Τι ξέρει το νεαρό παιδί που μόλις τελείωσε τη σχολή του;

Αποφοίτησα από την ΑΣΟΕΕ (Οικονομικό Πανεπιστήμιο) με βαθμό Λίαν Καλώς το 1988 και μαζί με το πτυχίο απέκτησα δικαίωμα υπογραφής ισολογισμού. Παρότι είχα καλούς βαθμούς στη λογιστική δεν ήμουν ακόμη ικανός ούτε ως βοηθός λογιστού να δουλέψω, ενώ ποτέ δεν είχα ακούσει για τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.

Φαντάζομαι πως σε άλλες σχολές ακόμη πιο θεωρητικές τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα. (Τι σημαίνει πραγματικά σπουδάζω Διεθνείς Σχέσεις;)

Φίλη μου καθηγήτρια στο γυμνάσιο μου εξηγούσε πως οι εκθέσεις του ΟΟΣΑ βγάζουν χαμηλά το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας διότι κοιτάνε τι μπορεί να κάνει ο μαθητής και όχι τη θεωρητική του γνώση. Ο τρόπος με τον οποίο το έλεγε σήμαινε πως μας αδικούν και είμαστε καλύτεροι απ’ ό,τι φαίνεται. Αλλά θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω.

Στη Γερμανία τα δύο τρίτα των νέων πηγαίνουν και μαθαίνουν μια τέχνη εργαζόμενοι και εκπαιδευόμενοι παράλληλα. Οι 4 στους 5 ολοκληρώνουν αυτή την εκπαίδευση και η πλειοψηφία τους τελικά προσλαμβάνεται στον εργοδότη που τους εκπαίδευσε.

Η οικονομική επιτυχία της Γερμανίας και η καταστροφική πορεία της νότιας Ευρώπης μάλλον δεν είναι άσχετη με τα παραπάνω στοιχεία. Γεμίσαμε πτυχιούχους που δεν ξέρουν να κάνουν τίποτε συγκεκριμένο ή έμαθαν κάτι που μάλλον δεν χρειάζεται η κοινωνία μας. (Έχουμε τόση ανάγκη από διατροφολόγους που χρειαζόμαστε και σχολή στη Σητεία;)

Τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι νέοι που περιμένουν να βρουν δουλειά γιατί έχουν χαρτί αλλά τίποτε άλλο; Θα τολμήσει κανείς να πάει κόντρα στην ΟΛΜΕ και το Πανεπιστημιακό Κατεστημένο για να κάνει πιο τεχνική την ελληνική εκπαίδευση;

Αν δεν το κάνει θα συνεχίσουμε να πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Και φυσικά θα φταίνε οι συνομωσίες των ξένων που με μικρότερα ποσοστά πτυχιούχων από εμάς έχουν πλουσιότερες χώρες.

Γιώργος Στ. Επιτήδειος

Γιώργος Επιτήδειος