Στον παιδικό σταθμό «Ισότητα» της Σουηδίας τα παιδιά δεν έχουν φύλο

Βρίσκεται σε ένα προάστιο της Στοκχόλμης και το όνομά του προδιαθέτει για το είδος. Στον παιδικό σταθμό «Egalia» (Ισότητα), το προσωπικό αποφεύγει τις λέξεις «αγόρια» και «κορίτσια» αποκαλώντας τα 33 παιδιά που περνούν την πόρτα του κάθε πρωί «φίλους». Από τα χρώματα στους τοίχους έως τα παιχνίδια και τα βιβλία, όλα τα αντικείμενα που χρησιμοποιούνται υπακούουν σε μια λογική: να μην εκτίθενται τα παιδιά στα στερεότυπα των φύλων.

Η «Ισότητα» είναι δημόσιος παιδικός σταθμός, άρχισε να λειτουργεί τον περασμένο χρόνο στη συνοικία Σόντερμαλμ της σουηδικής πρωτεύουσας και αποτελεί ένα από τα πιο ριζοσπαστικά παραδείγματα της πολιτικής που ακολουθεί η Σουηδία στο θέμα της ισότητας των φύλων.

Πίσω από αυτό το πρωτοποριακό πείραμα βρίσκεται η σκέψη ότι ακόμη και σε μια ευαίσθητη κοινωνία στο θέμα της ισότητας των φύλων οι ρόλοι αρσενικού και θηλυκού δίνουν ένα άδικο προβάδισμα στα αγόρια.

Στην «Ισότητα» τίποτε δεν αφήνεται στην τύχη του. Το προσωπικό εκπαιδεύτηκε από «παιδαγωγούς φύλου» για να μπορεί να αποφεύγει φράσεις ή συμπεριφορές που παραπέμπουν σε διαχωρισμό με βάση το φύλο.

Αγόρια και κορίτσια παίζουν με μια παιδική κουζίνα κάνοντας ότι μαγειρεύουν ενώ ακριβώς δίπλα είναι τοποθετημένα τα γνωστά τουβλάκια «λέγκο». Το μήνυμα είναι σαφές: το μαγείρεμα δεν έχει καμία διαφορά από το χτίσιμο στην παιδική ηλικία και επομένως ούτε στην ενήλικη ζωή.

Οι ιστορίες που διηγούνται και τα παραμύθια που διαβάζουν οι παιδαγωγοί στα παιδιά υπακούουν στη ίδια λογική. Σε μια από τις ιστορίες πρωταγωνιστούν δυο αρσενικές καμηλοπαρδάλεις που είναι στενοχωρημένες επειδή δεν έχουν παιδιά έως ότου βρίσκουν ένα εγκαταλελειμμένο αβγό κροκοδείλου.

Ομόφυλα ζευγάρια, όπως οι δυο αρσενικές καμηλοπαρδάλεις, μονογονεϊκές οικογένειες και υιοθετημένα παιδιά βρίσκονται στο επίκεντρο σχεδόν όλων των παραμυθιών.

Ακόμη και στην ανεκτική Σουηδία, όμως, μια τέτοια παιδαγωγική μέθοδος προκαλεί αντιδράσεις. Τι είδους προβάδισμα δίνει στα αγόρια έναντι των κοριτσιών το παιχνίδι με τα αυτοκινητάκια; Και μήπως αυτή η μέθοδος αποδυναμώνει αγόρια και κορίτσια από τα φυσικά τους χαρακτηριστικά και «μανιπιουλάρει» τη σκέψη τους;

Η Αμερικανίδα καθηγήτρια Παιδοψυχολογίας Τζέι Μπέλκσεϊ κρίνει τη μέθοδο αμφιλεγόμενη σημειώνοντας ότι είναι δύσκολο να εμποδίσεις ένα αγόρι να τρέχει γύρω γύρω ή να μετατρέπει ένα κομμάτι ξύλο σε σπαθί.

Η διευθύντρια της «Ισότητας» δηλώνει από την πλευρά της στην βρετανική εφημερίδα Independent ότι η ισότητα είναι μια συνεχής άσκηση ήδη από την παιδική ηλικία. Και όπως επισημαίνει, μόνο ένα ζευγάρι πήρε το παιδί του από το παιδικό σταθμό, ενώ ο αριθμός των αιτήσεων για εγγραφή ξεπερνούν κατά πολύ τις διαθέσιμες θέσεις.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ