Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
weather-icon 21o
Φιλοξενούμενο μπλογκ #3

Φιλοξενούμενο μπλογκ #3

Ο Βρετανός Πρέσβης Δρ Ντέιβιντ Λάντσμαν φιλοξενεί στο μπλογκ του μία σειρά αναρτήσεων από ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους και εκπροσώπους θεσμικών φορέων, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Βρετανού Υπουργού Εξωτερικών κατά της άσκησης σεξουαλική βίας σε ένοπλες συγκρούσεις. Η σειρά των δημοσιεύσεων θα ολοκληρωθεί την Παρασκευή 14/12.

Ο Βρετανός Πρέσβης Δρ Ντέιβιντ Λάντσμαν φιλοξενεί στο μπλογκ του μία σειρά αναρτήσεων από ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους και εκπροσώπους θεσμικών φορέων, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Βρετανού Υπουργού Εξωτερικών κατά της άσκησης σεξουαλική βίας σε ένοπλες συγκρούσεις.


Προηγούμενες φιλοξενούμενες δημοσιεύσεις:
Στεφανία Μιζάρα – φωτορεπόρτερ και
Δρ. Κωνσταντίνα Σκλάβου, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες.

Δέσποινα Συρρή, Πολιτική Σύμβουλος

Σκέψεις για τα θύματα του βιασμού και του πολέμου

Η σεξουαλική βία και οι συγκρούσεις, οι βιασμοί και ο πόλεμος, ειδικότερα οι μαζικοί βιασμοί, έχουν κατανοηθεί κι ερμηνευτεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους από ποικίλους φορείς σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Ενώ η βία αποτελεί μια φυσική πράξη, είναι ταυτόχρονα ενσωματωμένη σε συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές πρακτικές που την καθιστούν προσλήψιμη. Οι πράξεις βίας δεν είναι απομονωμένες και διακριτές από το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνονται δυνατές. Επιπλέον, επηρεάζουν όλα τα μέλη της κοινωνίας, σε όλα τα μέρη του κόσμου.

Ωστόσο, η χάραξη πολιτικής, η θέσπιση νομοθεσίας, η εφαρμογή της στην πράξη, ακόμη και η αναφορά και η θεωρία γύρω από αυτά τα θέματα, παραμένει αμφιλεγόμενο και ακανθώδες σημείο. Υπάρχουν επίσης διάφορες απεικονίσεις κάποιων θυμάτων της βίας που δικαιολογημένα προκαλούν θλίψη, ενώ άλλα από αυτά δεν ‘απεικονίζονται’ πουθενά. Το χαρακτηριστικό της τρωτότητας στη βία χάνεται στις γενικές δηλώσεις που στοχεύουν στην βία κατά των γυναικών κατά την διάρκεια των συγκρούσεων.

«Η σεξουαλική βία είναι ένα από τα πιο φρικτά όπλα του πολέμου, ένα τρομακτικό μέσο που χρησιμοποιείται κατά των γυναικών. Ωστόσο, τεράστιοι αριθμοί ανδρών είναι επίσης θύματα «, ανέφερε ο Γουίλ Στορ στον Observer την Κυριακή 17 Ιουλίου 2011. Σε ένα αποκαλυπτικό άρθρο του, αποκαλύπτει τα ευρήματα της έρευνας που διεξήχθη από τη Lara Stemple από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, τα οποία όχι μόνο δείχνουν ότι η σεξουαλική βία εναντίον ανδρών είναι ένα στοιχείο των πολέμων σε όλο τον κόσμο, αλλά επίσης δείχνουν ότι οι διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις αποτυγχάνουν να συμπεριλάβουν στις πρωτοβουλίες τους τα θύματα άνδρες. Η μελέτη της αναφέρει την εξέταση 4.076 μη κυβερνητικών οργανώσεων που έχουν επικεντρωθεί εν καιρώ πολέμου στη σεξουαλική βία, ενώ μόνο το 3% από αυτούς ανέφεραν στα αποτελέσματά τους άνδρες ως θύματα. Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, σε συνέντευξη του ο Chris Dolan, διευθυντής του Προγράμματος Προσφύγων στην Ουγκάντα, «ο βιασμός των γυναικών δεν λαμβάνει μεγάλη δημοσιότητα, ενώ ο βιασμός ανδρών δεν δημοσιοποιείται σχεδόν ποτέ». Όταν, ως μέρος μιας προσπάθειας να διορθωθεί αυτό, η RLP έκανε ένα ντοκιμαντέρ το 2010, «Το Φύλο εναντίον των ανδρών», έγιναν προσπάθειες να σταματήσει η προβολή του, ακόμη κι αν μια δύσκολη να βρεθεί έρευνα από το 2010, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης , διαπίστωσε ότι το 22% των ανδρών και 30% των γυναικών στο ανατολικό Κονγκό ανέφεραν συγκρούσεις που σχετίζονται με τη σεξουαλική βία.

Μια άλλη περίπτωση που πρέπει να ληφθεί υπόψη αναλύοντας την πολυπλοκότητα του θέματος είναι αυτή των μαζικών βιασμών στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1992-1995, όταν το θέμα των συστηματικών βιασμών πολέμου προκάλεσε μια τομή στον τομέα των διεθνών μέσων ενημέρωσης και των πολιτικών υποθέσεων. Ορισμένοι δυτικοί επιστήμονες διάλεξαν την στάση “όλες οι πλευρές αυτό έκαναν” και υποστήριξαν ότι ο βιασμός ήταν ένα εργαλείο πολέμου, που χρησιμοποιήθηκε από τους άνδρες κατά των γυναικών σε ολόκληρη την πρώην Γιουγκοσλαβία. Η αποτυχία να ληφθούν υπόψη όλες οι πολιτικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες και η πολυπλοκότητα αυτής της σύγκρουσης, απειλεί με μείωση της ευθύνης των εγκλημάτων. Αυτό, με τη σειρά του, ενθάρρυνε τον χαρακτηρισμό των λαών των Βαλκανίων ως ‘Ανατολίτες’, κυρίως εννοώντας τον οπισθοδρομισμό και την επιθετική τους στάση.

Η διαδικασία της ομογενοποίησης των γυναικών μιας συγκεκριμένης εθνικότητας ως τα μόνα θύματα βιασμού και των ανδρών μιας άλλης εθνικότητας ως δραστών θολώνει την εικόνα, γιατί διαιωνίζει τη λογική με την οποία μόνο οι βιασμοί που διαπράχθηκαν στο όνομα των εθνικών ομάδων και μόνο αν συνέβησαν σε «μεγάλο» αριθμό και ήταν «συστηματικοί» θα πρέπει να διώκονται και να τιμωρούνται. Ένα άλλο ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί είναι οι τρόποι με τους οποίους διαμορφώθηκε η εικόνα του ανδρικού φύλου κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, και πώς σχετίζεται αυτό με τη σεξουαλική βία που διαπράττεται εις βάρος των ανδρών. Αν και τα στοιχεία δείχνουν ότι οι άνδρες, επίσης, ήταν θύματα της σεξουαλικής βίας κατά τη διάρκεια του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, άνδρες θύματα δεν φάνηκαν καθόλου.

Το πατριαρχικό μοντέλο παρουσιάζει τους άνδρες σαν αυτούς που κατέχουν δύναμη, έτσι είναι αδιανόητο να είναι θύματα και αντιμετωπίζονται μόνο ως δράστες. Δεδομένου αυτού ένα άνδρας θύμα δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματικός άνδρας. Μια τέτοια προσέγγιση είναι αντίθετη με εκείνη που εγκρίθηκε από «αντι-εθνικιστικίστριες» φεμινίστριες, που επικεντρώνονται στην ταυτότητα του φύλου των θυμάτων, και όχι την εθνικότητά τους, με το επιχείρημα ότι αυτά τα εγκλήματα έχουν μια έμφυλη διάσταση και διαπράττονται από άνδρες κατά των γυναικών, ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους. Ακριβώς το φύλο, σύμφωνα με αυτούς, έδωσε νόημα σε αυτές τους βιασμούς και επέτρεψε τη χειραγώγηση και τη χρήση του βιασμού ως όπλο εθνοκάθαρσης. Ορισμένοι ειδικοί ωστόσο ισχυρίζονται ότι τα Κροάτικα και Σέρβικα ΜΜΕ έδειξαν ότι καμία από τις αντιμαχόμενες πλευρές δεν ήθελε να αναφέρει ότι οι άνδρες της βιάστηκαν, δεδομένου ότι ένα έθνος το οποίο φιλοδοξεί να είναι ή να θεωρηθεί ισχυρό δεν μπορεί να δείξει ένα αδύναμο αρσενικό πληθυσμό. Έτσι η εστίαση είτε στο φύλο ή την εθνικότητα των θυμάτων μπορεί να χρησιμοποιηθεί από εθνικιστές πολιτικούς ηγέτες όλων των αντιμαχόμενων πλευρών, οι οποίοι χρησιμοποιούν την ιδέα του βιασμού ως πολεμική στρατηγική για τους δικούς τους σκοπούς. Επιπλέον, η θυματοποίηση των γυναικών τους δίνει έναν αποκλειστικά παθητικό ρόλο και τους δίνει ελάχιστο χώρο για δράση, ενώ, την ίδια στιγμή, αγνοεί τις δραστηριότητές τους κατά τη διάρκεια και μετά τον πόλεμο.

Στις περισσότερες συζητήσεις σχετικά με τους μαζικούς βιασμούς στη Βοσνία, αργότερα στο Κονγκό ή και αλλού κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι ιστορίες των θυμάτων παραβλέπονται και φιμώνονται οι φωνές τους. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι όλα αυτά τα εγκλήματα συνέβησαν σε πραγματικούς ανθρώπους οι ταυτότητες των οποίων περιέχουν μια σειρά από διάφορες πλευρές και περιλαμβάνουν πολλά περισσότερα από απλά το φύλο τους, ή τη συμμετοχή τους σε εθνοτική ή θρησκευτική ομάδα.

Δρ. Ντέιβιντ Λάντσμαν

Sports in

O Τζόλης των 17 γκολ και η… αδικία του Πογέτ (vids)

Ο Γκουστάβο Πογέτ δεν έκανε σωστή διαχείριση στο ματς με τη Γεωργία και αυτό φαίνεται από τον Χρήστο Τζόλη, που είναι ο πιο φορμαρισμένος Έλληνας παίκτης αυτή τη στιγμή και ήταν εκτός αποστολής.

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024