Ρεν Χανγκ: Φωτογραφίζει γυμνούς Κινέζους παρά τις διώξεις

Φωτογραφίζει φίλους του γυμνούς, έχει συλληφθεί και λογοκριθεί αρκετές φορές, αλλά επιμένει να δημιουργεί στην Κίνα. Ο φωτογράφος Ρεν Χανγκ, παρά το συχνό κυνηγητό με τις Αρχές και τους περιορισμούς που έχει συναντήσει στο Πεκίνο, επιλέγει να ζει και να εργάζεται εκεί. Είναι 28 χρονών κι όμως η ακτινοβολία του κινείται σε διεθνές επίπεδο, με τα έργα του να έχουν φιλοξενηθεί σε γκαλερί ανά τον κόσμο.

Μια από τις στάσεις του είναι κι αυτή στην Ελλάδα, στην γκαλερί Atopos, όπου παρουσιάζεται η δουλειά του, με την επιμέλεια της έκθεσης να ανήκει στον Βασίλη Ζηδιανιάκη.

Κάθε δουλειά του Χανγκ κρύβει από πίσω και μια αφήγηση, ενώ αυτό που γοητεύει τους θαυμαστές του καλλιτέχνη είναι ότι δεν έχει ταμπού. Υπάρχουν όμως και οι επικριτές του που μιλούν για πρόκληση και ωμότητα.

Η δράση του ξεκίνησε το 2008, όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του για να στραφεί στη φωτογραφία. Οι γονείς του δεν είχαν καμία σχέση με τον καλλιτεχνικό χώρο, ήταν εργάτες, ενώ όλα ξεκίνησαν σαν ένα είδος διασκέδασης. Ο Χανγκ φωτογράφιζε γυμνούς τους φίλους του και έτσι άρχισε να παρατηρεί σχολαστικά το γυμνό σώμα και να πειραματίζεται.

Φωτογραφίες που αναδεικνύουν γενετικά όργανα χωρίς καμία συστολή, περιστέρια, λουλούδια ή κύκνοι να συντροφεύουν γυμνά κορμιά, είναι μερικά στοιχεία που ενυπάρχουν στις δουλειές του.

Όπως αναφέρει στο in.gr ο Χανγκ: «Επειδή μου αρέσει το σεξ, το γυμνό είναι βασικό κομμάτι της δουλειάς μου».

Τον απασχολούν όλα τα σημεία του ανθρώπινου σώματος, ενώ επιλέγει να δημιουργεί φωτογραφίζοντας Ασιάτες και συγκεκριμένα Κινέζους. Δηλώνει, μάλιστα, ότι δεν επιθυμεί να φωτογραφίσει άνθρωπο άλλης εθνικότητας.

«Δουλεύω με μοντέλα από τη χώρα μου επειδή είναι πιο εύκολο να συνεννοηθώ μαζί τους και να τους εξηγήσω τι ακριβώς θέλω κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων», λέει.

Μπορεί το θέμα της συνεννόησης να τον στρέφει προς την επιλογή αυτή, σύμφωνα όμως με τον Βασίλη Ζηδιανιάκη, που μίλησε στο in.gr είναι θέμα στιλ. «Δεν ξεφεύγει από τη φωτογράφιση Ασιατών, καθώς είναι συστατικό της δουλειάς του», επισήμανε χαρακτηριστικά.

Ο λόγος που συνήθως επιλέγει φίλους του ως μοντέλα για να ποζάρουν γυμνοί μπροστά στο φακό είναι ότι αυτοί μπορούν να «ξεγυμνωθούν πιο εύκολα».

Δεν είναι μόνο η άνεση που έχει μαζί τους, αλλά και το διασκεδαστικό κλίμα που δημιουργείται. Μετά τα τραβήγματα γελούν, τρώνε, χορεύουν, αποσοβώντας έτσι την πίεση.

Πίσω όμως από την πρόσχαρη πλευρά της δουλειάς, τον πειραματισμό και τους φίλους, «κρύβεται» και ο «μπαμπούλας» των περιορισμών του Πεκίνου. Ο Χανγκ έχει συλληφθεί αρκετές φορές για τις φωτογραφίες που τραβά, οι επικρίσεις πέφτουν βροχή και δεν είναι λίγοι οι σκληροί σχολιαστές.

Βρίσκεται σε κυνήγι με τις Αρχές, αλλά δεν θέλει να εγκαταλείψει την Κίνα γιατί τον γοητεύει η δυσκολία και η πρόκληση.

Όσα εμπόδια και εάν του παρουσιάζονται, με πείσμα πηγαίνει αντίθετα στο συντηρητικό ρεύμα. «Δεν με ενδιαφέρει η γνώμη εκείνων που με επικρίνουν», αναφέρει χαρακτηριστικά και προσθέτει:

«Στην Κίνα είναι δύσκολο να δουλέψουν άτομα με προχωρημένες ιδέες, εγώ όμως την αγαπώ και βλέπω εκεί το μέλλον μου».

Οι φωτογραφίες του Χανγκ είναι από δύσκολο έως αδύνατο να εκτεθούν σε γκαλερί του Πεκίνου, αφού το σήμα της απαγόρευσης είναι σύνηθες στο άκουσμα του ονόματός του. Η «υπογραφή» του όμως φιγουράρει σε διεθνές επίπεδο, με τον κινέζο καλλιτέχνη και ακτιβιστή, Αϊ Γουέι Γουέι, να τον προσκαλεί να συμμετάσχει στο «Fuck off 2» στο Groninger Museum της Ολλανδίας το 2013.

Μέσα από τη δουλειά του, ο Χανγκ δεν επιθυμεί να στείλει κάποιο συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτικό μήνυμα, ούτε θεωρεί τον εαυτό του πρωτοπόρο καλλιτέχνη. Απλά εξερευνά το γυμνό.

Έχοντας επισκεφτεί την Ελλάδα, δηλώνει γοητευμένος με τα ελληνικά τοπία και τον καιρό, ενώ φωτογράφισε με φόντο την Αθήνα και ορισμένες από αυτές τις εικόνες εκτίθενται στην γκαλερί Atopos.

Ελισάβετ Σταμοπούλου

in.gr