Ο πτυχιούχος

Ο υπουργός Δικαιοσύνης μιας χώρας δεν είναι υποχρεωτικό να είναι νομικός. Αν όμως είναι νομικός, πρέπει να μπορεί και να αποδείξει ότι γνωρίζει δυο τρία νομικά.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης της Ελληνικής Δημοκρατίας, Σταύρος Κοντονής, έχει πτυχίο νομικού. Δεν πειράζει. Ξέρω κι άλλους που πήραν πτυχίο για διάφορους λόγους – επειδή έκαναν σκονάκια, επειδή ήταν συνδικαλιστές και έκαναν δημόσιες σχέσεις, κ.λπ. Είμαι βέβαιος, ωστόσο, ότι ο Κοντονής δεν είναι τέτοιος τύπος, δεν είναι σαν κάτι τύποις πτυχιούχους, απλώς πρέπει τα νομικά του να τα ξέχασε – εύλογο, αν σκεφτεί κανείς ότι έχει τόσα πολλά σημαντικά πράγματα στο κεφάλι του.

Η ουσία, πάντως, είναι ότι είχε-δεν είχε είπε το μεγαλύτερο νομικό αστείο του 2018: ότι μπορεί να δικαστούν οι οκτώ τούρκοι φυγάδες στην Ελλάδα και επί της ουσίας, ότι δηλαδή μπορεί η ελληνική δικαιοσύνη να αποφανθεί αν είναι πραξικοπηματίες ή όχι. Πώς το σκέφτηκε; Μπράβο του.

Η αλήθεια είναι ότι σε οποιοδήποτε δικαστήριο του δυτικού κόσμου, πρέπει να καταθέσουν σε συνθήκη ελευθερίας μάρτυρες υπεράσπισης των κατηγορουμένων – διότι ώς την ενδεχόμενη καταδίκη του, κάθε κατηγορούμενος θεωρείται οιονεί αθώος, τα έλεγαν αυτά οι σύντροφοι του Κοντονή και στη δίκη του Κουφοντίνα και της παρέας του. Μπορεί να εξασφαλίσει η ελληνική κυβέρνηση ότι θα έλθουν στην Ελλάδα μάρτυρες κατηγορίας που, προφανώς, θα κλητευτούν από τους κατηγορούμενους, οι οποίοι πιθανότατα σαπίζουν στις τουρκικές φυλακές, ενδεχόμενα χωρίς δίκαιη δίκη, ως πραξικοπηματίες, όπως έχει αποφανθεί ο Άρειος Πάγος;

Αν μπορεί, μπράβο στον υπουργό Δικαιοσύνης που ετοιμάζει ένα παγκόσμιας εμβελειας μιντιακό γεγονός για το αυταρχικό καθεστώς Ερντογάν.

Θα τον περιμένουμε να αναγγέλλει τη δικαιη δίκη των οκτώ Τούρκων στην Αθήνα.

Ώς τότε, πάντως, ας ξανανοίξει κανένα βιβλίο από τα παλιά, της Νομικής. ‘Η ας προσλάβει κανέναν δικηγόρο για σύμβουλο.

ΥΓ1. Ο Σταύρος Κοντονής δεν είναι η πρώτη φορά που συλλαμβάνεται να αγνοεί βασικά συστατικά του πολιτεύματος και του δικαιικού συστήματος, που σπούδασε – όπως η διάκριση των εξουσιών.
Ήταν, αν θυμάστε, τον περασμένο Μάρτιο, που τον μάλωσε ο καθηγητής Ευάγγελος Βενιζέλος επειδή είχε μεμφθεί από το βήμα της Βουλής τη δικαστικό Ελένη Ράικου («[…] καταθέτει ως μάρτυρας κατηγορίας, διαστρέφει το λειτούργημα του, και παραβιάζει βάναυσα την αρχή της διάκρισης των εξουσιών», είχε πει τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος). Το περασμένο καλοκαίρι, ο υπουργός που πίστευε ότι ο Καμμένος δικαιούνταν να νταραβερίζεται με ισοβίτη, επιδιώκοντας να επηρεάσει την κατάθεσή του, επειδή θεωρούσε ότι ειναι δουλειά του όποιου πολιτικού να είναι θεράπων της Θέμιδος, κατηγορήθηκε ξανά ότι αγνοεί τη διάκριση των εξουσιών. Πιο πρόσφατα, επέκρινε τους δικαστικούς λειτουργούς επειδή σε ανακοίνωσή τους κατέγραψαν το φόβο τους για κυβερνητική χειραγώγηση του έργου τους, με αποτέλεσμα ο μεν πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας να μιλήσει για «ωμή παρέμβαση [της κυβέρνησης] στη Δικαιοσύνη» και ο γενικός γραμματέας της Ένωσης Εισαγγελέων, Νίκος Σάλτας, αναφερόμενος στον Σταύρο Κοντονή, να δηλώσει κατηγορηματικά ότι «δεν γνωρίζει τη διάκριση των εξουσιών». Αυτός ο νομικός θέλει να δικάσει τους οκτώ Τούρκους. Αν το επιθυμεί, πάντως, μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να το κάνει. Ας μιμηθεί τον Κώστα Καζάκο που δίκασε τον Κλίντον και ας κάνει ο ίδιος τον πρόεδρο του δικαστηρίου στο Σύνταγμα.

ΥΓ2. Ο Αλέξης Τσίπρας, που επίσης φαίνεται ότι παίζει τη θεσμική λειτουργία της δημοκρατίας στα δάχτυλα, είχε διαβεβαιώσει (στο ξεκούδουνο, νομίζαμε) τον Ερντογάν, στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα, ότι οι οκτώ θα έχουν «δίκαιη δίκη». Ακούγοντας τον υπουργό του να επαναλαμβάνει την πρόταση του αρχηγού, καταλάβαμε ότι τα πράγματα είναι για γέλια – αλλά θα μπορούσαν να γίνουν και για κλάματα.

in.gr