Ιστορικά: Σύμβαση για το Κυβερνοέγκλημα

Τον Γενάρη του 2002 είχα γράψει εκτενές άρθρο για την αμφιλεγόμενη διεθνή συνθήκη για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο.

Το άρθρο αυτό θα το αναδημοσιεύσω εδώ. Εν συντομία η Συνθήκη

Υπογράφηκε η πρώτη διεθνής συνθήκη για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο
23 Νοεμβρίου 2001

Σταθμό στην ιστορία του Διαδικτύου αποτελεί η πρώτη συνθήκη για το «κυβερνοέγκλημα» από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Η συνθήκη υπογράφηκε στις 23 Νοεμβρίου από 27 ευρωπαϊκά κράτη, τον Καναδά, την Ιαπωνία, τη Νότια Αφρική και τις ΗΠΑ.

Η συνθήκη του 2001 για το κυβερνοέγκλημα από έναν διεθνή οργανισμό, το Συμβούλιο της Ευρώπης, λογίζεται ως η πρώτη μεγάλη προσπάθεια να εναρμονιστούν οι νομοθεσίες διαφορετικών κρατών και να θεσπιστούν ως αξιόποινες οι πράξεις των κακών «χάκερ», των δημιουργών ιών, των πειρατών μουσικής και ταινιών κ.λπ. και των συνεργών τους.

Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του 2000, η συζήτηση της ομάδα των οκτώ (G8), προμήνυε εξελίξεις. Το 2000, το κεφάλαιο «κυβερνοέγκλημα» έκλεινε με δύο διαπιστώσεις: την απουσία κατάλληλων διατάξεων στην πλειονότητα των κρατών του κόσμου και την σοβαρότητα της απειλής.

Έπειτα από 27 αναθεωρήσεις τα τέσσερα τελευταία χρόνια, οι 48 διατάξεις της είναι έτοιμες. Σε τρεις μήνες και αφού η συνθήκη επικυρωθεί από πέντε κράτη από αυτά που την υπέγραψαν θα τεθεί σε ισχύ.

Ορισμένες από τις διατάξεις της όμως, προκάλεσαν επικρίσεις. Από τις 18 Οκτωβρίου 2000 ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός GILC είχε αποστείλει στο Συμβούλιο επιστολή με τις θέσεις 28 κοινωνικών ομάδων. Υποδεικνύουν ασάφειες, γενικεύσεις και παραλείψεις (ιδίως στα άρθρα 2-6), οι οποίες όπως ισχυρίζονται αντιφάσκουν με θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα –όπως αυτό της ελευθερίας και της ασφάλειας, και αυτό της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

Η συνθήκη προκάλεσε αντιδράσεις και από αμερικανικές επιχειρήσεις, κυρίως ISP. Κι αυτό διότι φοβούνται ότι ίσως υποχρεωθούν να υποστούν το κόστος διατήρησης στοιχείων των συνδρομητών τους (σύμφωνα με τα άρθρα 7, 18, 24, 25). Διαφωνούν επίσης με εκείνα τα άρθρα (11, 12) που αναφέρονται στην ευθύνη τους για το περιεχόμενο που διακινούν μέσω των δικτύων τους τρίτοι, φοβούμενοι ότι θα τους καταλογιστούν ευθύνες.

Το θέμα απασχόλησε το 2001 και την Ελλάδα. Το Μάιο ιδρύθηκε ο Ελληνικός Φορέας πρόληψης της Τηλεπικοινωνιακής Απάτης (Ε.Φ.Τ.Α.). Στα τέλη Οκτωβρίου το Γενικό Επιτελείο Στρατού σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών διοργάνωσαν συνέδριο, που σκιαγράφησε την κατάσταση στο ελληνικό τοπίο.