Οι παντρεμένοι πιγκουίνοι ζουν μακριά και αγαπημένοι

Είναι το μυστικό του πετυχημένου, ισόβιου γάμου: συσκευές GPS αποκαλύπτουν ότι οι μονογαμικοί πιγκουίνοι των νησιών Φόκλαντ περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μακριά από το ταίρι τους, και επιστρέφουν μόνο για το σεξ και τα παιδιά.

Ο πιγκουίνος Eudyptes chrysocome, γνωστός για το φανταχτερό λοφίο του που δεν τον κάνει να μοιάζει μονογαμικός, είναι στην πραγματικότητα ένας από τους πιο πιστούς συζύγους του ζωικού βασιλείου.

Τα διαζύγια είναι πολύ σπάνια, και πρέπει να επισημοποιούνται με μια ειδική τελετή μεταξύ των απογοητευμένων εταίρων, λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Ζαν-Μπατίστ Τιεμπό του ιαπωνικού Εθνικού Ινστιτούτου Πολικής Έρευνας, πρώτος συγγραφέας της μελέτης στην έγκριτη επιθεώρηση Biology Letters.

Προκειμένου να παρακολουθήσει τις κινήσεις των πτηνών στους έξι μήνες που διαρκεί η απουσία τους από τη φωλιά, η διεθνής oμάδα του Τιεμπό τοποθέτησε συσκευές GPS στα πόδια 20 πιγκουίνων -δέκα ζευγάρια- από μια αποικία στο Νιου Άιλαντ έξω από την Αργεντινή.

Τα ζευγάρια χρειάζονται περίπου έναν μήνα για να ζευγαρώσουν, να γεννήσουν αβγά και τα επωάσουν. Στη συνέχεια περνούν περίπου 70 μέρες μεγαλώνοντας τους νεοσσούς πριν χωρίσουν και πάλι τον Απρίλιο. Δεδομένου όμως ότι πρέπει συχνά να αφήνουν τη φωλιά για να βρουν τροφή, οι ερευνητές υπολογίζουν ότι τα ζευγάρια πρέπει να μένουν παρέα μόλις έναν μήνα το χρόνο.

Με το τέλος αυτής της σύντομης αναπαραγωγικής περιόδου, τα πτηνά επιστρέφουν στην ελεύθερη ζωή: τα δεδομένα έδειξαν ότι, στη διάρκεια του χωρισμού τους, τα αρσενικά και τα θηλυκά απέχουν συνήθως εκατοντάδες χιλιόμετρα, απόσταση που έφτασε τα 2.500 χιλιόμετρα στην περίπτωση ενός από τα δέκα ζευγάρια. Κατά τα άλλα, πάντως, αρσενικά και θηλυκά κινούνται σε παρόμοια περιβάλλοντα και έχουν ίδιες διατροφικές συνήθειες.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, ένας από τους λόγους για τους οποίους αυτοί οι πιγκουίνοι είναι μονογαμικοί είναι το γεγονός ότι χτίζουν φωλιές και δεν γεννούν τα αβγά τους στο γυμνό έδαφος όπως άλλα είδη πιγκουίνοι. Η φωλιά που περιμένει στο ίδιο σημείο κάθε χρόνο διευκολύνει τα πτηνά να ξανασυναντήσουν το ταίρι τους με τη νέα σεζόν.

Αφού όμως έχουν επιλέξει τη μονογαμία, γιατί προτιμούν τη μοναχική ζωή το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου; Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι θηλυκοί πιγκουίνοι φτάνουν στη φωλιά λίγες μέρες μετά τα αρσενικά και αποχωρούν λίγες μέρες νωρίτερα.

Και αυτό σημαίνει ότι τα αρσενικά θα έπρεπε να αναζητήσουν τις συζύγους τους μακριά στην ανοιχτή θάλασσα.

Αυτό είναι δύσκολο να γίνει, και προφανώς κανείς δεν έχει τη διάθεση… Η σύζυγος θα έρθει στο ραντεβού του χρόνου.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ