«Ναι» σε δράση για τη Συρία, χωρίς συμμετοχή της Γερμανίας, η θέση Μέρκελ

Κινούμενη ανάμεσα στην ανάγκη να υπάρξει μιας μορφής δράση κατά του καθεστώτος στη Συρία και, από την άλλη πλευρά, στην αποφυγή άμεσης εμπλοκής της Γερμανίας, η Άνγκελα Μέρκελ προσπαθεί να διαχειριστεί ένα καυτό διεθνές ζήτημα με τρόπο που δεν θα το φέρει στο επίκεντρο της προεκλογικής αντιπαράθεσης και δεν θα αποδυναμώσει τη θέση της Γερμανίας έναντι των συμμάχων της.

Ωστόσο, η Μέρκελ, παρότι συντάσσεται με ΗΠΑ, Γαλλία και Βρετανία τουλάχιστον σε λεκτικό επίπεδο, δεν θέλει άμεση εμπλοκή της Γερμανίας, και αυτό, όπως γράφει το Spiegel, κάνει τη ρητορική της μάλλον κενή ουσίας.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συμφωνούν ότι πρέπει να υπάρξει απάντηση για τα γεγονότα της Συρίας, η κοινή γνώμη εμφανίζεται πάντως αρνητική στο ενδεχόμενο εμπλοκής.

Το Βερολίνο δήλωνε τη Δευτέρα ότι το καθεστώς Άσαντ, με αφορμή την επίθεση με χημικά που κινητοποίησε τη Δύση εναντίον του, δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο: «Δεν πρέπει αυτό να αφεθεί χωρίς επιπτώσεις: χρειάζεται μία πολύ καθαρή διεθνής απάντηση».

Βουλευτές του CDU υπογραμμίζουν ότι η χώρα ήδη συνεισφέρει –και μάλιστα σχεδόν στα όρια των δυνάμεών της– στις αποστολές στο Αφγανιστάν, το Κόσοβο και στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας. Πέρα από αυτό η κυβέρνηση –στο μάλλον απίθανο ενδεχόμενο να της ζητηθεί στρατιωτική βοήθεια– θα επικαλεστεί την ανάγκη να πάρει την έγκριση της Βουλής και να υπάρξει και ψήφισμα από το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Από την πλευρά της, η αντιπολίτευση, το SPD και οι Πράσινοι, είναι και αυτή πλήρως αντίθετη στο ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης, η οποία, όπως φοβάται το SPD, «θα έχει τεράστιους κινδύνους».

Εξάλλου, σε έρευνα για το ZDF, το 58% των Γερμανών δηλώνει αντίθετο σε μία στρατιωτική επέμβαση της Δύσης στη Συρία και μόλις το 33% δείχνει να συμφωνεί. Μόλις τέσσερις στους δέκα απαντούν θετικά στο ότι η Γερμανία οφείλει να συνεισφέρει οικονομική και υλική βοήθεια σε μια επιχείρηση υπό τις ΗΠΑ.

Μόνο με την κάλυψη του ΣΑ

Το Βερολίνο θέλει να υπάρξει κάποια κάλυψη από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και αυτό επισήμανε η Μέρκελ στις επαφές της Πέμπτη με τον Μπαράκ Ομπάμα, τον Βλάντιμιρ Πούτιν και τον Φρανσουά Ολάντ.

Η καγκελάριος «ζήτησε από τον Ρώσο πρόεδρο να χρησιμοποιήσει τις διαπραγματεύσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας για μια γρήγορη, ομόφωνη, διεθνή απάντηση», επισήμανε σχετικά η καγκελαρία. Αμφότεροι συμφώνησαν ότι το ΣΑ θα πρέπει να εξετάσει την έκθεση των επιθεωρητών του οργανισμού για τις καταγγελίες για χρήση χημικών όπλων στην επίθεση κοντά στη Δαμασκό.

Με τον Ολάντ η Μέρκελ συμφώνησαν ότι θα πρέπει να υπάρξει κάποια αντίδραση στην καταγγελθείσα επίθεση και ότι θα πρέπει να παραδοθεί γρήγορα η σχετική έκθεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

Πάντως, σημειώνει το δημοσίευμα, παρότι το Βερολίνο δεν θέλει να επαναλάβει το λάθος της απομόνωσης του από τους συμμάχους μετά τη διαφωνία της Γερμανίας για την επέμβαση στη Λιβύη το 2011, η κρίση στη Συρία δείχνει για άλλη μία φορά ότι η Γερμανία είναι ένας οικονομικός γίγαντας με μάλλον αδύναμη φωνή στις διεθνείς κρίσεις.

Ο Λευκός Οίκος απέφυγε να αποκαλύψει λεπτομέρειες για τη συζήτηση που είχαν οι δύο ηγέτες.

Συρία και εκλογές

Όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω μίας μάλλον χλιαρής προεκλογικής εκστρατείας, με ένα μεγάλο, ανοιχτό διεθνές ζήτημα, όπως το 2002, όταν ο πόλεμος στο Ιράκ κατά του Σαντάμ Χουσεΐν πλησίαζε τότε απειλητικά.

Tο 2002, γράφει το Spiegel, ο καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ κατάφερε να γυρίσει υπέρ του τη διαφορά που είχε από το CDU τονίζοντας ότι η Γερμανία είναι κατηγορηματικά αντίθετη με αυτόν τον πόλεμο. Η χώρα «δεν θα μπει σε περιπέτειες» έλεγε τότε.

Σήμερα πλέον, και πάλι λίγο πριν από ομοσπονδιακές εκλογές, η δημοσκοπική εικόνα είναι διαφορετική: το CDU προηγείται άνετα χωρίς να δείχνει να χάνει έδαφος (πόσο μάλλον τις εκλογές), ενώ το SPD, παρότι αντιτίθεται σε ένα πόλεμο στη Συρία, δεν φαίνεται να μπορεί να καρπωθεί εκλογικά κέρδη.

Η Συρία όμως δεν είναι το Ιράκ του 2003 και δεν θα έχει σημαντική επίπτωση στην προεκλογική εκστρατεία.

Περισσότερο ανησυχητικά για την Μέρκελ, σε επίπεδο προεκλογικών κερδών και ζημιών, είναι τα οικονομικά ζητήματα, όπως, φυσικά, η Ελλάδα και η περίπτωση ενός τρίτου πακέτου.

Εκεί είναι η αχίλλειος πτέρνα του CDU είναι οι επιδόσεις του FDP του ελάσσονος εταίρου του κυβερνητικού συνασπισμού. Αν το FDP μείνει έξω από τη Βουλή (γιατί δεν θα έχει περάσει το όριο του 5%) είναι πιθανό ότι θα χάσει ψήφους προς το ευρωσκεπτικιστικό AfD. Αν και τα δύο μείνουν εκτός Βουλής, ο μεγάλος συνασπισμός CDU-SPD είναι πιθανός.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ