Καινούργια… αρχή

Καλησπέρα,

Νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενος που θα έχω τη δυνατότητα μέσα από την ιστοσελίδα του in.gr να διατηρώ την επαφή μου με την Ελλάδα.

Όταν βρίσκεσαι μακριά, αντιλαμβάνεσαι πόσα πράγματα που δεν εκτιμάς στην καθημερινότητα σου, ξαφνικά γίνονται για σένα σημαντική απουσία στη ζωή σου.

Το καλοκαίρι του 2010 θα μείνει αξέχαστο στη ζωή μου. Έζησα κάποιες πολύ σημαντικές στιγμές που γράφτηκαν ανεξίτηλα στην καρδιά μου.

Συμμετείχα στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ήμουν βασικός, αντιμετώπισα πολλούς μεγάλους παίκτες – ένας εξ αυτών o Λίονελ Μέσι – έζησα μια μεγάλη επιτυχία της Εθνικής ομάδας στο Μουντιάλ, την ιστορική πρώτη νίκη της.

Ταυτόχρονα είδα να πραγματοποιείται ένα μεγάλο όνειρό μου. Η Μίλαν ενδιαφέρθηκε και με πήρε από την Τζένοα.

Μπαίνοντας στο Μιλανέλο για πρώτη φορά, νόμιζα ότι δεν ήμουν καν ξύπνιος. Ότι πετούσα. Ζούσα όλα όσα είχα ονειρευτεί, όλα όσα είχα σαν στόχο όταν πάλευα στις προπονήσεις, όταν ξεκινούσα από τον Αίαντα Καλαμάτας.

Όλα γύριζαν στο μυαλό μου, έτρεχαν οι εικόνες που είχα αποθηκευμένες. Από τα μικρά και χωμάτινα γήπεδα της Καλαμάτας, στην ΑΕΚ, την Τζένοα, την Μίλαν.

Ηχούσαν στα αυτιά μου τα λόγια του κ. Φερνάντο Σάντος, να μου λέει πως πρέπει να πάω να «ψηθώ» στη Νίκη Βόλου, δανεικός. Πόσο τον μίσησα εκείνες τις ώρες. Πόσο τον αγάπησα όταν κατάλαβα το καλό που μου έκανε. Μέσα σε αυτή τη διαδρομή μου βρέθηκαν πάρα πολλοί άνθρωποι, όπως η οικογένεια μου, η σύντροφος μου, οι φίλοι μου από την Καλαμάτα και ιδιαίτερα ο Τάκης Βέργος. Όμως υπήρχαν και προπονητές οι οποίοι με στήριξαν και συνέβαλαν στη μέχρι σήμερα πορεία μου. Από τον κ. Μιχάλη Φασουλή που ήταν ο πρώτος μου προπονητής, στον κ. Λορένσο Σέρα Φερέρ στην ΑΕΚ και τον Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι που είχα προπονητή στην Τζένοα.

Και τώρα έμπαινα στα αποδυτήρια με τον Νέστα, τον Ροναλντίνιο, τον Πίρλο, τον Ιμπραϊμοβιτς, τον Ιζάγκι, τον Γκατούζο. Όπου κοιτούσα έβλεπα παγκόσμιας φήμης παίκτες. Με υποδέχτηκαν, με έκαναν να νιώσω αμέσως μέλος της ομάδας. Μιας μεγάλης οικογένειας όπως διαπίστωσα ότι είναι η Μίλαν.

Τα όμορφα όμως και τα αισιόδοξα πολλές φορές διαδέχονται τα δύσκολα, ειδικά όταν το μυαλό θολώνει και δεν μπορεί να δει καθαρά.

Ο ενθουσιασμός μου ήταν πολύ μεγάλος, η πίστη μου επίσης. Έκανα ένα πολύ καλό ξεκίνημα, ήθελα να παίζω, να αποδεικνύω ότι μπορώ . Με την πάροδο του χρόνου όμως κατάλαβα σε πόσο μεγάλη ομάδα είχα έρθει. Πόσο μεγάλη υπομονή και καλή ψυχολογία χρειάζεται διαρκώς για να ανταπεξέλθεις στις καθημερινές απαιτήσεις αυτής της ομάδας. Πράγμα για το οποίο δεν είχα προετοιμαστεί. Συχνά η μη επιλογή μου στη βασική ενδεκάδα ή ακόμα και στην αποστολή της ομάδας, με έκανε να χάνω σιγά- σιγά την αυτοπεποίθηση μου.

Οι σκέψεις μου βάραιναν ολοένα και περισσότερο την ψυχολογία μου. Ένιωθα ότι έχανα το ρυθμό μου. Ζήτησα τη βοήθεια του προπονητή μου και κάποιων συμπαικτών μου, που έχουν μεγάλη εμπειρία έχοντας περάσει πολλές φορές στην διάρκεια της καριέρας τους αυτό που συνέβαινε εκείνη την περίοδο σε εμένα.

Μιλήσαμε και άρχισα να αισθάνομαι ότι όλα αυτά ήταν δικά μου φαντάσματα. Μια ψυχολογική πίεση που ο ίδιος έβαλα στον εαυτό μου στην αρχή της χρονιάς.

Μια συνάντηση που ζήτησα με τη διοίκηση με έκανε να αισθανθώ πολύ καλύτερα. Να καταλάβω ότι αυτοί οι άνθρωποι πράγματι με υπολογίζουν και ότι στο χέρι μου είναι να γίνω ακόμα καλύτερος. Μου υπενθύμισαν πόσα χρήματα δαπάνησαν και τι έμψυχα ανταλλάγματα έδωσαν το καλοκαίρι για μένα ώστε να ολοκληρωθεί η μεταγραφή μου, πράγμα που η Μίλαν, όπως μου είπαν, κάνει σπάνια. Μου τόνισαν ότι αν και υπήρχε ενδιαφέρον από πολλές μεγάλες ομάδες, δεν σκέφτηκαν πότε να με παραχωρήσουν.

Το ίδιο και ο προπονητής μου. Μου εξήγησε ότι είναι πολύ ικανοποιημένος από εμένα και ότι πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω σκληρά και κάθε φορά που μπαίνω στο γήπεδο να αποδεικνύω γιατί μια τόσο μεγάλη ομάδα εμπιστεύεται έναν τόσο μικρό σε ηλικία και εμπειρίες παίκτη, σε σχέση με τους πρωτοκλασάτους παίκτες που έχει στο ρόστερ της.

Όλα αυτά διέλυσαν τα σύννεφα στο μυαλό μου.

Χαίρομαι που θα έχω επαφή με την πατρίδα μου από εδώ. Και όσο πιο συχνά θα μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας. Όπως έκανα και σήμερα. Θέλω να ευχηθώ σε όλους καλά Χριστούγεννα. Οι μέρες στην Ελλάδα είναι δύσκολες και όλοι με κάποιον τρόπο το βιώνουμε. Σημασία έχει, τώρα στα δύσκολα να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Όλοι όμως με κάποιον τρόπο.

Ας βγάλουμε από το μυαλό μας τις σκοτεινές σκέψεις όσο γίνεται. Κι ας μην ξεχνάμε ότι όλοι κάποια στιγμή περνάμε δυσκολίες και χρειαζόμαστε δίπλα μας ανθρώπους. Τώρα είναι η ευκαιρία για να γίνουμε καλύτεροι. Στα δύσκολα.

Καλές Γιορτές.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ