Μύκητες ζουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια κάτω από τον πυθμένα των ωκεανών

Δεκάδες μέτρα κάτω από το βυθό του Ειρηνικού ωκεανού, συγγενείς του μύκητα που δίνει την ινσουλίνη βασιλεύουν στη θαμμένη λάσπη εδώ και 100 εκατομμύρια χρόνια, εκτιμούν Αμερικανοί ωκεανογράφοι.

Η ανακάλυψη δείχνει ότι οι πολυκύτταροι οργανισμοί μπορούν να ζουν βαθιά μέσα στη λάσπη του βυθού, σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών, εκεί όπου μέχρι σήμερα είχαν ανακαλυφθεί μόνο βακτήρια και αρχαιοβακτήρια.

Η παρουσία μυκήτων που παραμένουν δραστήριοι σε αυτό το περιβάλλον «επεκτείνει όσα γνωρίζαμε για τους περιορισμούς της ζωής στη Γη» σχολιάζει ο Χιθ Μιλς του Πανεπιστημίου Texas A&M, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Η ανακάλυψη δημιουργεί επίσης ελπίδες ότι οι φαρμακοβιομηχανίες θα εντοπίσουν κάτω από το βυθό μύκητες που παράγουν νέα αντιβιοτικά. «Υπάρχει άραγε εκεί κάτω μια νέα μορφή της πενικιλίνης» διερωτάται ο Μιλς.

Ενδείξεις για την παρουσία μυκήτων κάτω από τον ωκεάνιο πυθμένα είχαν δημοσιευτεί και παλαιότερα, ωστόσο οι επιστήμονες δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο να επρόκειτο για μύκητες που μόλυναν τα δείγματα μετά τη συλλογή τους.

Αυτή τη φορά, η ερευνητική ομάδα κατέβαλε κάθε προσπάθεια για να αποκλείσει το ενδεχόμενο μόλυνσης, και η μελέτη τους δείχνει πιο πειστική.

Οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα λάσπης που είχε ανασυρθεί από βάθος έως και 127 μέτρα κάτω από το βυθό του Νότιου Ειρηνικού το 2010. Χρησιμοποιώντας την τεχνική PCR (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης) έλεγξαν τα δείγματα για γενετικό υλικό από μύκητες, και όντως εντόπισαν οκτώ είδη, από τα οποία τα τέσσερα καλλιεργήθηκαν με επιτυχία στο εργαστήριο. Ορισμένοι μάλιστα ανήκαν στο γένος Penicillium, από το οποίο προήλθε η πενικιλίνη.

Με τι όμως τρέφονται οι μύκητες, βυθισμένοι μέσα στη λάσπη των 100 εκατομμυρίων ετών; Οι ερευνητές υποθέτουν ότι τα είδη αυτά καταναλώνουν ίχνη αρχαίων οργανικών ουσιών, οι οποίες είναι συνήθως εξαιρετικά δύσπεπτες για τους πολυκύτταρους οργανισμούς.

Ασαφής παραμένει επίσης η ηλικία αυτών των μυκήτων. Ένα ενδεχόμενο είναι να παγιδεύτηκαν στη λάσπη κατά το σχηματισμό των ιζημάτων και να αναπαράγονται εκεί εδώ και δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, ενώ μια άλλη εξήγηση είναι ότι προέρχονται από ιζήματα πιο κοντά στην επιφάνεια και κατέβηκαν σε μεγαλύτερα βάθη αναζητώντας νέες πηγές τροφής.

Αν όμως οι μύκητες όντως παραμένουν απομονωμένοι εδώ και εκατομμύρια χρόνια, η βιοχημεία τους πιθανότατα θα έχει εξελιχθεί με διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι μύκητες της επιφάνειας. Και αυτό σημαίνει ότι οι θαμμένοι μύκητες ίσως έχουν να προσφέρουν αντιβιοτικά για τη μάχη κατά των πολυανθεκτικών βακτηρίων.

Η έρευνα παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Γεωφυσικής στο Σαν Φρανσίσκο.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ