Ανάμεσα στις υποψήφιες για βραβείο LUX η «Xenia» του Π.Κούτρα

Μία ελληνική ταινία περιλαμβάνεται στη μακρά λίστα των υποψηφίων ταινιών για το κινηματογραφικό βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η ταινία είναι μία από τις δέκα που διεκδικεί το βραβείο.

Ο λόγος για το Xenia του Πάνου Χ.Κούτρα, μία τρυφερή ιστορία δύο μεταναστών σε ένα road trip στην Ελλάδα προς αναζήτηση του πατέρα τους.

Από τις δέκα αυτές ταινίες, τρεις θα συμπεριληφθούν στη βραχεία λίστα και θα διεκδικήσουν το μεγάλο βραβείο. Η ταινία που θα το παραλάβει θα προβληθεί υποτιτλισμένοι στα 28 κράτη-μέλη της ΕΕ.

Οι υποψήφιες ταινίες για το βραβείο LUX 2014 είναι (με αλφαβητική σειρά):

• Bandedefilles (Girlhood), της Céline Sciamma – Γαλλία

• Class enemy (Razrednl Sovraznik), του Rok Biček – Σλοβενία

• Hermosa juventud (Beautiful Youth), του Jaime Rosales – Ισπανία

• Ida, του Pawel Pawlikowski – Πολωνία, Δανία

• Le meraviglie (The Wonders), της Alice Rohrwacher – Ιταλία, Ελβετία, Γερμανία

• Macondo, της Sudabeh Mortezai – Αυστρία

• Stations of the cross, του Dietrich Brüggemann – Γερμανία

• Turist (Force majeure), του Ruben Östlund – Σουηδία, Γαλλία

• White god, του Kornél Mundruczó – Ουγγαρία, Γερμανία, Σουηδία

• Ξενία, του Πάνου Κούτρα – Ελλάδα, Γαλλία, Βέλγιο

Η Ευρωβουλή βραβεύει ταινίες που περιέχουν κρίσιμα ερωτήματα για τους Ευρωπαίους: αξίες που μοιράζονται ή αμφισβητούν, το σχέδιο για την οικοδόμηση της Ευρώπης, τον τρόπο που βιώνουν πέρα από σύνορα τις ανησυχίες τους για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη, οι δημόσιες ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Κάνοντας ένα λογοπαίγνιο ανάμεσα στο όνομα του ξενοδοχείου και την φιλο-ξενία, με ήρωες δύο νεαρούς αλβανικής καταγωγής -που έχουν όμως μεγαλώσει στην Ελλάδα-, ο Πάνος Κούτρας παρατηρεί τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία με ένα βλέμμα άλλοτε δραματικό, άλλοτε χαρούμενο, άλλοτε παιδικό.

Μετά τον θάνατο της μητέρας του στην Κρήτη, ο Ντάνι πηγαίνει να βρει τον αδελφό του, τον Όντι που ζει στην Αθήνα. Προσπαθεί να τον πείσει να φύγουν, να βρουν τον πατέρα που δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ και να του ζητήσουν χρήματα που αισθάνονται ότι τους χρωστάει.

Και παράλληλα προσπαθεί να πείσει τον Όντι να συμμετάσχει σε ένα μουσικό ριάλιτι, τραγουδώντας ένα τραγούδι της αγαπημένης τους Πάτι Μπράβο.

Μετά τη Στρέλλα, ο Πάνος Κούτρας αποδεικνύει την ιδιαίτερη σκηνοθετική του ματιά. Προσεγγίζει θέματα κοινωνικά (οι νεοναζί και οι επιθέσεις τους κατά μεταναστών, η αίσθηση του να μην ανήκεις πουθενά ή να ανήκεις παντού, το να είσαι ομοφυλόφιλος σε μία μη ανεκτική κοινωνία). Δεν το κάνει, όμως, βαραίνοντας την ταινία του.

Με σκηνές βγαλμένες από ταινίες του Αλμοδοβάρ ή του Φελίνι (χωρίς όμως να τις αντιγράφει, αλλά κάνοντάς τις δικές του), ο Πάνος Κούτρας αφηγείται ένα παραμύθι, ένα σύγχρονο ταξίδι του Οδυσσέα -δεν είναι τυχαία η επιλογή του ονόματος ενός εκ των αδελφών. Ένα παραμύθι πολύχρωμο, γεμάτο μουσική, χρώμα, γλυφιτζούρια, κουνέλια, αλλά και κινδύνους.

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ