Η δεκαετία της 11ης Σεπτεμβρίου – Τρόμος, πόλεμοι, ανασφάλεια

Τρομοκρατία. Καμία λέξη δεν ειπώθηκε και γράφηκε περισσότερο στα δέκα χρόνια που μας χωρίζουν από την παρανοϊκή εκείνη ημέρα που «ακρωτηρίασε» τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η κόλαση των Δίδυμων Πύργων σε παγκόσμια ζωντανή μετάδοση σε όλες τις χώρες, όλες τις ηπείρους. Μάρτυρες σε ασύλληπτα γεγονότα που κατέρριψαν κάθε έννοια ασφάλειας, αρχίζαμε να συνειδητοποιούμε ότι ο κόσμος δεν είναι πια ο ίδιος. Στις 8.46 το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, ώρα Νέας Υόρκης, μπαίναμε στην εποχή της διεθνούς τρομοκρατίας, των πολέμων και της περιστολής ελευθεριών.

Οι πολεμικές ιαχές της ρεπουμπλικανικής διακυβέρνησης Μπους δεν άργησαν μετά τη φονικότερη τρομοκρατική επίθεση στην ιστορία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κηρύσσουν τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και εισβάλλουν μαζί με τους συμμάχους τους στο Αφγανιστάν στο κυνήγι της Αλ Κάιντα και του Οσάμα μπιν Λάντεν. Έρχονται ο Άξονας του Κακού, το αμυντικό δόγμα προληπτικής δράσης, ο Πατριωτικός Νόμος. Στο βωμό της «αντεπίθεσης» καταστέλλονται πολιτικές ελευθερίες, σε καταστρατήγηση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου ανοίγουν οι διαβόητες φυλακές στο Γκουαντάναμο της Κούβας, κρατούμενοι βασανίζονται.

Σε πλήρη απαξίωση των Ηνωμένων Εθνών η κυβέρνηση Μπους εισβάλλει το 2003 στο Ιράκ με φόντο τα ανύπαρκτα όπλα μαζικής καταστροφής του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, σε μία επιχείρηση «απελευθέρωσης» που προκαλεί βαθιά ρήξη με την κατά Ράμσφελντ «παλαιά Ευρώπη». Η παγκόσμια οργή έχει διαδεχθεί πλέον την παγκόσμια αλληλεγγύη προς τις ΗΠΑ για την 11η Σεπτεμβρίου. Χιλιάδες ζωές χάνονται, τρισεκατομμύρια δολάρια δαπανώνται σε ένα πόλεμο που γίνεται παγίδα.

«Είμαστε όλοι Αμερικανοί» ήταν το αξέχαστο πρωτοσέλιδο του γαλλικού Monde μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Η υποστήριξη αυτή έχει πια εξαϋλωθεί.

Τα βασανιστήρια στις φυλακές Αμπού Γκράιμπ του Ιράκ επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο την εικόνα της διακυβέρνησης Μπους, που προσθέτει στο ενεργητικό της παράνομες παρακολουθήσεις, τις περίφημες έκτακτες μεταγωγές της CIA, απαγωγές και βάναυσες ανακρίσεις υπόπτων για τρομοκρατία σε μυστικές φυλακές τρίτων χωρών. Το κύρος των Ηνωμένων Πολιτειών καταβαραθρώνεται.

Ο κόσμος έχει αλλάξει. Ανασφάλεια και φόβος. Πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας σε παγκοσμίως σε αεροδρόμια, λιμάνια, σταθμούς εν μέσω απειλών της Αλ Κάιντα, διασυνδεόμενων οργανώσεων και μεμονωμένων «θαυμαστών» που διψούν για το «θάνατο των σταυροφόρων». Οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκλωβισμένες στα μέτωπα που άνοιξε η κυβέρνηση Μπους, ο αραβικός κόσμος εν βρασμώ, η Ευρώπη αντιμέτωπη με τον τρόμο που διασχίζει τον Ατλαντικό και χτυπά στην «καρδιά» της.

Μετά τον εφιάλτη των Δίδυμων Πύργων θα είναι η σειρά του Μπαλί με βόμβες που κάνουν τη νυχτερινή διασκέδαση εφιάλτη και αφαιρούν 202 ζωές. Η Τουρκία μετρά 63 θύματα σε τέσσερις επιθέσεις αυτοκτονίας με παγιδευμένα αυτοκίνητα εναντίον δύο συναγωγών, του βρετανικού προξενείου και της βρετανικής τράπεζας HSBC στην Κωνσταντινούπολη.

Οι Μαδριλένοι σε κατάσταση αλλοφροσύνης. Σκηνές χάους στο σιδηροδρομικό σταθμό της ισπανικής πρωτεύουσας. Εκατόν ογδόντα άνθρωποι νεκροί, 1.800 τραυματίες. Επόμενος στόχος των καμικάζι η Βρετανία. Τρία χτυπήματα στο μετρό του Λονδίνου και ένα εναντίον λεωφορείου στην καλύτερα ίσως φυλασσόμενη πρωτεύουσα της Ευρώπης, προκαλούν 52 νεκρούς, 700 τραυματίες και το μεγαλύτερο δυνατόν αίσθημα ανασφάλειας στη Γηραιά Ήπειρο.

Πολεμική και συζητήσεις για σύγκρουση πολιτισμών, οι διατλαντικές σχέσεις στο ναδίρ, φωνές που καλούν σε χείρα φιλίας και ακραία ρητορική μέχρι δαιμονοποίηση των μουσουλμάνων. Το Μεσανατολικό σε τέλμα, ο κίνδυνος του Ιράν και της Βορείου Κορέας σταθερά στο προσκήνιο. Τρομοκρατία, πόλεμος, καμικάζι, κίνδυνος. Οι λέξεις που στοιχειώνουν τη δεκαετία της χαμένης ασφάλειας που στις μεγαλουπόλεις της Δύσης θεωρούσαμε αυτονόητη.

Οι «μάρτυρες» της Αλ Κάιντα συνεχίζουν το μπαράζ επιθέσεων και ο άφαντος «τιμωρός» Οσάμα μπιν Λάντεν απειλεί μέσω ηχογραφημένων μηνυμάτων τους «σταυροφόρους» της Δύσης (χωρίς να υπογράφει όμως τελικά και το επετειακό μήνυμα των δέκα ετών από το μεγαλύτερο «επίτευγμά» του, καθώς όταν πια κανείς δεν το περιμένει ο Σαουδάραβας τρομοκράτης θα πέσει νεκρός σε αμερικανική έφοδο στο κρησφύγετό του στο Πακιστάν).

Το… εκδημοκρατισμένο Ιράκ διαρκώς στη δίνη βίας, εμφυλίου και λιμνών αίματος από ορκισμένους καμικάζι. Αλλαγές στρατηγικής, αμερικανικές διακηρύξεις ότι «θα νικήσουμε την τρομοκρατία», αλλά η βία πάντα εκεί. Θα περάσουν επτά ολόκληρα χρόνια για να κηρύξει ο μετέπειτα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα τη λήξη της μάχιμης αποστολής στο Ιράκ, πασχίζοντας την ίδια στιγμή έως και σήμερα να κλείσει το μέτωπο του Αφγανιστάν όπου δρουν ανεξέλεγκτα οι ανασυνταγμένοι Ταλιμπάν αφαιρώντας ζωές πολιτών και ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων.

Ποτέ καμία εκλογή Αμερικανού προέδρου δεν συνοδεύτηκε από τόση προσδοκία διεθνώς για αλλαγή. Στις κάλπες του 2008 ο Μπαράκ Ομπάμα γράφει αμερικανική ιστορία. Δεν μπορεί όμως να ξεγράψει την ιστορία του προκατόχου του. Στη δεκαετία της 11ης Σεπτεμβρίου ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών δίνει την πρώτη του συνέντευξη στο δίκτυο Αλ Αραμπίγια επιδιώκοντας να χτίσει τις γέφυρες που γκρεμίστηκαν με τον μουσουλμανικό κόσμο. Έως και σήμερα, δέκα χρόνια, μετά επαναλαμβάνει ότι «οι ΗΠΑ δεν βρίσκονται σε πόλεμο με το Ισλάμ».

Η 11η Σεπτεμβρίου άλλαξε τον κόσμο με τρόπους που ούτε ο εμπνευστής της, ούτε κανείς μπορούσε να φανταστεί. Χιλιάδες οι νεκροί και οι ψυχικά τραυματισμένοι της διεθνούς τρομοκρατίας, χιλιάδες νεκροί και ψυχικά τραυματισμένοι στο «βωμό» της πάταξής της.

Ευαγγελία Μπίφη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ