Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
weather-icon 21o
Ρομπ Λέτερμαν: Στις «Ανατριχίλες» ισορροπεί το χιούμορ με τον τρόμο

Ρομπ Λέτερμαν: Στις «Ανατριχίλες» ισορροπεί το χιούμορ με τον τρόμο

Κινείται ανάμεσα στο animation και τις ταινίες live action, με μεγάλη επιτυχία. Σκηνοθέτης του Καρχαριομάχου, των Ταξιδιών του Γκιούλιβερ και του Monsters vs Aliens, ο Ρομπ Λέτερμαν μεταφέρει τώρα στην οθόνη τη σειρά εφηβικών βιβλίων Ανατριχίλες. Το in.gr συνάντησε τον Ρομπ Λέτερμαν στο Κανκούν του Μεξικό και του ζήτησε να μιλήσει για τη νοσταλγία που αποπνέουν κάποιες ταινίες, για την απουσία των γονιών στις οικογενειακές ταινίες και για τον «θείο» του.

Κινείται ανάμεσα στο animation και τις ταινίες live action, με μεγάλη επιτυχία. Σκηνοθέτης του Καρχαριομάχου, των Ταξιδιών του Γκιούλιβερ και του Monsters vs Aliens, ο Ρομπ Λέτερμαν μεταφέρει τώρα στην οθόνη τη σειρά εφηβικών βιβλίων Ανατριχίλες. Για όσα παιδιά μεγάλωναν τη δεκαετία του 1990, τα βιβλία του Ρ.Λ.Στάιν εμφανίζονταν συχνά στο δωμάτιό τους, συνοδεύοντας τα βαρετά καλοκαιρινά τους μεσημέρια.

Το in.gr -και μία ομάδα ξένων δημοσιογράφων- συνάντησε τον Ρομπ Λέτερμαν στο Κανκούν του Μεξικό και του ζήτησε να μιλήσει για τη νοσταλγία που αποπνέουν κάποιες ταινίες, για την απουσία των γονιών στις οικογενειακές ταινίες, για τη συνεργασία του με τον Τζακ Μπλακ και για τον «θείο» του.

Ερωτηθείς εάν προτιμά να γυρίζει ταινίες animation, σημειώνει: «Για μένα δεν είναι το μέσο το θέμα, αλλά η ιστορία. Εάν η ιστορία έχει περισσότερο νόημα ως animation, τότε θα τη γυρίσω σε animation. Χαίρομαι απλά να κάνω ταινίες και να αφηγούμαι ιστορίες».

Στις Ανατριχίλες η κινηματογραφική νοσταλγία είναι φανερή. Για τον Ρομπ Λέτερμαν ήταν το ζητούμενο: «Μεγάλωσα βλέποντας ένα συγκεκριμένο είδος ταινίας. Ταινίες που ήταν πιο ώριμες, όπως ο Ε.Τ. ο εξωγήινος. Σε πρώτο επίπεδο, ο Ε.Τ. είναι μία ταινία για ένα παιδί που γνωρίζει έναν εξωγήινο και πηγαίνουν βόλτες με το ποδήλατο. Κάτω από αυτό, όμως, υπάρχουν θέματα μοναξιάς, φιλίας, απώλειας και όλα αυτά είναι δεμένα με πολύ κομψό τρόπο. Με τις Ανατριχίλες φιλοδοξώ να κάνω κάτι παρόμοιο» λέει.

Για ποιο λόγο, όμως, πολλές οικογενειακές ταινίες ασχολούνται με το θέμα της απώλειας και κυρίως της απώλειας του ενός ή και των δύο γονιών; «Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. Εάν δεις τις ταινίες του Ντίσνεϊ από την Χιονάτη, είναι ένα θέμα που υπάρχει στις περισσότερες ταινίες. Είναι σαν ο Ντίσνεϊ να μισούσε τους γονείς. Απλά πεθαίνουν και πεθαίνουν και πεθαίνουν και οι χαρακτήρες μένουν ορφανοί» λέει.

«Ακόμα και στις πρόσφατες ταινίες, όπως το Big Hero 6 ή στο Frozen συμβαίνει αυτό. Εγώ και τα παιδιά μου έχουμε μια έκφραση. Όταν παρακολουθούμε τέτοιες ταινίες, περιμένουμε τη στιγμή που οι γονείς -αναπόφευκτα- θα πεθάνουν. Και η κόρη μου λέει: «Ωπ, μόλις Ντισνεοποιήθηκαν»» σημειώνει.

«Η αφήγηση ιστοριών υπάρχει εδώ και αιώνες και αυτές οι ταινίες αντλούν τα θέματά τους από παλιά παραμύθια και μύθους που ωθούν την ανθρώπινη φύση να αναζητήσει χαρακτήρες που έχουν βιώσει την απώλεια. Αυτός είναι ένας πολύ εύκολος τρόπος για να ταυτιστείς με αυτούς τους χαρακτήρες, να τους αγαπήσεις και να θέλεις να πετύχουν» τονίζει.

Στις Ανατριχίλες προσπαθεί να κρατήσει την ισορροπία του τρόμου με το χιούμορ. «Απολάμβανα αυτές τις ταινίες όταν τις έβλεπα τη δεκαετία του 1980» σημειώνει, αναφερόμενος σε ταινίες όπως τα Goonies και τα Gremlins. «Θεωρώ αυτές τις ταινίες σπουδαίες. Το animation έχει πάρει τη θέση τους, οι ταινίες της Marvel έχουν καταλάβει τη θέση τους και νομίζω ότι πλέον δεν βλέπουμε πολλές ταινίες αυτού του είδους. Ελπίζω να καλύψουμε αυτό το κενό» τονίζει.

Δεν φοβάται μήπως έχει περάσει ο καιρός της επιτυχίας των βιβλίων;

«Τα βιβλία του Ρ.Λ.Στάιν ήταν εξαιρετικά επιτυχημένα τη δεκαετία του 1990. Για μένα ήταν μια ευκαιρία να γυρίσω μια καλή ταινία. Αν το σκεφτείτε, και οι ταινίες της Marvel που σημειώνουν τόσο μεγάλη επιτυχία, βασίζονται σε κόμικ που γράφτηκαν την δεκαετία του 1960. Ο Iron Man δεν είναι ο πιο επιτυχημένος χαρακτήρας της Marvel και όταν το κόμικ εκδόθηκε δεν ήταν τεράστια επιτυχία. Αλλά η ταινία ήταν φανταστική και ανανέωσε το είδος. Νομίζω ότι ένας καλός χαρακτήρας και μια καλή ταινία μπορούν να ξεπεράσουν αυτά τα εμπόδια» σημειώνει.

Ο Ρομπ Λέτερμαν σημειώνει ότι στόχος ήταν να μείνει η παραγωγή πιστή στο πνεύμα των βιβλίων. «Είχαμε, όμως, αρκετή ελευθερία, καθώς δεν επιλέξαμε κάποια συγκεκριμένη ιστορία, αλλά φτιάξαμε τη δική μας ιστορία και προσπαθήσαμε να ζωντανέψουμε όλα τα τέρατα. Μένουμε πιστοί στη δομή της ιστορίας: στις περισσότερες ιστορίες ήρωας είναι ένα παιδί καινούριο στην πόλη που παρατηρεί ότι κάτι παράξενο συμβαίνει στο δίπλα σπίτι. Υπάρχει ένα μυστήριο για το τι συμβαίνει εκεί και κανείς δεν τον πιστεύει».

Αυτή η δομή χρησιμοποιείται και στην ταινία. Ο Ζακ, ένα παιδί που έχει χάσει τον πατέρα του (εδώ προκύπτει ξανά το θέμα της απώλειας του γονιού) έχει μετακομίσει μόλις σε μια μικρή κωμόπολη των ΗΠΑ και διαπιστώνει ότι ο γείτονάς του είναι ένας περίεργος άνθρωπος που δεν θέλει να τον ενοχλούν. Ο γείτονας αποδεικνύεται ότι είναι ο ίδιος ο Ρ.Λ.Στάιν, ο οποίος κρύβει τα δικά του μυστικά στη σοφίτα του…

Η πραγματική συνάντηση με τον Ρ.Λ.Στάιν ήταν το ίδιο παράξενη.

«Γνωρίσαμε τον Ρ.Λ.Στάιν στην παράξενη σοφίτα του εκδοτικού οίκου Scholastic όπου υπήρχε ένα μικρό σαλονάκι. Σε μία πολυθρόνα καθόταν ο Σλάπι (σ.σ. κούκλα εγγαστρίμυθου, δημοφιλής χαρακτήρας των βιβλίων). Ο Τζακ Μπλακ πήρε τον Σλάπι και τον έβαλε στην ποδιά του. Και στη συνέχεια είχαμε μία πολύ παράξενη συζήτηση με τον Ρ.Λ.Στάιν. Ο Σλάπι υπήρχε ήδη στα σχέδιά μας, καθώς πρόκειται για εξαιρετικά δημοφιλή χαρακτήρα της σειράς βιβλίων και οι φαν τον αγαπούν. Σκέφτηκα να είναι ο Σλάπι το alter ego του Ρ.Λ.Στάιν και στον σχεδιασμό βασίσαμε αρκετά από τα χαρακτηριστικά του σε εκείνα του Τζακ Μπλακ» θυμάται ο Λέτερμαν.

Ένα από τα χιουμοριστικά στοιχεία της ταινίας, είναι η… εμμονή που φαίνεται να έχει ο Στάιν με τον Στίβεν Κινγκ, τον συγγραφέα ιστοριών τρόμου. Υπήρχε πράγματι τέτοιος ανταγωνισμός; «Δεν είμαι σίγουρος. Ίσως και να υπήρχε, είχαμε μια υποψία από αυτά που μας είπε. Ανέφερε τον Στίβεν Κινγκ συχνά (σ.σ. γέλια). Δεν ξέρω εάν ήταν ανταγωνισμός, αλλά σίγουρα είχε διαβάσει μερικά από τα βιβλία του Στίβεν Κινγκ, η Λάμψη είναι η αγαπημένη του ταινία κ.ο.κ. Στην ταινία αποφασίσαμε να σπάσουμε πλάκα με αυτό» λέει.

Είναι η τρίτη φορά που ο σκηνοθέτης δουλεύει με τον Τζακ Μπλακ. Την πρώτη φορά ήταν στο Καρχαριομάχο και ακολούθησε η συνεργασία τους στα Ταξίδια του Γκιούλιβερ. «Λατρεύω να δουλεύω με τον Τζακ. Συνεργαζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια. Είναι σπουδαίος, είναι πολύ εύκολο να δουλεύεις μαζί του. Είναι φανταστικός ηθοποιός. Δεν έχει πραγματικά αναγνωριστεί για τους δραματικούς του ρόλους» σημειώνει.

«Δεν ξέρω τι κάνει έναν ηθοποιό μεγάλο σταρ» παραδέχεται ο Λέτερμαν. «Από όσους έχω συνεργαστεί, μπορώ να πω ότι μεγάλος σταρ είναι αυτός που σε κάνει να τον συμπαθείς χωρίς να λαμβάνεις υπόψη σου τον χαρακτήρα που ερμηνεύει κάθε φορά. Και ο Τζακ το έχει αυτό» τονίζει.

Ερωτηθείς εάν στα χαρτιά υπάρχει ένα σίκουελ απαντά: «Σίκουελ θα υπάρξει εάν η ταινία πάει καλά. Αυτό δεν είναι κάτι που είναι υπό τον έλεγχό μου. Ελπίζω όλοι στον πλανήτη να δουν την ταινία και να υπάρξει συνέχεια». Η δήλωση αυτή ήρθε πριν από την πρεμιέρα της ταινίας στις ΗΠΑ. Εκμεταλλευόμενη την περίοδο πριν από το Χάλογουιν, η ταινία κυκλοφόρησε στις αμερικανικές αίθουσες τον Οκτώβριο, αποσπώντας 23,5 εκατομμύρια δολάρια και σκαρφαλώνοντας στην κορυφή του box office.

Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, ένας ξένος δημοσιογράφος ζητά από τον σκηνοθέτη να μιλήσει για τη σχέση του με τον θείο του. «Ποιον θείο μου;» απορεί εκείνος. Ο δημοσιογράφος τού λέει ότι αναφέρεται στον γνωστό παρουσιαστή Ντέιβιντ Λέτερμαν που σύμφωνα με τη Wikipedia είναι θείος του σκηνοθέτη.

«Αλήθεια; Πλάκα μου κάνετε! Δεν είναι θείος μου. Δεν ήξερα ότι η Wikipedia το γράφει αυτό. Είναι αστείο: έχω έναν ξάδελφο Ντέιβιντ Λέτερμαν. Δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στην τηλεόραση. Κάποια στιγμή επρόκειτο να δουλέψω στο The Late Show, αλλά αυτό είναι το πιο κοντινό σημείο που έχω βρεθεί στον Ντέιβιντ Λέτερμαν. Λέτε αυτός να είναι ο λόγος που τόσο καιρό μου προτείνουν να γυρίζω ταινίες; Μην το αλλάξετε (σ.σ. την καταχώρηση στη Wikipedia) Αφήστε το να υπάρχει εκεί έξω ως πληροφορία, ας μην το γρουσουσέψουμε!».

* Η ταινία «Ανατριχίλες» θα προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από τις 10 Δεκεμβρίου.

Αγγελική Στελλάκη


Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Sports in

O Τζόλης των 17 γκολ και η… αδικία του Πογέτ (vids)

Ο Γκουστάβο Πογέτ δεν έκανε σωστή διαχείριση στο ματς με τη Γεωργία και αυτό φαίνεται από τον Χρήστο Τζόλη, που είναι ο πιο φορμαρισμένος Έλληνας παίκτης αυτή τη στιγμή και ήταν εκτός αποστολής.

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024