Οι φυλές του «Νιάρχος»

Ενας ολόκληρος τοίχος ακριβώς απέναντι από τα ασανσέρ που σε οδηγούν στον Φάρο του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος είναι αφιερωμένος στους ανθρώπους οι οποίοι έχουν εργαστεί για την κατασκευή αυτού του τεράστιου έργου. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε όταν επισκέφθηκα το ΚΠΙΣΝ.

Σύμφωνα με το Βήμαγκαζίνο το κανάλι, οι ελιές, οι λεβάντες, η ξύλινη παιδική χαρά, η θέα από τον Φάρο, η αίθουσα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής είναι μέρη που αγαπάς σιγά-σιγά. Το ΚΠΙΣΝ είναι ένας χώρος στον οποίο ο καθένας βρίσκει το δικό του αγαπημένο σημείο, τη δική του γωνιά που λειτουργεί σαν καταφύγιο από τη βουή της πόλης. Σε μια πολυσύχναστη γειτονιά αλλά με το βλέμμα πάντα στη θάλασσα, το Κέντρο απέχει μόλις 4,5 χιλιόμετρα από το… κέντρο της Αθήνας. Μια φαινομενικά μικρή απόσταση, η οποία δυστυχώς δεν καλύπτεται από κάποια διαδρομή του μετρό και έτσι η μόνη επιλογή να φθάσεις εδώ χωρίς το αυτοκίνητό σου είναι τα λεωφορεία που κατεβαίνουν τη Συγγρού ή το τραμ. Για να καλυφθεί αυτό το κενό υπάρχει ειδικό πούλμαν του ΚΠΙΣΝ που ξεκινάει από το Σύνταγμα και κάνει στάση στον σταθμό του μετρό Συγγρού-Φιξ διαφορετικές ώρες τις καθημερινές και το Σαββατοκύριακο, οπότε είναι απαραίτητη η επίσκεψη στην ιστοσελίδα για πληροφορίες.

Οι παρέες της γυμναστικής

Οι κάτοικοι της πόλης φαίνεται να έχουν ήδη εκτιμήσει τον χώρο. Για την ακρίβεια, τον έχουν συνηθίσει. Και αυτή είναι και η αξία του, γιατί εκτός από τις εκδηλώσεις της Λυρικής, τις συναυλίες στο Ξέφωτο και τις υπαίθριες κινηματογραφικές προβολές, οι επισκέπτες δίνουν όλο και πιο συχνά το «παρών» στις μόνιμες δραστηριότητες του χώρου, φτιάχνοντας παρέες και δημιουργώντας κύκλους εντός και εκτός του Κέντρου. Και αν «ιστορία γράφουν οι παρέες», σύμφωνα με τον στίχο του Διονύση Σαββόπουλου, το μόνο σίγουρο σε αυτή την ανάσα πρασίνου και πολιτισμού είναι οι ιστορίες που θα γραφτούν και θα δώσουν αρκετή λάμψη στην ιστορία της Αθήνας από τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα και μετά.

in.gr