Μεγάλη αύξηση των αυτοκτονιών στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ το 2012

Στις 349 ανήλθαν την περασμένη χρονιά οι αυτοκτονίες στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, ένας αριθμός που ξεπέρασε και τις απώλειες στο μέτωπο του Αφγανιστάν, ενώ εκφράζονται ότι η τάση θα διατηρηθεί και το 2013.

Όπως αναφέρει το Associated Press και σύμφωνα με τα προκαταρκτικά δεδομένα, το 2012 καταγράφηκαν 349 ενόπλων σε υπηρεσία έναντι 301 το 2011. Το Πεντάγωνο προέβλεπε ότι οι αυτοκτονίες θα είναι γύρω στις 325. Στο Αφγανιστάν πέρυσι σκοτώθηκαν 295 στρατιώτες.

Ανά σώμα, στον Στρατό Ξηράς καταγράφηκαν 182 περιστατικά, στους Πεζοναύτες 48 (διπλάσια δηλαδή από την προηγούμενη χρονιά), στο Πολεμικό Ναυτικό 60 περιστατικά και στην Αεροπορία άλλα 59

Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για τον υψηλότερο αριθμό από το 2001 όταν το Πεντάγωνο καταγράφει στενότερα τα περιστατικά.

Το 2006 άρχισε να εμφανίζεται η τάση αύξηση των αυτοκτονιών στο στράτευμα που συνεχίστηκε ως το 2009 για να παραμείνει στα ίδια επίπεδα το 2011 και 2012.

Σε ό,τι αφορά το προφίλ των αυτοχείρων η έρευνα του 2011 (οπότε και υπάρχουν τα τελευταία πλήρη στοιχεία για αυτό) έδειξε ότι τείνουν να είναι λευκοί άνδρες, κάτω των 25 και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι διαζευγμένοι αυτόχειρες ήταν σαφώς περισσότεροι από τους έγγαμους. Έξι στις δέκα αυτοκτονίες έγιναν με όπλα που ανήκαν στην οικογένεια και δεν ήταν υπηρεσιακά.

Οι αμερικανικές δυνάμεις εδώ και 12 χρόνια έχουν συνεχή παρουσία πρώτα στο Αφγανιστάν και στη συνέχεια στο Ιράκ (από όπου ήδη έχουν αποχωρήσει), καταπονώντας σωματικά και ψυχολογικά τους στρατιώτες, πολλοί από τους οποίους έχουν δύο ή και περισσότερες θητείες στα μέτωπα.

Πέρα από το συνεχή κίνδυνο του θανάτου, αρκετοί στρατιώτες ανησυχούν για το εντός στρατού επαγγελματικό μέλλον τους γιατί έχουν αναγγελθεί περικοπές στο δυναμικό. Από την άλλη πλευρά, η επιστροφή στην πατρίδα τους με την αποστράτευση δεν είναι πάντα εύκολη με δεδομένη την οικονομική συγκυρία ή τα ψυχοσωματικά προβλήματα από τις μακρές θητείες.

Η κατάθλιψη, το μετατραυματικό σοκ και ο εθισμός σε ουσίες είναι βασικά αίτια ενώ δεν λείπουν και οι κοινωνικοί ή προσωπικοί λόγοι εξαιτίας διαλυμένων σχέσεων, φτώχειας ή νομικών προβλημάτων.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,Associated Press