Δελφίνια και φάλαινες δεν γεύονται τίποτα εκτός από το αλμυρό

Για τις φάλαινες και τα δελφίνια, όλα έχουν την ίδια γεύση: γενετική μελέτη αποκαλύπτει ότι τα κητώδη θηλαστικά έχουν χάσει τα περισσότερα από τα γονίδια της γεύσης και διαθέτουν γευστικούς υποδοχείς μόνο για το αλμυρό.

{{{ moto }}}Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Genome Biology and Evolution, δείχνει ότι τα κητώδη αποτελούν μια σπάνια εξαίρεση στην ομάδα των σπονδυλωτών ζώων, τα περισσότερα από τα οποία αντιλαμβάνονται πέντε γεύσεις: πικρό, γλυκό, αλμυρό, ξινό και ουμάμι (η γεύση που αφήνει το γλουταμινικό μονονάτριο, ένα σύνηθες ενισχυτικό γεύσης στα επεξεργασμένα τρόφιμα).

Προηγούμενη μελέτη για το θέμα είχε δείξει ότι οι περισσότεροι γευστικοί υποδοχείς απουσιάζουν από το ρινοδέλφινο. Η νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι το ίδιο συμβαίνει και στα 15 είδη κητωδών που εξετάστηκαν, και πιθανότατα σε ολόκληρη αυτή την τάξη θηλαστικών.

Οι κινέζοι και βρετανοί ερευνητές που υπογράφουν τη νέα δημοσίευση διαπίστωσαν ότι μόνο τα γονίδια που αντιστοιχούν στους υποδοχείς του αλμυρού διατηρούνται στα κητώδη. Τα γονίδια των υπόλοιπων υποδοχέων δεν έχουν εξαφανιστεί εντελώς, έχουν όμως μετατραπεί σε «ψευδογονίδια», καθώς εμφανίζουν όμως πολλαπλές μεταλλάξεις που τα καθιστούν μη λειτουργικά.

Μάλιστα τα γονίδια έχουν πάψει να λειτουργούν εδώ και 53 εκατομμύρια χρόνια, πριν τα κητώδη διαχωριστούν στις δύο ομάδες που γνωρίζουμε σήμερα, τα οδοντοκήτη που περιλαμβάνουν τα δελφίνια και τις φάλαινες με δόντια, και τα μυστακοκήτη τα οποία αντί για δόντια έχουν φίλτρα που ονομάζονται μπαλένες.

Γιατί όμως χάθηκε η αίσθηση τόσων γεύσεων; Προφανώς επειδή έπαψε να είναι χρήσιμη, λέει η λογική της Εξέλιξης.

Όπως σχολιάζει η γενετιστής Ντανιέλ Ριντ, επικεφαλής της προηγούμενης έρευνας στο ρινοδέλφινο, το πιθανότερο είναι ότι η αίσθηση της γεύσης εξασθένισε επειδή τα κήτη δεν μασούν το φαγητό τους ώστε να απελευθερωθούν οι παγιδευμένες γεύσεις.

«Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Αν δεν μασάς το φαγητό σου και προτιμάς να το καταπίνεις ολόκληρο, η αίσθηση της γεύσης είναι εντελώς άσχετη» σχολίασε η Ριντ στο δικτυακό τόπο του Science.

Όσον αφορά την αίσθηση του αλμυρού, το πιθανότερο είναι ότι διατηρήθηκε επειδή παίζει κάποιο φυσιολογικό ρόλο, ίσως στη διατήρηση των επιπέδων αλατιού και της πίεσης του αίματος.

Σήμερα, όμως, η εξασθένιση της αίσθησης ίσως δημιουργεί πρόβλημα στα κητώδη θηλαστικά, αφού πιθανότατα δεν αντιλαμβάνονται την παρουσία χημικών που διαρρέουν στο περιβάλλον -οι όρκες έχουν παρατηρηθεί να κολυμπούν σε νερά με πετρελαιοκηλίδες, και τα δελφίνια δεν δείχνουν να ενοχλούνται από την απορροή λιπασμάτων.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ