίχειωνε το θέατρο. Έβλεπα στην τηλεόραση θέατρο και μου άρεσε πολύ. Δεν είναι ότι είχα και τις καταβολές. Μια αγροτική οικογένεια ήμασταν, μεγαλωμένοι στα χωράφια, με τα ζώα. Ένα με τη φύση. Θυμάμαι να διαβάζω ένα βιβλίο, ξαπλωμένος κάτω από ένα αμπέλι. Πέρασε δίπλα μου ένα φίδι και δεν το φοβήθηκα. Του μίλαγα κιόλας, «τι κάνεις φιδάκι»; Αυτές είναι οι εικόνες μου. Η πόλη για ένα παιδί που έχει μεγαλώσει στη φύση είναι φυλακή. Είναι πολλά τα αυτοκίνητα, πολύς ο κόσμος. Ο άνθρωπος αναγκάζεται να ζει σε μια τσιμεντένια κατάσταση. Ο άνθρωπος έχει γεννηθεί για να πατάει χώμα, για να αναπνέει οξυγόνο.

Θέατρο, τηλεόραση, σινεμά, τέχνη

» Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου είναι το πρώτο μου παιδικό. Ο Τάκης Τζαμαργιάς, ο σκηνοθέτης, μου είπε: «Θέλω να κάνεις τον θείο Άγγελο» στην παράσταση που βασίζεται στο βιβλίο της Άλκης Ζέη. Το βιβλίο το είχα διαβάσει μικρός και ήταν από τα αγαπημένα μου. Φυσικά, όταν το διάβαζα δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα παίξω κάποιον από τους ρόλους. Ο καιρός το έφερε να κάνω τον θείο και όχι τον Πέτρο.

» Το βιβλίο αναφέρεται στην κατοχή ’40-’44 μέσα από τα μάτια ενός παιδιού και το πώς αυτό βιώνει την περίοδο αυτή. Τους φίλους που κάνει, τους φίλους που χάνει…

» Τα πιτσιρίκια, όσο άτακτα και να είναι, πέντε λεπτά μετά που ξεκινάει η παράσταση μένουν όλα εντυπωσιασμένα. Τα παιδιά είναι πολύ αυθόρμητο κοινό. Έρχομαι ως τραυματίας πολέμου κάποια στιγμή, φορώντας ένα ειδικό μακιγιάζ. Μερικά παιδιά θέλουν να κάνουν τον έξυπνο «χα, χα κέτσαπ» φωνάζουν. Εάν αντιδράσεις, έχεις χάσει το παιχνίδι. Είναι ένα πολύ ζωντανό παιχνίδι και μου αρέσει πάρα πολύ.

» Η παράσταση αναφέρεται σε αυτά που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή. Μιλά για τα συσσίτια. Τα συσσίτια είναι δίπλα μας. Αναφέρεται στην έλλειψη τροφής, στην αλληλεγγύη. Πραγματεύεται εξαιρετικές αξίες το κείμενο.

» Μακάρι η παράσταση να ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα, στην Κύπρο, στην ομογένεια. Πότε βγήκε έξω το Εθνικό Θέατρο; Τώρα το κάνει για πρώτη φορά με την Οδύσσεια. Πρέπει να εξάγουμε πολιτισμό: θέατρο, σινεμά. Πρέπει να διαφημίσουμε τη χώρα μας μέσα από τις ταινίες και τις μουσικές μας. Μπορεί να είμαι πολύ καχύποπτος, αλλά νομίζω ότι επίτηδες δεν γίνεται αυτό. Οι τέχνες σκαλώνουν στα γρανάζια των πολιτικών σκοπιμοτήτων.

» Η τέχνη είναι για να σε κάνει να μαθαίνεις πράγματα, για να σου προκαλεί συναισθήματα, για να σε ψυχαγωγεί. Δεν με ενδιαφέρει η τέχνη που θέλει ένα πορτοκάλι καρφωμένο στον τοίχο. Αυτή την τέχνη τούς τη χαρίζω.

» Έχω πει άπειρα «όχι» σε πράγματα που θεωρώ ότι δεν καταλαβαίνω ή ότι δεν θα πάω μπροστά. Έχω ένα ένστικτο, δικό μου, που με έχει κάνει αυστηρό. Ο Τάκης Χορν το έλεγε αυτό: «Δεν μας κάνουν τα ναι μας, τα όχι μας τα κάνουν».

» Εμπορικά θεατρικά έργα έχω κάνει και το έχω διασκεδάσει 100%. Είτε το Παρακαλώ ας μείνει μεταξύ μας του Ρήγα και του Αποστόλου με την Κάτια Δανδουλάκη, είτε στο Εθνικό το Ποια Ελένη των Ρέππα-Παπαθανασίου, είτε με τον Μουτσινά στο Ψέκασα την Ελίζα. Είχαν όμως μια αλήθεια και μια ποιότητα από δημιουργούς που έχουν δείξει τι αξίζουν και τι δεν αξίζουν. Έχω πει και όχι σε πράγματα που ήταν εξαιρετικά, επειδή θεωρούσα ότι οι ρόλοι δεν μου ταίριαζαν.

» Έχουμε σπουδαία θεατρικά ελληνικά κείμενα. Αλλά έχουμε και μεγάλες δυνάμεις και στο νεοελληνικό κείμενο: ο Άκης Δήμου, ο Βασίλης Κατσικονούρης, η Χρύσα Σπιλιώτη, ο Δημητριάδης. Άνθρωποι που αφουγκράζονται την σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Έχουμε εξαιρετικές πένες. Μου αρέσει το ελληνικό έργο γιατί αφορά την κοινωνία μου, τη ζωή μου.

» Από δω και πέρα θέλω να κάνω μόνο σινεμά. Δεν έχει τύχει να κάνω σινεμά, δεν το έχω κυνηγήσει, δεν με έχει κυνηγήσει. Δεν έχουμε συναντηθεί. Αλλά με τραβάει πάρα πολύ.

» Φαινόταν η κατάσταση στην οποία έχει φτάσει η τηλεόραση. Η κρίση είναι δικαιολογία. Η τηλεόραση είναι μία συσκευή που μεταδίδει διαφημίσεις. Μόνο. Και παρεμπιπτόντως μεταδίδονται και κάποιες ταινίες και κάποιες σειρές και κάποια ντοκιμαντέρ και κάποια δελτία ειδήσεων. Δεν πιστεύω απόλυτα ότι ο κόσμος θα φάει ότι του σερβίρουνε. Ακόμα και τα τούρκικα, τις ώρες που προβάλλονται είναι ώρες που ο άλλος θα έχει γυρίσει σπίτι του, θα κάτσει να φάει, να κάνει ένα μπάνιο και θα δει ό,τι έχει εκείνη τη στιγμή η τηλεόραση. Δεν είναι μόνο η Αθήνα και δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου. Υπάρχει και 1,5 εκατομμύριο κόσμος στη Ροδόπη που θα διασκεδάσει βλέποντας τηλεόραση.

» Όταν δουλεύεις, πρέπει να πληρώνεσαι. Και όταν δεν πληρώνεσαι πρέπει να αποχωρείς. Έχεις αυτό το δικαίωμα. Τι να κάνω να είμαι κάπου και να μην πληρώνομαι; Μόνο για να φαίνεται το πρόσωπο μου στις εκπομπές; Δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Η ηθοποιία είναι πρωταθλητισμός. Και αν ο πρωταθλητής αναλώνεται σε χίλια δυο πράγματα, τότε χάνει τον στόχο του.

» Έχουμε φτάσει να μιλάμε όλο για λεφτά. Δεν έχουμε πιάσει τη λέξη άνθρωπος, συναίσθημα, οξυγόνο, ουρανός, συναίσθημα, φιλία, έρωτας. Μας έχουν πρήξει. Μιλάμε συνέχεια για χρήμα, χρήμα, καθυστέρηση, πληρωμές, επιμήκυνση. Έχουμε γίνει όλοι οικονομολόγοι.

» Είμαστε ένας λαός που βάζουμε τρικλοποδιές σε κάτι που πάει καλά (βλέπε Λούκος, Φεστιβάλ Αθηνών). Ας αφήσουμε τον άνθρωπο να φέρει τις παραστάσεις που θέλει να φέρει και ας τον κρίνουμε μετά. Όλο αυτό το πράγμα δεν μπορώ να καταλάβω που αποσκοπεί.

» Οι πολιτικοί; Εμένα με ενδιαφέρει να τα βρούνε και να κοιτάξουν το συμφέρον της χώρας. Τα κόμματα δεν μας βλέπουν ως ανθρώπους. Κάποια στιγμή θα μας πούνε ψηφοφόρους, άλλη θα μας πουν το εκλογικό σώμα. Κάποια άλλη στιγμή θα μας πούνε ο λαός, οι πολίτες, οι συμπολίτες. Άλλες φορές θα μας πούνε «οι αγανακτισμένοι». Πάντα να μας βάζουν έναν τίτλο. Άνθρωποι δεν είμαστε ποτέ. Με οικογένειες, με δουλειές, με αγωνίες, με άγχη, με καθημερινότητα… Πες μία αλήθεια και πες και δέκα ψέματα. Αλλά πες μία αλήθεια».

Ο Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου

Δραματοποίηση: Σάββας Κυριακίδης – Τάκης Τζαμαργιάς
Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Δημήτρης Ζαβρός
Κίνηση: Αμαλία Μπένετ
Φωτισμοί: Τάκης Μπιρμπίλης
Βίντεο: Χρήστος Δήμας
Μουσική Διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Στίχοι τραγουδιών: Δημήτρης Ζαβρός – Νέβι Κανίνια

Διανομή

Αντιγόνη: Έφη Γούση
Γιάννης, Ιταλός στρατιώτης, Ψηλέας, Σούρα: Γιάννης Διαμαντής
Αχιλλέας, Γιαούρτερ, Μάικλ, Κος Λουκάτος: Αντρέας Κοντόπουλος
Πατέρας, Κουκλοπαίχτης: Κωστής Κορωναίος
Δροσούλα: Αννίτα Κούλη
Παππούς: Γιώργος Μάζης
Κυρία Λεβέντη, Νιούρα: Έλενα Μαρσίδου
Σωτήρης: Μιχάλης Μουλακάκης
Πέτρος: Δημήτρης Πασσάς
Θείος Άγγελος, Διερμηνέας, Κώστας Αγαρινός: Γρηγόρης Σταμούλης
Ρίτα: Ελεάννα Στραβοδήμου
Μητέρα: Μαρία Τσιμά

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ