Iστορία συγκατοίκησης με μια 12μελή οικογένεια από τη Συρία

Μια ιστορία αλληλεγγύης και αρμονικής συνύπαρξης ανάμεσα σε 13 ανθρώπους, εκτυλίσσεται εδώ και λίγο καιρό στη Θεσσαλονίκη. Η ιστορία αυτή ξεκίνησε όταν η Γεωργία αποφάσισε και άνοιξε το πατρικό της σπίτι για τη 12μελή οικογένεια του Σουλιμάν από την Νταρά της Συρίας.

Οι γονείς και τα 10 τους παιδιά ξεκίνησαν όλοι μαζί από τη Συρία για να φύγουν μακριά από τον πόλεμο που. Πρώτος σταθμός του ταξιδιού η Τουρκία. Στη συνέχεια, κατάφεραν με μία μικρή βάρκα και με άλλους συμπατριώτες τους να περάσουν απέναντι και να βρεθούν στη Λέσβο. Αφού παρέμειναν για μικρό χρονικό διάστημα εκεί, επόμενος σταθμός για την οικογένεια ήταν η Ειδομένη και τελευταία η δομή φιλοξενίας στο Ωραιόκαστρο.

Η 43χρονη μητέρα, Νάιμα διηγείται τις δύσκολες συνθήκες που έζησε μαζί με τα δέκα της παιδιά και το σύζυγό της στην Ειδομένη και καταλήγει: «Κλαίγαμε γιατί λυπόμασταν τους εαυτούς μας». Σήμερα, ζει τελείως διαφορετικές στιγμές, γεμάτες ασφάλεια και ευγνωμοσύνη και δηλώνει πολύ ευτυχισμένη «που κάποιος που δε με γνωρίζει με φιλοξενεί στο σπίτι του».

Στο σπίτι την υποστηρίζει και η Γεωργία, που βοήθησε στη δημιουργία ενός μικρού περιβολιού, ώστε η οικογένεια από τη Συρία να έχει τα δικά της φρούτα, λαχανικά και αυγά. Οι δυο γυναίκες μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες, ως μητέρες και βρίσκουν κι εκεί τις ομοιότητες που ξεπερνούν κάθε άλλη διαφορά – θρησκείας, εθνικότητας, γλώσσας. Όνειρο της Νάιμα είναι να προσφέρει στα παιδιά της μια όμορφη και ασφαλή ζωή και τη δυνατότητα να σπουδάσουν.

Η Γεωργία δεν μετανιώνει στιγμή για την απόφασή της να ανοίξει το σπίτι της και να φιλοξενήσει τη 12μελή οικογένεια. «Οι συνθήκες που βίωναν αυτοί οι άνθρωποι στους καταυλισμούς εξαθλίωναν τη ζωή τους – ακόμα και την ψυχή τους» λέει.

* Η συγκατοίκηση αυτή υποστηρίζεται από το Home for Hope, το Πρόγραμμα Στέγασης & Φιλοξενίας Προσφύγων που υλοποιεί το SolidarityNow με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και τη χρηματοδότηση της ΕΕ.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ