Δυο Έλληνες γυρνούν τον κόσμο και προσφέρουν κοινωνικό έργο

Ενίσχυσαν χρηματικά ορφανοτροφεία στη Νότιο Αφρική και στην Αιθιοπία. Εξόπλισαν και έβαψαν ιατρείο στην Τανζανία, έχτισαν σχολικές αίθουσες στην Καμπότζη και στο Βιετνάμ, βιβλιοθήκη, παιδική χαρά στην Κένυα και έχτισαν πηγάδι στο Σουδάν, το οποίο έδωσε πρόσβαση σε καθαρό νερό σε περισσότερους από 1.200 κατοίκους.

Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο Νεπάλ και βοηθούν τις σεισμόπληκτες περιοχές, χτίζοντας σχολικές αίθουσες. Οι δυο νέοι Έλληνες, Ελπιδοφόρος Χρυσοβέργης και Δώρα Μπίτση αποφάσισαν να διασχίσουν έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο από αυτόν που όριζαν τα έδρανα της ΑΣΟΕΕ.

Τα ονόματά τους δεν είναι τυχαία. Είναι συμβολικά, θα έλεγε κανείς. Ο Έλπις και η Δώρα προσφέρουν κοινωνικό έργο και «μοιράζουν» ελπίδα και δώρα. Τα «δώρα», βέβαια, στο δικό τους λεξιλόγιο, έχουν μια διαφορετική έννοια, αφού αφορούν σε σχολεία, ορφανοτροφεία, υγεία και εκπαίδευση.

Πως ξεκίνησε το Dream. Travel. Live

Σπούδασαν οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ και εκεί γνωρίστηκαν. Σταδιακά, όμως, άρχισαν να παίρνουν έναν διαφορετικό δρόμο. Η εξάμηνη πρακτική του Ελπιδοφόρου στην Ινδία έμελλε να είναι καθοριστική, αφού ένας διαφορετικός κόσμος ανοίχτηκε μπροστά του και άλλαξε την φιλοσοφία του για τη ζωή. Το «μικρόβιο» του ταξιδιού μπήκε «για τα καλά» μέσα στον ίδιο, αλλά και στη σύντροφό του Δώρα. Έτσι, με μότο το Dream. Travel. Live (Ονειρέψου, Ταξίδεψε, Ζήσε) ξεκίνησαν να γράφουν τις ταξιδιωτικές τους εμπειρίες, ώσπου ένιωσαν την ανάγκη, πέρα από την διεύρυνση των δικών τους οριζόντων, να προσφέρουν στις τοπικές κοινότητες.

Ο Ελπιδοφόρος Χρυσοβέργης και η Δώρα Μπίτση μιλούν στο in.gr και εξηγούν ότι αυτή η ανάγκη αποτέλεσε και την κινητήριο δύναμή τους, το έναυσμα για να αποφασίσουν να αφιερώσουν μεγάλο μέρος της ζωής τους στον εθελοντισμό. Παράλληλα, μιλούν για το έργο που έχουν προσφέρει έως τώρα, για το πώς επιβιώνουν οι ίδιοι, καθώς και για όλα αυτά που έχουν αποκομίσει από τα ταξίδια τους.

Έχετε πραγματοποιήσει και πραγματοποιείτε σημαντικό κοινωνικό έργο. Συγκέντρωση χρημάτων για τα παιδιά της «Φλόγας», ορφανοτροφείο στη Νότιο Αφρική, σχολείο στην Κένυα, γεώτρηση για καθαρό νερό στο Σουδάν. Μιλήστε μας για όσα έχετε κάνει έως τώρα.
Ένα χρόνο πριν πραγματοποιήσαμε ένα πολύ όμορφο εξάμηνο οδοιπορικό. Διασχίσαμε την Αφρική, από το Κέιπ Τάουν μέχρι και το Κάιρο, με μέσα μαζικής μεταφοράς. Ταυτόχρονα, γυρίσαμε ένα ντοκιμαντέρ, προσφέροντας εθελοντική δράση σε αρκετά μέρη με χρήματα που μαζέψαμε από τρεις διαδικτυακές καμπάνιες. Μαζεύοντας περίπου 20.000 δολάρια βοηθήσαμε ορφανοτροφεία στη Νότιο Αφρική και στην Αιθιοπία, εξοπλίσαμε και βάψαμε ιατρείο στην Τανζανία, χτίσαμε σχολική αίθουσα, βιβλιοθήκη και παιδική χαρά σε σχολείο στην Κένυα, και τέλος- και πιο σημαντικό- χτίσαμε πηγάδι σε χωριό στο Σουδάν, το οποίο έδωσε πρόσβαση σε καθαρό νερό σε περισσότερους από 1.200 κατοίκους!

Πριν έξι μήνες οργάνωσα και το Wheeling2help, ποδηλατώντας 2.500χμ σε 35 ημέρες, από το Λονδίνο μέχρι την Αθήνα. Συγκέντρωσα 15.654 ευρώ για τα παιδιά με καρκίνο της «Φλόγας», πραγματοποιώντας ταυτόχρονα διάφορες εκδηλώσεις σε ελληνικές πόλεις.

Γυρίσατε ένα ντοκιμαντέρ. Πείτε μας λίγα λόγια γι’αυτό.
Το ντοκιμαντέρ ονομάζεται AfriQuest: Διασχίζοντας την Αφρική προσφέροντας 3,000 χαμόγελα και προβλήθηκε με επιτυχία σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.

Τώρα βρίσκεστε στο Βιετνάμ με σκοπό το χτίσιμο τάξης. Σωστά;
Αυτή τη στιγμή μας βρισκόμαστε στο Βιετνάμ και το νέο μας πρότζεκτ, AsiaQuest, είναι ένα εξάμηνο οδοιπορικό στη Ν.Α. Ασία, πάλι με ανθρωπιστικές δράσεις. Μέσα από δυο καμπάνιες, μαζέψαμε περίπου 15.000 δολάρια και κάναμε ένα πολύ όμορφο πρότζεκτ στο Νεπάλ. Συγκεκριμένα, βοηθήσαμε στις σεισμόπληκτες περιοχές και χτίσαμε σχολικές αίθουσες σε Καμπότζη και Βιετνάμ.

Τα επόμενά σας σχέδια;
Το επόμενο μεγάλο μας πρότζεκτ στην Ελλάδα είναι το Wheeling2help vol.ll (7 Σεπτεμβρίου έως 9 Οκτωβρίου) ποδηλατώντας, αυτή τη φορά, από Κωνσταντινούπολη μέχρι Ηράκλειο Κρήτης, με στόχο την ενημέρωση για παιδιά με αναπηρία. Θα περάσουμε από 20 ελληνικές πόλεις (Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή, Ξάνθη, Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Βόλος, Λαμία, Αθήνα, Κόρινθος, Ναύπλιο, Τρίπολη, Καλαμάτα, Σπάρτη, Γύθειο, Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο) και θα οργανώσουμε πολλές εκδηλώσεις μέσα στις πόλεις, με θεματικές τον αθλητισμό, τον εθελοντισμό, την αναπηρία και το περιβάλλον. Στόχος μας είναι να συγκεντρώσουμε 19.000 ευρώ για να αγοράσουμε 100 αναπηρικά αμαξίδια, τα οποία θα προσφέρουμε ανά πέντε στις πόλεις που θα περάσουμε σε συμπολίτες που τα έχουν ανάγκη.

Ο κόσμος ανταποκρίνεται στο «κάλεσμα»;
Αν και οι καμπάνιες crowdfunding δεν είναι ακόμη πολύ διαδεδομένες στην Ελλάδα, και ο Έλληνας είναι γενικά λίγο δύσκολος με τις συναλλαγές στο ίντερνετ, είμαστε υπερβολικά ενθουσιασμένοι με την ανταπόκριση του κόσμου. Μέσα από όλο αυτό, έχει αποδειχθεί πως λίγο λίγο, όλοι μαζί μπορούμε να καταφέρουμε πολύ σημαντικά πράγματα. Επίσης τα όμορφα μηνύματα που λαμβάνουμε, μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε.

Πώς μπορεί να συνεισφέρει κάποιος;
Κάθε φορά που κάνουμε ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ, κάνουμε και την ανάλογη crowdfunding καμπάνια στο διαδίκτυο. Δεν δεχόμαστε δωρεές γενικά και αόριστα, καθώς δεν είμαστε κάποιος οργανισμός. Είμαστε δυο νέα παιδιά με όρεξη και πάθος για έναν κόσμο πιο όμορφο, και όταν κάποιος θέλει να στηρίξει, όλα τα χρήματα θα πάνε στο πρότζεκτ που τρέχει εκείνη την περίοδο.

Εσείς πώς τα καταφέρνετε οικονομικά;
Αρχικά, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μπλέκουμε ποτέ τις καμπάνιες για τα εθελοντικά πρότζεκτ με τα δικά μας έξοδα. Αυτά φροντίζουμε να τα καλύπτουμε 100% εμείς. Δεν έχουμε χορηγούς που μας χρηματοδοτούν, οπότε αυτό που κάνουμε είναι να δουλεύουμε για λίγο καιρό σε οποιαδήποτε δουλειά (συνήθως εκτός Ελλάδος όπου οι μισθοί είναι καλύτεροι), αποταμιεύουμε και κάνουμε τα οδοιπορικά. Και μετά πάλι από την αρχή. Μάλλον θα μας βάλουν στη μαύρη λίστα όλες οι εταιρείες. Βέβαια για να ταξιδέψει κανείς τόσο καιρό πρέπει να ξεχάσει ανέσεις. Συνήθως, έχουμε μαζί σκηνή, κουζινικά, και το μπάτζετ μας δεν ξεπερνάει τα δέκα ευρώ την ημέρα.

Ποια στιγμή από τα ταξίδια σας, σας έχει μείνει ανεξίτηλη;
Δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ να ξεχάσω το βλέμμα του αρχηγού στο χωριό στο Σουδάν όταν χτίσαμε το πηγάδι και άνοιξαν οι βρύσες. Δε μιλούσαμε την ίδια γλώσσα, αλλά συνειδητοποιώντας ότι πλέον δεν χρειάζεται να περπατούν τρεις ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο για να μεταφέρουν καθαρό νερό, μας κοίταξε με ένα χαμόγελο τεράστιας ικανοποίησης.

Οι ντόπιοι σας δέχονται; Πώς είναι η συναναστροφή μαζί τους; Τόσοι άνθρωποι, από τόσα μέρη του κόσμου, με διαφορετική κουλτούρα. Ποιο είναι το «σημείο συνάντησης»;
Το καλό του να ταξιδεύεις συνεχώς με τα τοπικά λεωφορεία είναι πως είσαι συνεχώς μαζί με ντόπιους. Και όταν έχεις λίγο χρόνο να χαθείς σε χωριά που βρίσκονται εκτός του τουριστικού χάρτη, είναι ότι πιο όμορφο.. Εκεί ζεις την αυθεντική εμπειρία και ανακαλύπτεις έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο. Σίγουρα οι διαφορές είναι τεράστιες. Αλλά δεν υπάρχει σωστό και λάθος, μόνο διαφορετικό, από το οποίο μπορείς να μάθεις πολλά πράγματα. Οι στιγμές που ζούμε με τις ντόπιες οικογένειες στα χωριά, που τρώμε μαζί, παίζουμε με τα παιδάκια, μαθαίνουμε για την κουλτούρα τους, μιλάμε με τη γλώσσα του σώματος, είναι για εμάς μαθήματα ζωής.

Θέλετε, με όσα κάνετε, να αφήσετε το «σημάδι» σας στον κόσμο αυτό;
Βασικά προσπαθούμε να αφήνουμε όσο το δυνατόν λιγότερο το σημάδι μας στον πλανήτη. Σε μια εποχή που ο άνθρωπος, δυστυχώς, δε σέβεται το περιβάλλον- καθώς παράγει ένα σωρό αγαθά που δεν χρειάζεται και το μολύνει με ταχύτατους ρυθμούς- προσπαθούμε μέσα από τις δράσεις μας να αφήσουμε τον κόσμο έστω και λίγο πιο όμορφο από ότι τον βρήκαμε. Αυτή είναι η φιλοσοφία μας.

Ποια είναι η ανταμοιβή σας, στο τέλος της ημέρας;
Ένα χαμόγελο. Πραγματικά.. Μπορεί να ακούγεται κάπως, αλλά δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα στον κόσμο από το να βλέπεις ένα παιδικό χαμόγελο και να ξέρεις πως είσαι η αιτία. Έχουμε πάρει τρομερή αγάπη σε όλα αυτά τα ταξίδια από ανθρώπους που δε μας ξέρουν και μας ανοίγουν το σπίτι τους, μας ταΐζουν και μας φέρονται σαν οικογένειά τους. Την αγάπη αυτή θέλουμε να τη μεταδώσουμε επί 1.000. Και είναι αυτή η θετική ενέργεια που περιφέρεται και μας γεμίζει όλους χαμόγελα και κάνει τον κόσμο πιο όμορφο. Όλοι μαζί μπορούμε να καταφέρουμε πολλά περισσότερα.

Μαρία Πετροπούλου

in.gr