«Είμαστε όλοι ορφανοί, οι πολιτικοί δεν μπορούν να μας σώσουν» λέει στο in.gr ο Τ.Γκάτλιφ

Αντλώντας έμπνευση από το μπεστ σέλερ «Αγανακτήστε!» του διπλωμάτη και συγγραφέα Στεφάν Εσέλ και συνδυάζοντας μυθοπλασία και ντοκιμαντέρ, ο Τόνι Γκάτλιφ αναδεικνύει στην ταινία Αγανακτισμένοι την κοινωνική παθογένεια, το οικονομικό αδιέξοδο και το αβέβαιο πεπρωμένο της Ευρώπης.

«Θεωρώ δύσκολο να αλλάξει ο κόσμος, χρειάζεται πολλή δουλειά και πάλη, χρειάζεται οι Αγανακτισμένοι να αγανακτήσουν κι άλλο» εκτιμά ο σκηνοθέτης, μιλώντας στο in.gr από την Αθήνα όπου βρέθηκε για την προβολή της ταινίας του στο πρόσφατο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.

Ο Τόνι Γκάτλιφ δεν έχει και την καλύτερη ιδέα για τους πολιτικούς (και με αυτά που συμβαίνουν ποιος θα μπορούσε να τον κατηγορήσει;) «Στον πλανήτη είμαστε ορφανοί, δεν έχουμε πραγματικούς πολιτικούς, είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα και οι πολιτικοί δεν μπορούν και δεν κάνουν τίποτα για να μας βοηθήσουν. Γι’ αυτό πρέπει να τα αλλάξουμε όλα, πρέπει να αλλάξουμε το σύστημα» λέει ο σκηνοθέτης, ο οποίος έχει σκηνοθετήσει και την ταινία Gadjo Dilo.

«Πώς είναι δυνατόν δέκα άνθρωποι να μαζεύονται σε ένα τραπέζι και να ξέρουν πώς θα μας σώσουν όταν εμάς δεν μας ρωτάνε; Πώς μπορούν να βρουν τον τρόπο για να βγούμε από την κρίση; Εδώ και δέκα χρόνια πάμε από το κακό στο χειρότερο, πώς θα ανέβουμε με αυτόν τον τρόπο;» αναρωτιέται.

Και δίνει την απάντηση ο ίδιος: «Οι πολιτικοί δεν μπορούν να μας σώσουν. Αυτό είναι σαφές».

Οδηγός της ταινίας Αγανακτισμένοι είναι ένα σύμβολο-θύμα του καπιταλισμού: μια Aφρικανή μετανάστρια που περιπλανιέται στην Ελλάδα, τη Γαλλία και την Ισπανία και συναναστρέφεται με τους «αποκλεισμένους» της ευρωπαϊκής κοινότητας (μετανάστες, αστέγους), αλλά και με τους αγανακτισμένους κάθε εθνικότητας που διεκδικούν την ελπίδα για αλλαγή.

Τον ρωτάμε ποιος είναι ο λόγος που επέλεξε μια Αφρικανή μετανάστρια για να δείξει τις διαδηλώσεις των Αγανακτισμένων. «Η Ευρώπη, η Αγγλία, όλες αυτές οι χώρες «πάτησαν» την Αφρική. Η Αφρική ήταν απαραίτητη στο σενάριο της Ευρώπης. Στην ταινία παρακολουθούμε την ιστορία μιας Αφρικανής μετανάστριας, 18 χρονών που έρχεται από την Αφρική στην Ευρώπη για να βρει καταφύγιο και είναι από τα δικά της τα μάτια που πρέπει να δούμε αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη» λέει.

«(Το ντοκιμαντέρ προέκυψε σε) μια στιγμή που ήμουν πολύ απογοητευμένος, τα πράγματα δεν πήγαιναν πολύ καλά, ήμουν απελπισμένος από το μήνυμα που περνούσε ότι οι άνθρωποι μπορούν να εκμεταλλευθούν ο ένας τον άλλο, υπήρχε η αίσθηση ότι στρέφουμε τους μισούς εναντίον των άλλων μισών» δηλώνει ο σκηνοθέτης.

«Γινόντουσαν ρατσιστικές επιθέσεις, κυρίως εναντίον των τσιγγάνων, των Ρομά, τσιγγάνων από τη Ρουμανία, από τη Βουλγαρία. Αυτοί οι άνθρωποι έφευγαν από τις χώρες τους, έρχονταν στη Γαλλία για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή, έχτιζαν πρόχειρα καταλύματα στις παρυφές των πόλεων ή στα όρια αυτοκινητόδρομων και δέχονταν επιθέσεις από κουκουλοφόρους που είχαν λοστούς και πετούσαν μολότοφ. Σκότωναν παιδιά, γυναίκες στη Γαλλία και την Ιταλία και κανείς, κανείς στη Γαλλία δεν ξεσηκώθηκε. Δεν γινόντουσαν μαζικές διαδηλώσεις, αντίθετα υπήρχαν οργανώσεις που βοηθούσαν τους ανθρώπους που πραγματοποιούσαν τις επιθέσεις» συνεχίζει.

Η αιτία για το γιατί δεν αντιδρούσε ο κόσμος ήταν, σύμφωνα με τον Τ.Γκάτλιφ, το γεγονός ότι είχε ήδη έρθει το ευρωαδιέξοδο, η οικονομική κρίση και οι πολίτες σκέφτονταν μόνο αυτό.

«Γιατί έχουμε περάσει τόσες κρίσεις; Έχουμε περάσει τρεις κρίσεις και αυτή είναι η τέταρτη και είναι η πιο μεγάλη, σαν σεισμός που δεν έχει τελειώσει; Επειδή ζούμε όλοι πάνω από τις δυνατότητές μας, οι χώρες, οι πολιτικοί μάς κάνουν να ζούμε πάνω από τις δυνατότητές μας» εκτιμά ο Τόνι Γκάτλιφ.

Όσο για τις γαλλικές εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν σε λίγες ημέρες, ο σκηνοθέτης δεν είναι πολύ αισιόδοξος.

«Έχουμε από τη μία πλευρά τα κόμματα που είναι τα φαβορί για να εκλεγούν και να κυβερνήσουν και από την άλλη (την άκρα Δεξιά), την οποία πολεμάω. Θεωρώ αδύνατον να βγούμε από την κρίση, σε κάθε περίπτωση εγώ θα ψηφίσω Αριστερά. Η Αριστερά είναι λιγότερο δραματική. Η Δεξιά είναι φρικτή: αστυνομικοί παντού, ο κόσμος να γονατίζει στους δρόμους. Δεν είναι ότι βλέπω λύση στην Αριστερά, απλά είναι πιο κοντά στους ανθρώπους. Σε κάθε περίπτωση ο κόσμος πρέπει να αλλάξει» καταλήγει.

* Οι «Αγανακτισμένοι» προβάλλονται στις αίθουσες από την Πέμπτη 5 Απριλίου.

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ