Δεκάδες εναλλακτικά φινάλε του βιβλίου «Αποχαιρετισμός στα Όπλα» εκδίδονται στις ΗΠΑ

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά σχεδόν 50 φορές έγραψε ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ το φινάλε του βιβλίου του «Αποχαιρετισμός στα Όπλα». Τώρα τα 47 εναλλακτικά φινάλε πρόκειται να εκδοθούν για πρώτη φορά στις ΗΠΑ.

Ο ίδιος ο Χέμινγουεϊ είχε πει ότι έγραψε το τέλος 39 φορές, προκειμένου να βρει τα σωστά λόγια. Ωστόσο, ο πραγματικός αριθμός είναι 47.

Το 1918 ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ πήγε «στον πόλεμο που θα έβαζε τέλος σε όλους τους πολέμους». Κατατάχθηκε ως εθελοντής τραυματιοφορέας στα ασθενοφόρα, τραυματίστηκε και παρασημοφορήθηκε.

Από τις εμπειρίες του αυτές γεννήθηκε το μυθιστόρημα «Αποχαιρετισμός στα Όπλα», που πολλοί θεωρούν ως το αριστούργημά του.

Σε αυτό αναπλάθει με τρόπο απόλυτα πειστικό το φόβο, τη συντροφικότητα, το θάρρος του νεαρού Αμερικανού εθελοντή και των ανδρών και γυναικών που γνωρίζει στην Ιταλία.

Το «Αποχαιρετισμός στα όπλα» δεν είναι μονάχα ένα πολεμικό μυθιστόρημα, αλλά και μια ιστορία τραγικής αγάπης, εμπνευσμένη από τον έρωτά του με την νοσοκόμα Άγκνες φον Κουρόφσκι.

Η νέα έκδοση θα περιλαμβάνει εκτός από τα εναλλακτικά φινάλε και άλλα προσχέδια κειμένων του Χέμινγουεϊ, καθώς και την εισαγωγή που έγραψε ο ίδιος ο συγγραφέας για επανέκδοση του βιβλίου το 1948.

Εισαγωγή γράφουν ο γιος του συγγραφέα, Πάτρικ, και ο εγγονός του, Σον.

Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ γεννήθηκε στο Όουκ Παρκ, προάστιο του Σικάγου, το 1899.

Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο πιάνει δουλειά ως ανταποκριτής στην εφημερίδα Star του Κάνσας Σίτι.

Το 1918, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπηρετεί εθελοντικά ως οδηγός ασθενοφόρου στον ιταλικό στρατό και τραυματίζεται σοβαρά από όλμο.

Το 1920 επιστρέφει στις ΗΠΑ, όπου και συνεχίζει τη δημοσιογραφική του κα­ριέρα ως ανταποκριτής στη Star του Tορόντο και στη Star Weekly.

Ύστερα από δύο χρόνια μετακομίζει στο Παρίσι, όπου συνεχίζει να εργάζεται ως ανταποκριτής σε αμερικανικές εφημερίδες (καλύπτει μεταξύ άλλων και τη Μικρασιατική Kαταστροφή) και παράλληλα συνάπτει φιλικές σχέσεις με την ελίτ των εκπατρισμένων Αμερικανών και Βρετανών διανοουμένων, όπως ο Σκοτ Φιτζέραλντ, η Γερτρούδη Στάιν, ο Φορντ Μάντοξ Φορντ, ο Έζρα Πάουντ κ.ά.

Το 1925 εκδίδεται η πρώτη του συλλογή διηγημάτων με τίτλο Στην εποχή μας. Το 1936, έχοντας πλέον επιστρέψει στην Αμερική, καλείται να καλύψει τον Ισπανικό Eμφύλιο για λογαριασμό της Βορειοαμερικα­νικής Ένωσης Εφημερίδων.

Το 1939 εγκαθίσταται στο κτήμα Φίνκα Βίχια στην Κούβα και ένα χρόνο αργότερα εκδίδεται το πιο φιλόδοξο μυθιστόρημά του, το Για ποιον χτυπά η καμπάνα, με θέμα τον Ισπανικό Eμφύλιο.

Την περίοδο 1942-1944 γίνεται ανταποκριτής του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Eυρώπη. Kατατάσσεται στη Bασιλική Aεροπορία, συμμετέχει στην απόβαση της Nορμανδίας, δίνει την προσωπική του μάχη για την απελευθέρωση του Παρισιού με τη συμμετοχή του στην κατάληψη του στρατηγικής σημασίας ξενοδοχείου «Pιτζ» και προσχωρεί στην Tέταρτη Mεραρχία Πεζικού.

Το 1952 εκδίδεται η κλασική νουβέλα του Ο γέρος και η θάλασσα, για την οποία κερδίζει το βραβείο Πούλιτζερ. Το 1954 η Σουηδική Ακαδημία του απονέμει το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Ύστερα από πολλά ψυχολογικά και σωματικά προβλήματα, κι αφού επιστρέφει μετά από επιμονή της γυναίκας του στις ΗΠΑ, ο Χέμινγουεϊ αυτοκτονεί στις 2 Iουλίου 1961, σε ηλικία 62 ετών, με τον ίδιο τρόπο που είχε αυτοκτονήσει και ο πατέρας του, με κυνηγετική καραμπίνα, στη φάρμα του στο Άινταχο.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ