Έμιλι Μπλαντ: «Αν είχα ξενοδοχείο θα συνέβαιναν άτακτα πράγματα»

Ποιες είναι οι εμμονές της; Ποιο είναι το καλύτερο δώρο που έχει δεχτεί ποτέ; Ποιο έργο τέχνης θα αποκτούσε εάν μπορούσε; Η Έμιλι Μπλαντ, που πρωταγωνιστεί στη νέα ταινία του Ντίσνεϊ, «Τα μυστικά του δάσους», μιλά στην Wall Street Journal για όλα εκείνα τα μικρά καθημερινά πράγματα που την χαρακτηρίζουν και την εμπνέουν.

Η βρετανίδα ηθοποιός ήρθε στο κινηματογραφικό προσκήνιο φορώντας «πανύψηλα» τακούνια ως η πρώτη βοηθός της αρχισυντάκτριας (Μέριλ Στριπ) του περιοδικού ‘Runway’ στην ταινία «Ο Διάβολος φοράει Prada». Από τότε, η 31χρονη ηθοποιός έχει μοιραστεί την μεγάλη οθόνη με μεγάλους αστέρες του Χόλιγουντ, όπως ο Τομ Κρουζ και ο Μπρους Γουίλις. Παράλληλα, έχει λάβει διάφορες βραβεύσεις, ανάμεσα στις οποίες, Χρυσή Σφαίρα για το ρόλο της στην τηλεοπτική δραματική σειρά του BBC «Η κόρη του Γεδεών» το 2007.

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, η Έμιλι Μπλαντ, που ζει στην Καλιφόρνια μαζί με τον σύζυγό της, επίσης ηθοποιό, Τζον Κρασίνσκι και την κόρη τους Χέιζελ, έλαβε την πέμπτη υποψηφιότητά της για Χρυσή Σφαίρα για ρόλο της γυναίκας ενός ταπεινού αρτοποιού στα «Μυστικά του δάσους». Η ταινία, που θα προβληθεί στην Ελλάδα την 1^η Ιανουαρίου 2015, αποτελεί προσαρμογή του ομώνυμου μιούζικαλ του Μπροντγουέϊ (1987) των Στίβεν Σόνχαϊμ και Τζέιμς Λαπέν. Ο ρόλος απαιτούσε από την ηθοποιό να πραγματοποιήσει μαθήματα φωνητικής. Πριν από αυτό, οι φωνητικές της δυνατότητες «περιορίζονταν στο μπάνιο» αναφέρει η ίδια, ενώ επισημαίνει ότι «ήταν μια απότομη μαθησιακή μετάβαση».

Η Μπλαντ δηλώνει ότι η βραβευμένη τρεις φορές με Όσκαρ Μέριλ Στριπ, που παίζει τον ρόλο της μάγισσας στα «Μυστικά του δάσους» έχει αποτελέσει σημαντική πηγή έμπνευσης για εκείνη. «Πολλοί με ρωτούν πως είναι να παίζεις με την Στριπ. Την γνωρίζω χρόνια και πάντα αισθάνομαι το ίδιο δέος απέναντί της».

11 πράγματα που δεν γνωρίζαμε για την Έμιλι Μπλαντ

«Είμαι χαρούμενη όταν αναπνέω τον ίδιο αέρα με τον σύζυγο μου και την κόρη μου. Όσο βρίσκονται κοντά μου, είμαι πλήρης».

«Παίζω τσέλο από τα επτά μου χρόνια. Η πιο περήφανη στιγμή μου ήταν όταν κατάφερα να παίξω το Κονσέρτο του Έντουαρντ Έλγκαρ, αγαπημένο μου κομμάτι και κορυφαία έμπνευση του μεγάλου αυτού μουσικού. Εξασκούμουν για μήνες και όταν στα 16 μου το πέτυχα, την άκουσα να φωνάζει ‘ήταν απλά υπέροχο’. Δεν νομίζω να το έπαιξα σωστά έκτοτε».

«Αγαπώ τα είδη χαρτικής. Είναι η πιο παράξενη εμμονή μου. Νιώθω να ζαλίζομαι όταν μπαίνω σε αντίστοιχο κατάστημα. Έλαβα από κάποιον ως δώρο ένα κουτί με χαρτικά και πάνω του είχε το όνομα του άντρα μου, της κόρης μου και το δικό μου. Είναι το καλύτερο δώρο που έχω δεχτεί ποτέ».

«Ένα μάθημα ζωής που έχω διδαχθεί είναι ‘να μην έχεις στρατηγική και να αγκαλιάζεις το άγνωστο’. Όσες φορές προσπάθησα να σχεδιάσω κάτι και να το σκεφτώ στρατηγικά κατέληξε να διαμορφωθεί εντελώς διαφορετικά».

«Μου λείπουν οι αγγλικές μπυραρίες με την αυθεντική τους μυρωδιά. Οι ‘pubs’ έχουν μια πολύ συγκεκριμένη οσμή. Στην Αμερική προσπαθούν να κάνουν επιφανειακές αναπαραστάσεις ανεπιτυχώς».

«Η ένοχη τηλεοπτική μου απόλαυση είναι να παρακολουθώ το ‘Food Network’. Αν μπορούσα θα το έβλεπα όλη μέρα τρώγοντας σνακς».

«Πότε αισθάνομαι πιο δημιουργική; Κατά τη διάρκεια μιας λήψης. Κάποιες ημέρες και κάποιες σκηνές απαιτούν πολύ μεγαλύτερη συγκέντρωση από άλλες. Στην παρούσα φάση, ωστόσο, μπορώ και είμαι αυθόρμητη. ‘Ένα από τα πράγματα που με κάνουν ‘να ζω’ για τη δουλειά αυτή είναι ότι πρέπει να προσέχεις και να ακούς στενά όσα έχει να σου πει το πρόσωπο το οποίο υποδύεσαι».

«Θα έδινα και το δεξί μου πόδι για να έβλεπα συναυλία του Ότις Ρέντινγκ, μουσικού της σόουλ. Μακάρι να τον είχα δει! Τον λατρεύω».

«Αν άνοιγα δικό μου ξενοδοχείο, θα το ήθελα μποέμ, με άρωμα από την δεκαετία του ’60, όπου ‘άτακτα’ πράγματα συμβαίνουν, να είχε λίγο από την ροκ’ εν’ ρολ εποχή, όπου και να προκαλέσεις ζημιές στο δωμάτιο είναι εντάξει».

«Αν μπορούσα να κάνω δικό μου ένα έργο τέχνης, αυτό θα ήταν ένα του Τζάκσον Πόλοκ, ενός από τους δημοφιλέστερους ζωγράφους της Αμερικής. Ο Πόλοκ με μύησε στον κόσμο της σύγχρονης τέχνης. Το είδος αυτό δεν με είλκυε έως ότου επισκέφθηκα το μουσείο Τέιτ Μόντερν. Κοίταξα ένα από τα έργα του και παραλίγο να κλάψω, γιατί κατάλαβα τι ήθελε να πει. Δεν εστίασα στις λεπτομέρειες, αλλά στο σύνολο. Ήταν πανέμορφο».

«Ανεκτίμητης αξίας ‘εργαλείο’ μου αποτελεί η ικανότητά μου να οργανώνω υπέροχα πάρτι. Τα μυστικά της επιτυχίας είναι να ανάψεις φωτιά, να χαμηλώσεις τα φώτα, να έχεις πολλά είδη αλκοόλ και το σπίτι να μυρίζει φαγητό μαγειρεμένο από τους οικοδεσπότες. Επίσης, πρέπει να ξέρεις ποιους θα καλέσεις, να είναι η καλύτερη μείξη ανθρώπων. Αυτό είναι το τρικ».

Επιμέλεια: Μαρία Πετροπούλου

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ