Η στρέβλωση των μαθημάτων επιλογής

Εάν ανατρέξουμε στην ιστορία των συστημάτων εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρα μας, θα διαπιστώσουμε ότι όλα είχαν θετικά και αρνητικά στοιχεία. Οι κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις σε τοπικό αλλά και διεθνές επίπεδο, αλλά δυστυχώς και η πολιτική αστάθεια που χαρακτηρίζει την Ελληνική πραγματικότητα και κυρίως η έλλειψη μακρόπνοης στρατηγικής σε θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής, είχαν ως αποτέλεσμα τις συχνές αλλαγές αυτών των συστημάτων εισαγωγής.

Το τελευταίο σύστημα εισαγωγής – αυτό δηλαδή των τριών κατευθύνσεων και των 5 επιστημονικών πεδίων (Θεωρητική, Θετική, Τεχνολογική) – που εφαρμόζεται από το έτος 2.000 επί Υπουργίας Γεράσιμου Αρσένη με τις όποιες αλλαγές βέβαια έχει υποστεί ενδιάμεσα, σε καμία περίπτωση δεν έχει πείσει ότι αφενός είναι αποτελεσματικό και αφετέρου δίκαιο. Οι λόγοι που τεκμηριώνουν την ανωτέρω πρόταση είναι πολλοί, αλλά να μου επιτρέψετε στο παρόν άρθρο να εστιάσω μόνο στα ζητήματα που αφορούν τα «δικά μου χωράφια», δηλαδή τις οικονομικές σχολές του 5ου επιστημονικού πεδίου.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα – κατά τη γνώμη μου – του υπάρχοντος συστήματος εισαγωγής είναι τα μαθήματα επιλογής, ήτοι τα μαθήματα των μαθηματικών γενικής παιδείας (στατιστική κυρίως), βιολογίας, φυσικής και ιστορίας. Οι μαθητές ως γνωστό καλούνται να επιλέξουν ένα εκ των ανωτέρω μαθημάτων προκειμένου να συμπληρώσουν την εξάδα των μαθημάτων που πρέπει οπωσδήποτε να εξεταστούν πανελλαδικά. Εξαίρεση αποτελούν οι υποψήφιοι των οικονομικών σχολών που πρέπει να εξεταστούν σε επτά αντί για έξι μαθήματα και μάλιστα είναι υποχρεωμένοι να επιλέξουν τα μαθηματικά γενικής παιδείας από τα 4 μαθήματα επιλογής. Ας δούμε τώρα αναλυτικά τα ζητήματα που προκύπτουν από το συγκεκριμένο σύστημα πρόσβασης:

Στρέβλωση 1η: Γιατί οι υποψήφιοι των οικονομικών σχολών να εξετάζονται σε επτά μαθήματα και οι υποψήφιοι για παράδειγμα των πολυτεχνικών ή ιατρικών ή καθηγητικών σχολών να εξετάζονται σε έξι;
Για ποιο λόγο οι υποψήφιοι που θα ήθελαν να εμβαθύνουν στο ευρύ πεδίο των οικονομικών σπουδών να αποθαρρύνονται από την προσθήκη ενός ακόμη μαθήματος; Άραγε πόσους αξιόλογους εν δυνάμει διοικητικούς και οικονομικούς επιστήμονες έχει χάσει η χώρα μας λόγω αυτής της στρέβλωσης;

Στρέβλωση 2η: Γιατί οι υποψήφιοι να πρέπει να εξεταστούν σε ένα από τα τέσσερα προαναφερθέντα μαθήματα επιλογής; Είναι και τα τέσσερα του ιδίου βαθμού δυσκολίας; Τα θέματα που τίθενται στις εξετάσεις εγγυώνται την ισονομία; Γιατί, στις εξετάσεις του Μαΐου του 2013 διαπιστώσαμε ότι όσοι επέλεξαν να εξεταστούν επί παραδείγματι στην βιολογία – ως μάθημα γενικής παιδείας – ευνοήθηκαν έναντι όσων επέλεξαν να εξεταστούν στα μαθηματικά γενικής παιδείας. Άμεση απόρροια του γεγονότος αυτού είναι οι υποψήφιοι που δεν διαγωνίστηκαν στα μαθηματικά γενικής παιδείας, να εισαχθούν στις πολυτεχνικές ή ιατρικές σχολές ή ακόμα και στο ίδιο το μαθηματικό τμήμα (!) πολύ πιο εύκολα συγκριτικά με όσους έδωσαν μαθηματικά.

Στρέβλωση 3η: Εισαγωγή σε ομοειδή τμήματα, με διαφορετικό τρόπο. Προκειμένου να σπουδάσεις ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά γιατί να πρέπει να εξεταστείς και στα Αγγλικά, ενώ για να σπουδάσεις ναυτιλιακά στην Χίο δεν είναι αυτό απαραίτητο; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μία κοινή πολιτική σε ομοειδής σχολές;

Στρέβλωση 4η: Τελικά, για να ασκήσει κάποιος το επάγγελμα του οικονομολόγου πρέπει οπωσδήποτε να εξεταστεί στην Γ Λυκείου στο μάθημα των Αρχών Οικονομικής Θεωρίας; Η πράξη λέει όχι. Ως παράδειγμα αναφέρω τις σχολές: Δημόσια Διοίκηση Παντείου, Πληροφορική Ο.Π.Α. και Πανεπιστημίου Πειραιά, Στατιστική Ο.Π.Α. και Πανεπιστημίου Πειραιά, Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών στα Πανεπιστήμια Πειραιά, Μακεδονίας, και Θράκης κ.α.

Το συμπέρασμα λοιπόν που προκύπτει από την ανωτέρω ανάλυση είναι ότι το παρόν εξεταστικό σύστημα σε καμία περίπτωση δεν ευνοεί (αν όχι αποθαρρύνει) κάποιον μαθητή να επιλέξει το 7ο μάθημα των Αρχών Οικονομικής Θεωρίας και ως εκ τούτου προκαλεί σοβαρές στρεβλώσεις στο μελλοντικό επιστημονικό δυναμικό των επιστημών που συνδέονται με την οικονομία και την διοίκηση. Σε μια εποχή μάλιστα που η χώρα μας λόγω της αρνητικής οικονομικής συγκυρίας αλλά και των χρόνιων προβλημάτων κακοδιοίκησης που βιώνει το έχει όσο ποτέ άλλοτε ανάγκη.

Για να μην αναφέρουμε ακόμα μία στρέβλωση, λιγότερο σημαντική αλλά υπαρκτή, που αφορά τις ώρες διδασκαλίας των οικονομολόγων εκπαιδευτικών, οι οποίοι πριν από δύο χρόνια ξαφνικά βρέθηκαν εκτός της Α λυκείου και μετά από τις δυναμικές ενέργειες της Ένωσης Οικονομολόγων το μάθημα επανήλθε όπως πρωτύτερα. Ίσως τελικά θα έπρεπε ευθέως να τεθεί το ερώτημα στους κυβερνώντες διαχρονικά: Επιθυμούμε οι πολίτες της χώρας αυτής να αποκτήσουν οικονομική εκπαίδευση;

Ο Αριστείδης Νότης είναι οικονομολόγος – συγγραφέας/ εκπαιδευτικός σταΕκπαιδευτήρια Σ.Αυγουλέα – Λιναρδάτου. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την εκπαίδευση των οικονομικών μαθημάτων μέσω νέων τεχνολογιών και είναι συνιδρυτής των εκπαιδευτικών – οικονομικών sites: www.aoth.edu.gr & www.aode.gr . Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο προσωπικό του ιστότοπο www.arisnotis.gr

Αριστείδης Νότης, Οικονομολόγος / Συγγραφέας / Εκπαιδευτικός