Το θέατρο της Επιδαύρου, υπόδειγμα συμμετρίας και αισθητικής

Αρχαιολογικός χώρος της Αργολίδας με παγκόσμια φήμη και ακτινοβολία, ανατολικά του Ναυπλίου και πλησίον της κωμόπολης του Λυγουριού, το Ασκληπιείο υπήρξε κατά την αρχαιότητα ένα λαμπρό θεραπευτικό κέντρο.

Το κύρος που απέκτησε ο Ασκληπιός ως ο σημαντικότερος θεραπευτής θεός έφερε στο ιερό τέτοια οικονομική άνθηση, που κατέστη εφικτή η υλοποίηση ενός μεγάλου οικοδομικού προγράμματος, τόσο για την κάλυψη των λατρευτικών αναγκών (ναός και βωμός του Ασκληπιού, Θόλος, Άβατο κ.ά.) όσο και για δραστηριότητες κοσμικού χαρακτήρα (θέατρο, λουτρά κ.ά.).

Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Ασκληπιείου είναι το θέατρο, που φημιζόταν από την αρχαιότητα για τη συμμετρία, την αισθητική, τη λειτουργικότητα και την έξοχη ακουστική του. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι θεατές των παραστάσεων της Επιδαύρου, ακόμη και αυτοί που βρίσκονται στα υψηλότερα τμήματα του άνω διαζώματος, μπορούν να ακούσουν τα πάντα από τη σκηνή και την ορχήστρα του θεάτρου.

Το θέατρο της Επιδαύρου, στη σημερινή μορφή του, παρουσιάζει την τυπική τριμερή διάρθρωση των ελληνιστικών θεάτρων, με κοίλο, ορχήστρα και σκηνή.

Χτίστηκε σε δύο οικοδομικές φάσεις: στην πρώτη (τέλη 4ου αιώνα π.Χ.) κατασκευάστηκαν η ορχήστρα, το κάτω διάζωμα και το σκηνικό οικοδόμημα των Προελληνιστικών Χρόνων, ενώ στη δεύτερη (μέσα 2ου αιώνα π.Χ.) το άνω διάζωμα και η σκηνή της Ελληνιστικής Περιόδου.

Στο θέατρο της Επιδαύρου, που είχε χωρητικότητα 13.000-14.000 θεατών, φιλοξενούνταν μουσικοί και ωδικοί αγώνες, καθώς και παραστάσεις αρχαίου δράματος.

Χάρη στις αναστηλωτικές επεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, το θέατρο, εξαιρουμένου του σκηνικού οικοδομήματος, ανέκτησε σχεδόν πλήρως την αρχική μορφή του.

Αρχής γενομένης από το 1954, το θέατρο της Επιδαύρου αποτελεί πόλο έλξεως και σημείο αναφοράς για τα καλλιτεχνικά πράγματα της χώρας μας, καθώς φιλοξενεί παραστάσεις αρχαίου δράματος («Φεστιβάλ Επιδαύρου»), που παρακολουθούν ανελλιπώς επί σειράν δεκαετιών πολυάριθμοι έλληνες και ξένοι φίλοι της τέχνης.