Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
weather-icon 21o
Άικε Σουλτς: Η 'Victoria' είναι ειλικρινής, δεν σε ξεγελά

Άικε Σουλτς: Η ‘Victoria’ είναι ειλικρινής, δεν σε ξεγελά

Η Victoria του Σεμπάστιαν Σίπερ, ένα μονοπλάνο 144 λεπτών, κατάφερε να διακριθεί σε διάσημα Φεστιβάλ Κινηματογράφου του κόσμου. Το θέμα που πραγματεύεται είναι απλό και ταυτόχρονα «δυνατό». Με αφορμή την προβολή της ταινίας στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες στις 3 Μαρτίου, το in.gr υπενθυμίζει τη συνέντευξη με έναν εκ των τριών σεναριογράφων, Άικε Φρέντεριχ Σουλτς, ο οποίος και μίλησε για όσα καθιστούν ξεχωριστή την ταινία.

Ένα μονοπλάνο 144 λεπτών γυρισμένο στο Βερολίνο, με πρωταγωνιστές μια ισπανίδα και μια ομάδα νεαρών βερολινέζων, καταφέρνει με έναν εντελώς απλό και ανεπιτήδευτο τρόπο να μαγνητίσει το κοινό και να αποσπάσει βραβεία σε διάσημα Φεστιβάλ του κόσμου, ανάμεσα στα οποία και το Φεστιβάλ Βερολίνου 2015 (Μπερλινάλε), όπου κατέκτησε την Αργυρή Άρκτο. Η Victoria του Σεμπάστιαν Σίπερ, κέρδισε τις εντυπώσεις ανοίγοντας την αυλαία του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (6-15 Νοεμβρίου) και με αφορμή την προβολή της στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες στις 3 Μαρτίου, το in.gr υπενθυμίζει τη συνέντευξη με έναν εκ των τριών σεναριογράφων, Άικε Φρέντεριχ Σουλτς.

Η Βικτόρια, μια νεαρή γυναίκα από τη Μαδρίτη ζει και δουλεύει στο Βερολίνο. Ένα βράδυ γνωρίζει τέσσερις νεαρούς βερολινέζους και μαζί γελούν, πίνουν, κάνουν βόλτες, έως ότου βρίσκονται μπλεγμένοι σε μια ληστεία και η νύχτα μετατρέπεται σε εφιάλτη.

Ο ένας εκ των τριών σεναριογράφων, Άικε Φρέντεριχ Σουλτς (Eike Frederik Schulz), μιλά στο in.gr για όσα καθιστούν ξεχωριστή την ταινία και τονίζει ότι «η Victoria είναι ειλικρινής. Και γι’αυτό οι θεατές συγχωρούν τα όποια λάθη της».

Τι σας ώθησε στο να ασχοληθείτε με τον κινηματογράφο, πως «συναντηθήκατε» με τον σκηνοθέτη, Σεμπάστιαν Σίπερ και πως προέκυψε η ιδέα της ταινίας;
Όλα ξεκίνησαν όταν μετακόμισα στο Βερολίνο από τη Στουντγκάρδη το 2009. Το 2011 το γερμανικό Κινηματογραφικό Συμβούλιο με χρηματοδότησε για να πραγματοποιήσω την πρώτη μου ταινία μικρού μήκους, διάρκειας 30 λεπτών. Από το σημείο αυτό και μετά, όλα πήραν το δρόμο τους. Το 2013, ο Σεμπάστιαν Σίπερ, που γνώριζα από τότε που μετακόμισα στο Βερολίνο, με προσέγγισε με κάποιες ιδέες. Μια από αυτές ήταν να γυρίσουμε μια ταινία σε μια λήψη, με θέμα την τραπεζική ληστεία. Θυμάμαι είχε αναφέρει ξανά αυτή την ιδέα, αλλά εκείνη ήταν η στιγμή που τα βάλαμε κάτω και δουλέψαμε πραγματικά πάνω σε αυτή.

Η ταινία έχει χαρακτηριστεί ως «θρίαμβος» και ως «εκπληκτική». Ποιο είναι το στοιχείο που την κάνει τόσο ξεχωριστή;
Σίγουρα η διαδικασία της μιας λήψης είναι ένα «μοναδικό σημείο πώλησης», όπως θα την χαρακτήριζε και η βιομηχανία. Νομίζω όμως ότι είναι προτιμότερο να σκεφτούμε την επιρροή της ταινίας στον θεατή, παρά να αναλύσουμε το τεχνικό κομμάτι.
Ο κόσμος δεν χαρακτηρίζει την ταινία «εκπληκτική» επειδή είναι τέλεια και αλάνθαστη. Αντίθετα, υπάρχουν πολλά λάθη. Η πραγματική ερώτηση, λοιπόν, είναι γιατί οι θεατές συγχωρούν τα λάθη της τόσο γενναιόδωρα. Η δική μου θεωρία είναι ότι η μια λήψη και ο «ακατέργαστος» τρόπος που την γυρίσαμε, την καθιστούν ειλικρινή. Δεν σε ξεγελά. Η Victoria καταφέρνει να παρουσιάσει τις ελλείψεις της με έναν ασυνήθιστο και κάπως αναζωογονητικό τρόπο.

Γιατί γυρίσατε μια ταινία μονοπλάνο; Ποιος ήταν ο σκοπός σας;
Να πλησιάσουμε όσο καλύτερα γίνεται το γεγονός, την τραπεζική ληστεία στην οποία εμπλέκεται η παρέα, και να το αποδώσουμε ρεαλιστικά.

Πόσος χρόνος χρειάστηκε για το γύρισμα;
Χρειάστηκαν 10 ημέρες πρόβας και μετά γυρίσαμε την ταινία σε τρεις λήψεις- η κάθε λήψη με απόσταση λίγων ημερών ανάμεσα.

Η έμπνευσή σας; Το κίνητρο για την ταινία;
Σίγουρα το να συνδυάσουμε την τεχνολογική πρόκληση με μια ιστορία που αιχμαλωτίζει.

Θελήσατε να κάνετε τον θεατή «συνοδοιπόρο στην κούρσα»; Το μονοπλάνο βοηθά στο να χτυπήσει ο παλμός του θεατή μαζί με αυτόν της Victoria και των «αληθινών βερολινέζων» (όπως αυτοαποκαλούνται στο έργο οι νέοι άνδρες που γνωρίζει η Βικτόρια);
Ναι, θελήσαμε να μηδενίσουμε όσο γίνεται, την απόσταση ανάμεσα στους πρωταγωνιστές και στους θεατές. Να βιώσουν οι τελευταίοι όσα βιώνουν οι πρώτοι.

Victoria

Γιατί η ταινία γυρίστηκε στο Βερολίνο και γιατί η πρωταγωνίστρια είναι από την Ισπανία;
Το Βερολίνο του 2015 είναι το μέρος που επιλέγουν πολλοί νέοι άνθρωποι, ειδικά από τη νότια Ευρώπη, για να μείνουν, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Μεγάλος αριθμών των νέων έρχεται από την Ισπανία. Η Βικτόρια, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας απογοητευμένης κοπέλας με σπουδαία μόρφωση.

Γιατί η Βικτόρια ακολούθησε τους νεαρούς στη ληστεία; Γιατί έβαλε τον εαυτό της σε τόσο μεγάλο κίνδυνο;

Η Βικτόρια είναι μια κοπέλα που αισθάνεται μοναξιά. Παραιτήθηκε από τα όνειρά της και από την ιδέα ότι όλα θα πάνε καλά. Λειτουργούσε πάντα με πλάνο για τη ζωή της, την είχε σχεδιάσει, έως ότου διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει χώρος για εκείνη. Μια κοπέλα με σπουδαία μόρφωση δουλεύει πλέον ως σερβιτόρα για τέσσερα ευρώ την ώρα. Μπορεί να υπάρχει ακόμη και μια αυτοκτονική τάση στην πράξη της, στο να συμμετάσχει στη ληστεία. Προκαλεί τη ζωή. Ανέκαθεν κρινόταν για την απόδοσή της και προσπαθεί να απαλλαγεί πλέον από αυτό, να απαλλαγεί από την παλιά της ζωή φτάνοντας στα άκρα.

Μοναξιά, απομόνωση, έλλειψη στόχου και προσπάθεια «σύνδεσης» με άλλους ανθρώπους. Νομίζω ότι αυτά τα συναισθήματα ένωσαν τη Βικτόρια με τους νεαρούς.
Ναι, ακριβώς έτσι είναι. Παρά το γεγονός ότι έρχονται από ένα εντελώς διαφορετικό μορφωτικό υπόβαθρο, έχουν ένα κοινό: Αισθάνονται ότι είναι τα «απομεινάρια» της κοινωνίας. Γι’αυτό και έχουν τόση αλληλεγγύη μεταξύ τους.

Ποιος είναι ο ρόλος της μουσικής στην ταινία;
Συνήθως η μουσική κάνει πιο έντονη τη δύναμη των συναισθημάτων. Στη δική μας περίπτωση, όμως, επιτυγχάνει κάτι ακόμη. Δίνει την ψευδαίσθηση ότι η ταινία έχει μεγαλύτερη χρονική διάρκεια.
Τη στιγμή που μετακινούμαστε από το δρόμο στην ταράτσα αρχίζει να παίζει η παρτιτούρα του Νιλς Φραμ, η οποία συμβάλλει στην εξέλιξη με δυο τρόπους. Αφενός, δημιουργεί μια απόσταση με τους πρωταγωνιστές, αφού δεν ακούμε τι λένε. Είναι πλέον μόνοι τους. Αν και, για κάποιο λόγο, η απόσταση μας φέρνει τελικά πιο κοντά τους, πιο ουσιαστικά κοντά τους. Είναι κάτι σαν συμπληρωματική δράση. Αφετέρου, αισθανόμαστε ότι περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί τους, ειδικά κατά τη διάρκεια της δεύτερης σκηνής στο κλαμπ. Στο τέλος, αισθανόμαστε ότι ήμασταν με τους ήρωες οκτώ ώρες, ενώ ήμασταν μόλις δυόμισι.

Η ταινία είναι απλή, αλλά παράλληλα «βαθιά» και ουσιαστική. Πώς το καταφέρνει αυτό;
Δε νομίζω ότι αυτές είναι έννοιες αντίθετες μεταξύ τους. Νομίζω τελικά, ότι τα περισσότερα πράγματα ή φωτογραφίες που θεωρούμε ότι έχουν «βαθύ» νόημα είναι τα πιο απλά. Η ταινία είναι «γυμνή» εξαιτίας του τρόπου που γυρίστηκε, αφήνοντας πολλά νοήματα στο κοινό. Ακόμη μια συμπληρωματική δράση.

Η Victoria είναι ένας καλλιτεχνικός «τζόγος». Ξεπληρώνει, θεωρείτε;
Έτσι νομίζω. Έχουμε κερδίσει πολλά.

*Από την Πέμπτη 3 Μαρτίου στους κινηματογράφους

Μαρία Πετροπούλου



















in.gr

Sports in

«Μπάχαλο» στη Γαλλία για τον… πετεινό στην φανέλα (pic)

Τσακώνονται σαν τα… κοκόρια οι Γάλλοι οπαδοί για τον τεράστιο πετεινό στη νέα φανέλα της Εθνικής Γαλλίας

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024