Ηχητικό: Τελικά η καμηλοπάρδαλη δεν είναι μουγγή

Για πολύ καιρό οι ζωολόγοι πίστευαν ότι η καμηλοπάρδαλη δεν μπορεί να φυσήξει αρκετά δυνατά στον μακρύ λαιμό της για να παράγει ήχους. Τώρα, όμως, διεθνής ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι ηχογράφησε καμηλοπαρδάλεις να μουρμουρίζουν στο όριο της ανθρώπινης ακοής.

{{{ audio1 }}}Μέχρι σήμερα, οι μόνοι ήχοι που ανέφεραν οι υπεύθυνοι ζωολογικών κήπων με καμηλοπαρδάλεις ήταν περιστασιακά ρουθουνίσματα, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση BMC Research Notes. Οι καμηλοπαρδάλεις διαθέτουν λάρυγγα, ο οποίος περιλαμβάνει τις φωνητικές χορδές, μέχρι σήμερα όμως όλοι υπέθεταν ότι το ακραίο μήκος του λαιμού, που φτάνει τα τέσσερα μέτρα, δεν επιτρέπει επαρκή ροή αέρα για τη δόνηση των φωνητικών χορδών.

Οι συντάκτες της νέας μελέτης δηλώνουν ότι εξαντλήθηκαν αναλύοντας 938 ώρες ηχογραφήσεων που συλλέχθηκαν σε διάστημα οκτώ ετών από τρεις ζωολογικούς κήπους στην Ευρώπη. Εξέτασαν τις γραφικές απεικονίσεις των καταγραφών αναζητώντας μοτίβα με αρμονική δομή.

Η αρχική τους υπόθεση ήταν πως, αν η καμηλοπάρδαλη όντως έχει φωνή, οι ήχοι της πρέπει να έχουν χαμηλή συχνότητα, όπως συμβαίνει στον ελέφαντα και άλλα μεγαλόσωμα ζώα.

Η προσπάθεια εν μέρει τους επιβεβαίωσε: η ανάλυση έδειξε ότι οι καμηλοπαρδάλεις μουρμουρίζουν τα βράδια σε συχνότητα γύρω στα 92 Hertz, η οποία βρίσκεται κοντά στο κατώτατο όριο της ανθρώπινης ακοής.

Το πιθανότερο είναι ότι οι καμηλοπαρδάλεις βασίζονται κυρίως στην όραση για να επικοινωνούν και να παραμένουν σε επαφή με το υπόλοιπο κοπάδι στη διάρκεια της ημέρας. Το βράδυ, όμως, η ηχητική επικοινωνία είναι πιο εύκολη.

Στο ηχητικό αρχείο που παρουσίασαν οι ερευνητές, το μουρμούρισμα της καμηλοπάρδαλης ακούγεται καθαρά. Περιέργως, όμως, όλοι οι υπεύθυνοι ζωολογικών κήπων που κλήθηκαν να εξετάσουν τους ήχους δήλωσαν πως δεν τους είχαν ξανακούσει ποτέ.

Αυτό αφήνει ανοιχτά δύο ενδεχόμενα: είτε οι ερευνητές έκαναν κάποιο σοβαρό λάθος μεθοδολογίας, είτε οι καμηλοπαρδάλεις μουρμουρίζουν μόνο σπάνια και ντροπαλά.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ