Στις αίθουσες το «Attenberg», που περιμένει τα βραβεία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Το εναλλακτικό Attenberg της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη προβάλλεται από την Πέμπτη στους κινηματογράφους, ενώ αναμένει το βράδυ του Σαββάτου την ετυμηγορία του 51ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου διαγωνίζεται μαζί με την επίσης ελληνική ταινία Άπνοια του Άρη Μπαφαλούκα και άλλες 15 ξένες ταινίες.

Το περιβάλλον του μινιμαλιστικού και συμμετρικού Attenberg είναι το βιομηχανικό τοπίο και ο οικισμός που είχε κατασκευάσει στην παραλία του Διστόμου η εταιρεία διυλιστηρίων της Πεσινέ για τους εργαζόμενους της.

Στον πυρήνα αυτού του κελύφους ζει αποκλεισμένη από τον υπόλοιπο κόσμο η νεαρή ηρωίδα της ταινίας, προκαλώντας τον θεατή να στοχαστεί και να συγκινηθεί από την προσπάθειά της «να ακουμπήσει» σε μια σχέση, να νιώσει ότι ανήκει κάπου, με την παρότρυνση του άρρωστου πατέρα της.

«Ο 20ός αιώνας ήταν υπερτιμημένος και δεν λυπάμαι καθόλου που τον αφήνω. Σε αφήνω στα χέρια ενός νέου αιώνα, χωρίς να σε έχω μάθει τίποτε» λεει με πίκρα ο πρωταγωνιστής του Attenberg (Βαγγέλης Μουρίκης) στην κόρη του (Αριάν Λαμπέντ, α’ βραβείο γυναικείας ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βενετίας).

Αυτήν την πικρή γεύση της ελληνικής κοινωνίας, με το αίσθημα της πνευματικής και συναισθηματικής απώλειας στην περιρέουσα ατμόσφαιρα, προσπάθησε να αποτυπώσει στην ταινία της η Αθηνά Τσαγγάρη με μια ματιά διαφορετική. Κατά την ίδια πιο καθαρή, όπως για παράδειγμα «ένα φιλί χωρίς συναίσθημα, που μπορεί και να είναι αηδιαστικό».

«Η Ελλάδα σε κατάσταση αποσύνθεσης»

Έγραψε το σενάριο του Attenberg τον Δεκέμβρη του 2008 μέσα σε δέκα μέρες. «Η Ελλάδα είναι μια χώρα σε κατάσταση αποσύνθεσης και κάτι έπρεπε να εκτονωθεί» συνεχίζει η σκηνοθέτης, που πρόσφατα επανήλθε στην Ελλάδα έπειτα από μακρά παραμονή της στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.

«Κάτι που επώαζε την τελευταία εικοσαετία στην ελληνική κοινωνία, ξέσπασε και αποκαλύφθηκε. Με τον ίδιο τρόπο και στην τέχνη, μέσα από ταινίες που βάζουν την Ελλάδα σε ένα σύγχρονο μητροπολιτικό περιβάλλον. Ταινία ορόσημο ήταν του Κωνσταντίνου Γιάνναρη Από την άκρη της πόλης, γιατί έδειξε τη διαφοροποίηση, τους μετανάστες, την νέα εργατική συνείδηση. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι ένας Έλληνας σκηνοθέτης, που ήρθε κι αυτός στην Ελλάδα από το εξωτερικό, παρατήρησε δηλαδή την χώρα του από απόσταση, με ενάργεια στο βλέμμα του» σχολιάζει η Αθηνά Τσαγγάρη.

Η ταινία της ίδιας απέσπασε ένα μεγάλο και ενθουσιώδες χειροκρότημα στη Μόστρα της Βενετίας, όπου και διακρίθηκε.

Πιστεύει ότι στο άμεσο μέλλον θα ακολουθήσουν ακόμα περισότερες ελληνικές επιτυχίες, «γιατί λόγω αυτής της έκρηξης, οι σκηνοθέτες κάνουμε ταινίες με επείγουσα διάθεση. Αυτό όμως σε δύο τρία χρόνια θα περάσει και ελπίζω το κράτος να έχει προνοήσει τη συνέχεια αυτής της παραγωγής» λέει η Αθηνά Τσαγγάρη.

«Δεν μπορεί η παραγωγή των ταινιών να αυτοσυντηρείται» λέει και θεωρεί αυτονόητο το νέο νόμο για τον κινηματογράφο, επειδή «κατοχυρώνει θέματα, τα οποία έχουν κατοχυρωθεί στην Ευρώπη εδώ και 20 χρόνια» και με τα φορολογικά κίνητρα που δίνει στους ιδιώτες βοηθά τον ελληνικό κινηματογράφο να μην είναι κρατικοδίαιτος.

Όσο για τους Έλληνες θεατές, είναι πολύ ενθαρυντικό το γεγονός ότι «οι ίδιοι άνθρωποι που θα γελάσουν με μια κωμωδία στα villages, θα έρθουν να δουν και μια ταινία όπως η Στρέλα, ο Μαχαιροβγάλτης, το Atteberg».

Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη έχει στο ενεργητικό της μια πρώτη μεγάλου μήκους ταινία με τίτλο Η διαρκής αναχώρηση της Πέτρα Γκόινγκ, γυρισμένη σε εννέα πόλεις του κόσμου και με πολλές διακρίσεις.

Ήταν συνιδρύτρια του κινηματογραφικού Φεστιβάλ Cinematexas στο Όστιν του Τέξας, σκηνοθέτησε τις προβολές και το βίντεο της τελετής έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών 2004 στην Αθήνα, όπως και τις animation προβολές μεγάλης κλιμακας στα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακροπολης.

Ήταν συμπαραγωγός στην ταινία Κυνόδοντας του Γιώργου Λάνθιμου, ο οποίος ερμηνεύει βασικό ρόλο στο Attenberg.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ