Ένα δείπνο με τον Ντάγκλας Κένεντι…

της Μαρι-Μαντλέν Basho-Ρηγοπούλου

Βρισκόμασταν στην όμορφη πόλη της Τουλόν στην Νότια Γαλλία. Το Φεστιβάλ Βιβλίου του Βαρ γνώριζε μια ολοένα αυξανόμενη επιτυχία και ο Ντάγκλας Κένεντι είχε δεχτεί να προεδρεύσει φέτος. Αυτός ο Νεοϋορκέζος και κοσμοπολίτικος συγγραφέας έχει μια ιδιαίτερη αγάπη για την Γαλλία, όπου μένει τακτικά και μιλά γαλλικά σχεδόν άψογα. Πριν από κάποια χρόνια συνάντησα τον Ντάγκλας κατά την διάρκεια ενός δείπνου στην Νανσί και διατηρούσε εξαιρετική μνήμη γι’ αυτό.

Ο υπεύθυνος Τύπου του μου πρότεινε απροσδόκητα να τους συνοδεύσω ένα βράδυ στο Λίντο, ένα υπέροχο παραλιακό εστιατόριο, φημισμένο για τα θαλασσινά του, αλλά και για την εξέχουσα πελατεία του. Εξαντλημένος από μια ημέρα έντονων συζητήσεων με πολλούς συγγραφείς, παραλίγο να προσφέρω στον εαυτό μου την πολυτέλεια της ντροπής να αρνηθώ μια τέτοια όμορφη πρόσκληση, αλλά επανερχόμενη στην λογική, αποφάσισα να ακολουθήσω το συναίσθημα της ευχαρίστησής μου παρά της κούρασής μου και τελικά να τους συναντήσω στην διεύθυνση που μου υπέδειξαν.

Έφτασα λαχανιασμένη και ο Ντάγκλας Κένεντι, ως τέλειος κύριος, έσπευσε να με βοηθήσει με το παλτό μου και να μου προσφέρει μια καρέκλα. Είχε ευχάριστη διάθεση και μοιράζοντας την γνώση του για καλό κρασί, παραγγείλαμε αμέσως ένα μπουκάλι. Του άφησα την επιλογή του κτήματος, επειδή, μακριά από τα κλισέ που θέλουν τον Αμερικανό να γνωρίζει μόνο την κόκα κόλα, είναι εξαιρετικός οινογνώστης. Βρισκόμασταν στον νότο της Γαλλίας, ήταν λοιπόν φυσικό η επιλογή του να καταλήξει σε ένα υψηλής ποιότητας ροζέ!

Ήταν μια αξιομνημόνευτη βραδιά κατά την διάρκεια της οποίας συζητήσαμε για την οικογένεια και τα σχέδιά μας για τις εορτές των Χριστουγέννων, αλλά και για τα ταξίδια (ζει μεταξύ Νέας Υόρκης, Βερολίνου και Παρισιού) και, φυσικά, την αγάπη και τον αντίκτυπο των μεγάλων συναντήσεων στην ζωή μας! Ο Ντάγκλας Κένεντι αγαπά την ελευθερία του, είναι ένας βαθιά ανεξάρτητος άνθρωπος και το υπερασπίζεται. Η αγάπη ναι, χίλιες φορές ναι! Οι περιορισμοί, όχι!

Μιλήσαμε, επίσης, για το κύμα καταγγελιών που ακολούθησε την υπόθεση Χάρβεϋ Γουέινστιν μέσω του χάσταγκ #metoo στα κοινωνικά δίκτυα. Είχαμε μία μακρά συζήτηση για την σημασία αυτών των καταγγελιών αλλά και για τα όριά τους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε υπερβολές, οι οποίες στρεβλώνουν εντελώς τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Κατόπιν, γελάσαμε πολύ. Ήπιαμε, (σχεδόν) εύλογα. Φάγαμε με ευτυχία, γιατί η πνευματική τροφή είναι απαραίτητη, αλλά όχι επαρκής, όχι μόνο για μένα, μια κοινή θνητή, αλλά και για τον συγγραφέα, του οποίου γευσιγνωσία αποδεικνύεται τόσο ντελικάτη όσο η πένα!

Είναι δύσκολο να αναφερθούμε σε αυτό το βράδυ λεπτομερώς, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν επρόκειτο για επαγγελματικό ραντεβού αλλά για μια στιγμή που μοιραστήκαμε ένα βράδυ στις όχθες της θάλασσας κάτω από έναν έναστρο ουρανό, όπως κάνουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.

Με αποσπασματικές συνομιλίες, γέλια, συγκινήσεις, περιέργεια, ένταση και κρασί. Μια φιλική παρένθεση ανάμεσα σε ζωές που διασταυρώνονται λαθραία κατά την διάρκεια ενός φεστιβάλ. Μοναδική ιδιαιτερότητα; Την επόμενη μέρα, όταν ξυπνάς, εκτός από την αδιαθεσία που αισθάνεσαι λόγω της κατανάλωσης αλκοόλ και την ευτυχία που έχεις μοιραστεί, σου έχουν μείνει τα βιβλία!

in.gr