Αντίο Βελτρόνι στους Δημοκρατικούς, «είναι δικό μου λάθος, αλλά μη γυρίσετε πίσω»

51

«Συγχωρείστε με, δεν κατάφερα να δημιουργήσω το κόμμα που ονειρευόμουν» λέει ο Βάλτερ Βελτρόνι στο αντίο προς τους Δημοκρατικούς μετά την ήττα κατά κράτος στις τοπικές εκλογές της Σαρδηνίας. Τελικά, όπως το θέτει η Corriere della Sera, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι ικανός να κατεδαφίσει κάθε αντίπαλο…

Ο Βάλτερ Βελτρόνι παραχώρησε την Τετάρτη συνέντευξη Τύπου εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους επέμεινε στην παραίτησή του από τη θέση του γενικού γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος, στο εσωτερικό του οποίου μαινόταν ένας «πόλεμος αρχηγών» και η ηγεσία του Βελτρόνι αμφισβητείτο όλο και περισσότερο καθ οδόν προς τις ευρωεκλογές.

«Αναλαμβάνω την ευθύνη για το ότι δεν κατάφερα να δημιουργήσω το κόμμα που ονειρευόμουν Δεν το πέτυχα και ζητώ συγγνώμη. Δεν μπορούμε, όμως, να γυρίσουμε πίσω και μέσα στο κόμμα χρειάζεται περισσότερη αλληλεγγύη. Έχουμε ανάγκη από κοινές αξίες» είπε ο Βελτρόνι από το μέγαρο του αρχαίου τελωνείου της Ρώμης.

Ο πρώην υπουργός πολιτισμού, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και δήμαρχος της Ρώμης ηγήθηκε του Δημοκρατικού Κόμματος για διάστημα 16μηνών, από τη σύστασή του τον Οκτώβριο του 2007 έως και τις κάλπες που στήθηκαν στη Σαρδηνία, έχοντας ήδη στις «πλάτες» του την ήττα από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές.

Στη συνέντευξη Τύπου ο Βελτρόνι αναφέρθηκε και στο «φαινόμενο» Μπερλουσκόνι.

«Υπάρχει στην ιταλική κοινωνία, μια κάποια ιδιαιτερότητα, την οποία δυσκολεύομαι να ερμηνεύσω και εγώ ο ίδιος. Ο Μπερλουσκόνι κάνει δηλώσεις σαν κι αυτή με την οποία υποστήριξε ότι οι βιασμοί αποτρέπονται, βάζοντας έναν στρατιώτη δίπλα σε κάθε ωραία γυναίκα. Σε κάθε άλλη χώρα η κοινή γνώμη θα είχε αντιδράσει. Εδώ, όμως, δεν συμβαίνει» είπε.

Έκανε επίσης λόγο ένα «σύστημα αρνητικών αξιών», που, κατά την άποψή το, επιβλήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης του Ιταλού πρωθυπουργού και ηγέτη της δεξιάς.

«Οδοστρωτήρας» ο Μπερλουσκόνι…

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόν βγήκε θριαμβευτής στη Σαρδηνία, αποδεικνύοντας ότι εξακολουθεί να πείθει παρά την οικονομική κρίση, τη φερόμενη εμπλοκή του σε υπόθεση διαφθοράς για την οποία καταδικάστηκε Βρετανός δικηγόρος, την πολεμική για το δικαίωμα της Ελουάνας Ενγκλάρο στην ευθανασία και το συναγερμό λόγω της αύξησης των σεξουαλικών επιθέσεων.

Τελικά, όπως το θέτει η Corriere della Sera, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι αποδεικνύεται «ικανός να κατεδαφίσει κάθε αντίπαλο».

«Μπορεί να θεωρείται αρεστός ή όχι, υπερασπιστής της δημοκρατίας ή κίνδυνος, αλλά ο Μπερλουσκόνι είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ στο κέντρο της ιταλικής πολιτικής σκηνής» συμπληρώνει η ιταλική Stampa.

Ο Καβαλιέρε είχε μετατρέψει τη νίκη στη Σαρδηνία σε πολιτικό στοίχημα. Επέλεξε ο ίδιος τον Ούγκο Καπελάτσι, ένα άγνωστο υποψήφιο, γιο ενός εκ των φορολογικών συμβούλων του, και έκανε… αμείλικτη εκστρατεία υπέρ του.

Το αποτέλεσμα ήταν ο απερχόμενος πρόεδρος της περιφέρειας της Σαρδηνίας, ο 51χρονος Ρενάτο Σόρου, που υποστηριζόταν από το σύνολο της αριστεράς, να λάβει το 42,9% των ψήφων και ο 48χρονος Ούγκο Καπελάτσι να θριαμβεύσει με ποσοστό 51,9% -παρόλο που ο Σόρου θεωρείτο δημοφιλής υποψήφιος και ανερχόμενο αστέρι των Δημοκρατικών.

Η επόμενη ημέρα στους Δημοκρατικούς

Σε ό,τι αφορά το μέλλον του Δημοκρατικού Κόμματος δυο είναι οι λύσεις που διαφαίνονται στον ορίζοντα. Να αναλάβει προσωρινά την ηγεσία ο δεύτερος γραμματέας Ντάριο Φραντσεκίνι και μετά τις ευρωεκλογές να συγκληθεί έκτακτο συνέδριο ή το κόμμα να μπεί άμεσα σε διαδικασία εκλογής νέου γενικού γραμματέα.

Η οριστική απόφαση αναμένεται να ληφθεί το Σάββατο, οπότε το συντονιστικό όργανο θα προσπαθήσει να ξεπεράσει το «πολιτικό σοκ» της παραίτησης Βελτρόνι.

Κυρίαρχο στοιχείο της προσπάθειάς του Βάλτερ Βελτρόνι ήταν η δυνατότητα συνύπαρξης των προοδευτικών, πρώην χριστιανοδημοκρατών, με οικολόγους, σοσιαλιστές και με τους εκπροσώπους του πρώην ιταλικού ευρωκομμουνιστικού κόμματος.

Οι πολιτικοί σχολιαστές, πάντως, τονίζουν ότι θα πρέπει να αποσαφηνισθεί ποια γραμμή θα πρέπει τελικά να υπερισχύσει.

Από την μία, ο Μάσιμο Ντ Αλέμα εξακολουθεί να πιέζει με στόχο την προσέγγιση της Διεθνούς Σοσιαλιστικής και τη συμμαχία με τα μικρά κόμματα της παραδοσιακής αριστεράς. Από την άλλη, οι μετριοπαθείς καθολικοί και πολλοί ανανεωτές επιμένουν ότι για να επιβιώσει το κόμμα πρέπει να αποφύγει τις «βεβιασμένες κατατάξεις» επιβάλλοντας μια δική του, αυτόνομη, πολιτική φυσιογνωμία.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ