Ο Τιμ Μπάρτον, ο Τζόνι Ντεπ και ο μύθος των βαμπίρ

Ήταν μάλλον φυσική εξέλιξη το να «συναντηθεί» ο σκηνοθέτης Τιμ Μπάρτον με μία από τις πιο cult τηλεοπτικές σειρές της δεκαετίας του 1960. Ο λόγος για το Dark Shadows, όπου βαμπίρ και τέρατα είναι λιγότερο επικίνδυνα από τα… οικογενειακά μυστικά.

• Δείτε συνεντεύξεις και σκηνές από τα γυρίσματα του Dark Shadows

Η υπόθεση της ταινίας έχει ως εξής: Το 1752, ο Τζόσουα και η Ναόμι Κόλινς, μαζί με τον γιο τους Μπαρνάμπας, αποφασίζουν να μετοικίσουν, από το Λίβερπουλ της Αγγλίας, στην Αμερική.

Ακόμα κι ένας ωκεανός, όμως, δεν είναι αρκετός, για να δραπετεύσουν από την κατάρα που καταδιώκει την οικογένεια τους.

Δυο δεκαετίες μετά, ο Μπαρνάμπας (Τζόνι Ντεπ) έχει τον κόσμο στα πόδια του… ή τουλάχιστον την πόλη του Κόλινσπορτ, στο Μέιν.

Άρχοντας της έπαυλης των Κόλινγουντ, ο Μπαρνάμπας είναι πλούσιος, ισχυρός και ακαταμάχητος πλέιμποϊ… μέχρι που κάνει το μεγάλο λάθος να ραγίσει την καρδιά της Αντζελίκ Μπουσάρ (Εύα Γκριν).

Είναι άτυχος, καθώς η Αντζελίκ είναι μάγισσα και τον καταδικάζει σε μια μοίρα χειρότερη από τον θάνατο: τον μεταμορφώνει σε βρικόλακα και μετά τον θάβει ζωντανό.

Δυο αιώνες μετά, ο Μπαρνάμπας ελευθερώνεται κατά λάθος από τον τάφο του, και βγαίνει στο 1972, σε έναν κόσμο πολύ διαφορετικό από τον δικό του.

• Επισκεφθείτε με το infographic το παράξενο σύμπαν του Τιμ Μπάρτον

Επιστρέφει στην Έπαυλη των Κόλινγουντ, μόνο για να ανακαλύψει ότι η περιουσία του έχει εξανεμιστεί και τα δυσλειτουργικά απομεινάρια των Κόλινς, δεν έχουν πολύ καλύτερη τύχη.
Καθένας από τους συγγενείς του έχει τα δικά του σκοτεινά μυστικά.

Η μητριαρχική φιγούρα των Κόλινς, η Ελίζαμπεθ Κόλινς Στόνταρντ (Μισέλ Φάιφερ) έχει καλέσει την ψυχίατρο, Δρ. Τζούλια Χόφμαν (Έλενα Μπόναμ Κάρτερ) για να βοηθήσει με τα προβλήματα της οικογένειας της.

Στην έπαυλη μένουν, επίσης, ο αδερφός της Ελίζαμπεθ, Ρότζερ Κόλινς (Τζόνι Λι Μίλερ), η θρησκευόμενη έφηβη κόρη της, Κάρολιν Στόνταρντ (Κλόι Μόρετζ) και ο δεκάχρονος γιος του Ρότζερ, Ντέιβιντ Κόλινς (Γκιούλιβερ ΜακΓκράθ).

Ο μύθος των βαμπίρ

Βρικόλακες (και ενίοτε λυκάνθρωποι) αποτελούν πλάσματα της νύχτας που οι σκηνοθέτες επιστρατεύουν για να σκορπίσουν τον φόβο.

Για παράδειγμα στο πρόσφατο Άσε το Κακό να Μπει, ένα αγόρι αναπτύσσει φιλική σχέση με ένα κορίτσι-βαμπίρ. Εν έτει 1932 ο Καρλ Θίοντορ Ντράγιερ δημιούργησε μια από τις πιο εμβληματικές ταινίες τρόμου, το Vampyr. Σε αυτήν ένας ταξιδιώτης φτάνει σε ένα ξενοδοχείο, όπου διαπιστώνει την ύπαρξη βρικολάκων.

Δέκα χρόνια πιο πριν (και συγκεκριμένα το 1922), ο Φ.Μουρνάου δημιούργησε το Nosferatu, το οποίο είναι βασισμένο στη μυθολογία του Δράκουλα και άφησε το κοινό να αναρωτιέται εάν ο Μαξ Σρεκ είναι όντως βρικόλακας…

Ο Τζόνι Ντεπ σε συνέντευξή του για το Dark Shadows, αναφέρεται σε μερικούς από τους «μεγάλους» βρικόλακες της μεγάλης οθόνης.

«Το Nosferatu του Μαξ Σρεκ είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες με βαμπίρ. Φυσικά, το Dracula με τον Μπέλα Λουγκόσι. Μπόρις Καρλόφ, Μπιλ Τσέινι, Κρίστοφερ Λι. Είναι ένας από τους καλύτερους» λέει ο ηθοποιός.

Με τον Κρίστοφερ Λι συνεργάστηκε και στην νέα ταινία του Τιμ Μπάρτον. «Μία από τις πιο ωραίες στιγμές που έχω βιώσει σε ταινία ήταν όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να υπνωτίσω τον Δράκουλα, να υπνωτίσω τον Κρίστοφερ Λι» θυμάται. «Είναι Ο Δράκουλας» λέει.

Ο ηθοποιός αναφέρεται και στον Τζόναθαν Φριντ, τον ηθοποιό που ερμήνευσε τον Μπάρναμπας Κόλινς στην τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του 1960.

Από την τηλεόραση στο σινεμά

Η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται στις ΗΠΑ στις 27 Ιουνίου 1966. Αρχικά επρόκειτο για μία ακόμα σαπουνόπερα με γοτθικά στοιχεία, στη συνέχεια, όμως, προστίθενται τέρατα και άλλα παράξενα πλάσματα που θα εκτοξεύσουν τα ποσοστά θεαματικότητας της σειράς.

Όνειρα, ταξίδια στον χρόνο, οικογενειακά μυστικά αποτελούν μερικά μόνο από τα στοιχεία που έκαναν το Dark Shadows τόσο επιτυχημένο, αρκετά χρόνια πριν στις οθόνες εμφανιστεί το True Blood και το Twilight.

O Τζόνι Ντεπ υπήρξε ως πιτσιρίκι μεγάλος φαν της σειράς και ήταν αυτός που έπεισε ουσιαστικά τον Τιμ Μπάρτον να μεταφέρουν την τηλεοπτική σειρά στη μεγάλη οθόνη. Όχι, βέβαια, ότι ο σκηνοθέτης χρειάστηκε μεγάλη πειθώ.

Το γοτθικό σύμπαν του Μπάρναμπας είναι μάλλον πολύ οικείο στον σκηνοθέτη των ταινιών Ed Wood και Ο Φονικός Κουρέας της Οδού Φλιτ, δύο μόνο από τις ταινίες που ο Τιμ Μπάρτον είχε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το «σκοτεινό» ταλέντο του.

Αγάπη μου, βρικόλακα

Τα τελευταία χρόνια ο μύθος των βαμπίρ έχει γνωρίσει πρωτοφανή άνθηση. Πριν από λίγα χρόνια η τραγουδίστρια Νόρα Τζόουνς ερμήνευε το Young Blood: «Πυροβολούμε λυκανθρώπους όπου πάμε» και «φίλησες το λαιμό μου με ένα στραβό, σπασμένο κυνόδοντα/ πάντα ήλπιζες ότι μια μέρα θα ήσουν δικός μου». Η αναφορά είναι σαφής.

Οι ταινίες Twilight σπάνε ταμεία, σειρές όπως τα True Blood και Vampire Diaries έχουν υψηλή θεαματικότητα, ενώ το επερχόμενο Αβραάμ Λίνκολν: Κυνηγός Βρικολάκων «εξερευνά» την κρυφή ζωή ενός από τους σημαντικότερους προέδρους της Αμερικής, παρουσιάζοντας τον Αβραάμ Λίνκολν ως τον μεγαλύτερο κυνηγό βαμπίρ της ιστορίας.

Η Ασλεϊ Ντος Σάντος, που ασχολείται με το marketing στον χώρο της ψυχαγωγίας και των ΜΜΕ, έχει δηλώσει στο περιοδικό Forbes για τους βρικόλακες: «Δεν έχει κάποια σχέση με την κουλτούρα. Απλά ήρθε και πάλι η ώρα τους…»

Η ίδια η Αν Ράις, βετεράνος στις ιστορίες με βαμπίρ, συγγραφέας του Συνέντευξη Με ένα Βρικόλακα, δηλώνει ότι δεν έχει ιδέα για το λόγο που κρύβεται πίσω από την τελευταία επαναφορά των βρικολάκων.

Ορισμένοι θεωρούν ότι η μανία με τους βρικόλακες σχετίζεται με τα αρχέγονα ρομαντικά ένστικτα (κάθε ιστορία με βαμπίρ περιλαμβάνει αίμα, φλέβες που χτυπούν, καρδιές που πάλλονται) καιμε έντονα πάθη (που στη σειρά True Blood μεταφράζεται ακόμα και σε σεξ μέσα σε νεκροταφεία).

Πρόκειται για τον παθιασμένο και αιώνιο ρομαντισμό των αδελφών Μπροντέ που μεταφράζεται σε κυνόδοντες.

Ο Μπάρναμπας Κόλινς του Τζόνι Ντεπ δεν είναι βέβαια ένα συνηθισμένο βαμπίρ. Περισσότερο σατιρίζει ολόκληρη τη μυθολογία των βρικολάκων, ερμηνεύοντας έναν «απρόθυμο βρικόλακα» -όπως λέει και ο ίδιος ο Τιμ Μπάρτον.

Η ταινία Dark Shadows θα βγει στις αίθουσες στις 17 Μαΐου.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ