17ο ΦΝΘ: Η ζωή μέσα από τα μάτια της τρίτης ηλικίας

Ηλικιωμένοι που χορεύουν χιπ χοπ, που αναζητούν τον έρωτα, που αποφασίζουν να αλλάξουν ζωή. Τα όνειρα, οι επιθυμίες και οι φόβοι της τρίτης ηλικίας είναι θέματα με τα οποία ασχολούνται μερικά από τα ντοκιμαντέρ που προβάλλονται στο 17ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Στην Επιχείρηση Χιπ Χοπ, για παράδειγμα, μία ομάδα ηλικιωμένων που ζει σε ένα νησί της Νέας Ζηλανδίας, μαθαίνει χιπ-χοπ, λαμβάνει μέρος σε διαγωνισμούς και αποφασίζει να ταξιδέψει μέχρι το Λας Βέγκας για το Διεθνές Πρωτάθλημα Χιπ-Χοπ. Στην ταινία του, ο Μπράις Έβανς μας δείχνει ανθρώπους γεμάτους θέληση για ζωή, παρουσιάζοντάς μας και κομμάτια από την προηγούμενη ζωή τους, τις απώλειες και τις νίκες τους.

Στο Τα Αγαθά Κόποις Κτώνται από τη Δανία, παρακολουθούμε έναν ηλικιωμένο αγρότη, έναν φιλόσοφο της γεωργίας και της κτηνοτροφίας που έχει μία φάρμα που προσπαθεί να διαχειρίζεται, παραμένοντας σε απόλυτη αρμονία με το σύμπαν. Σε αυτή τη φάρμα παίζουν ρόλο ακόμα και οι θέσεις των πλανητών. Ο Νιλς έχει φτάσει, όμως, τα 80 και το γεγονός ότι η φάρμα του αντιμετωπίζει νομικά προβλήματα τον κάνει να αισθάνεται ότι ίσως οι κόποι του να πάνε χαμένοι.

Στην Ηλικία του Έρωτα, μία ομάδα ηλικιωμένων αποφασίζει να διεκδικήσει το δικαίωμά της στην συντροφικότητα. Άνδρες και γυναίκες άνω των 70 ετών λαμβάνουν μέρος σε μία διοργάνωση speed dating (όπου σε πέντε λεπτά καλείται κανείς να γνωρίσει και να μιλήσει με άγνωστα άτομα του αντίθετου φύλου), σε μία ελπίδα να βρουν κάποιον άνθρωπο, με τον οποίο θα μοιραστούν τη ζωή τους. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Οι ανησυχίες στον έρωτα έχουν σχέση με την ηλικία;

Ο Στίβεν Λόρινγκ προσπαθεί να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα, το πρόβλημα όμως είναι ότι εισάγει μία σειρά χαρακτήρων, τους οποίους στη συνέχεια εγκαταλείπει, προκειμένου να παρουσιάσει ένα αισιόδοξο μήνυμα. Έτσι, ο θεατής δεν μαθαίνει ποιοι επέλεξαν να μην τηλεφωνήσουν σε αυτούς που είχαν γνωρίσει, ποιοι απογοητεύτηκαν και ποιοι -παρά τις αντιξοότητες-επιμένουν ότι θα ξαναπροσπαθήσουν.

Μία χαμένη τέχνη εξερευνά ο Βασίλης Λουλές στο ντοκιμαντέρ Πέρασα κι εγώ από κει και είχα παπούτσια από χαρτί. Παππούδες και γιαγιάδες της υπαίθρου αφηγούνται ιστορίες και παραμύθια στον κινηματογραφικό φακό, σε μία καταγραφή της προφορικής αφήγησης, η οποία κινδυνεύει πλέον να εκλείψει.

Στο Χορεύοντας με τη Μαρία, η ηρωίδα του ντοκιμαντέρ είναι μία 90χρονη χορεύτρια στην Αργεντινή, η οποία έχει διδάξει σε πολλούς την τέχνη του χορού. Έχοντας ως εχθρό το ίδιο της το σώμα, η Μαρία θα κληθεί να ξεπεράσει τα εμπόδια που θέτει η ίδια της η ηλικία.

Αποστολή: Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ