Η Ιπέρ, ο Ντιζαρντέν και οι άλλοι…

Η Δευτέρα 22 Ιανουαρίου, τελευταία ημέρα του 20ού φεστιβάλ γαλλικού κινηματογράφου στο Παρίσι, είχε… οσκαρικό άρωμα. Δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα του γαλλικού κινηματογράφου, οι ηθοποιοί Ζαν Ντιζαρντέν, κάτοχος του Οσκαρ α’ ανδρικού ρόλου για το «Αrtist», και Ιζαμπέλ Ιπέρ, υποψήφια για το Οσκαρ εφέτος στην κατηγορία του α’ γυναικείου ρόλου για την «Εκείνη», βρέθηκαν στο ξενοδοχείο «Grand Intercontinental» προκειμένου να μιλήσουν με δημοσιογράφους από όλον τον κόσμο για τις τελευταίες δουλειές τους.

Ο Ντιζαρντέν πρωταγωνιστεί στην ερωτική κομεντί εποχής «Le retour du héros» («Η επιστροφή του ήρωα») του Λοράν Τιράρ όπου υποδύεται έναν γάλλο αξιωματικό την περίοδο των Ναπολεόντειων Πολέμων, ο οποίος κάνει ό,τι μπορεί για να αποφύγει τους κινδύνους και μπλέκει σε ένα απίστευτο ερωτικό γαϊτανάκι με δύο πλούσιες αδελφές. Η κωμωδία είναι στο αίμα του γάλλου ηθοποιού και ο ρόλος τού ταιριάζει γάντι σε μια από τις πιο ευχάριστες ταινίες της πρόσφατης γαλλικής παραγωγής που δεν θα περάσει απαρατήρητη από τις ελληνικές αίθουσες.

Από την πλευρά της, στην «Κυρία Χάιντ» («Madame Hyde»), η Ιπέρ, πολύτιμη ηθοποιός, ικανή να παίξει τα… πάντα, υποδύεται μια δασκάλα που ενώ προσπαθεί να δώσει τον καλύτερο εαυτό της στο σχολείο όπου εργάζεται δεν τα καταφέρνει και έρχεται σε σύγκρουση με τα παιδιά. Η σχέση της με έναν παράλυτο μουσουλμάνο μαθητή κλιμακώνει την ιστορία μιας ενοχλητικής αλλά ενδιαφέρουσας ταινίας στην οποία η πρωταγωνίστριά της για μία ακόμα φορά διαπρέπει.

Με το «Les Gardiennes» ο Ξαβιέ Μποβουά επέστρεψε στην επαρχιακή Γαλλία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και έφτιαξε ένα έντονων συγκινήσεων οικογενειακό δράμα για τις καταστροφικές επιπτώσεις του πολέμου. Μια διαλυμένη οικογένεια βρίσκεται στον πυρήνα του «Jusqu’à la Garde» του Ξαβιέ Λεγκράν, θέμα του οποίου είναι η ακρότητα στην οποία κάποιοι γονείς μπορούν να φτάσουν όταν ανακύπτει ζήτημα κηδεμονίας των παιδιών τους. Στο καθαρόαιμο θρίλερ «Mon Garçon» του Κριστιάν Καριόν ο Γκιγιόμ Κανέ μόνος και αβοήθητος αναζητεί τα ίχνη του εξαφανισμένου γιου του, ενώ η «Υπόσχεση την αυγή» του Ερίκ Μπαρμπιέ είναι μια νέα ματιά στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Ρομάν Γκαρί (τον ρόλο της παθιασμένης με τον γιο της μάνας που η Μελίνα Μερκούρη έπαιξε στην ομότιτλη ταινία του Ζυλ Ντασσέν κρατά εδώ η Σαρλότ Γκενσμπούρ δίπλα στον Πιερ Νινέ που υποδύεται τον Γκαρί). Στον «Γιο του Ζαν» (Les fils de Jean) του Φιλίπ Λιορέ ένας νεαρός Γάλλος φεύγει από την πατρίδα του για τον Καναδά προκειμένου να αναζητήσει τη σορό του πατέρα που δεν έχει γνωρίσει ποτέ.

Πολλές από τις ταινίες που προβλήθηκαν στη UniFrance έχουν ήδη γνωστοποιήσει την ταυτότητά τους σε μεγάλα φεστιβάλ όπως των Καννών, όπου προβλήθηκε σε πρεμιέρα η τελευταία δημιουργία του Μισέλ Χαζαναβίσιους «La redoutable» με τον Λουί Γκαρέλ στον ρόλο του εκκεντρικού σκηνοθέτη Ζαν Λικ Γκοντάρ, αλλά και η «Μπαρμπαρά» του Ματιέ Αμαλρίκ, ένας φόρος τιμής στη θρυλική καλτ τραγουδίστρια της Γαλλίας Μπαρμπαρά.

Το βέβαιο είναι ότι η γαλλική παραγωγή καλά κρατεί (είναι η μεγαλύτερη κινηματογραφική βιομηχανία της Ευρώπης) και η ελληνική διανομή φαίνεται ότι την υποστηρίζει. Καταμετρήσαμε 37 ταινίες που έχουν αγοραστεί εφέτος για εμπορική εκμετάλλευση στην Ελλάδα και πολύ πιθανόν να υπάρξουν και άλλες. Αρκετές δε από αυτές είχαν προαγοραστεί εδώ και καιρό.

Γιάννης Ζουμπουλάκης

in.gr