Σοβαρές ζημιές σε ιστορικά κτίρια από τα επεισόδια στην Αθήνα

Δύο από τα «στολίδια» της Αθήνας υπέστησαν σοβαρές ζημιές το βράδυ της Κυριακής, όταν στη διάρκεια επεισοδίων στους δρόμους γύρω από την πλατεία Συντάγματος τυλίχθηκε στις φλόγες το ιστορικό κτίριο που στεγάζει τους κινηματογράφους «Αττικόν» και «Απόλλων», ωστόσο οι αίθουσες δεν κάηκαν και οι υπεύθυνοι υπόσχονται να λειτουργήσουν ξανά σύντομα.

Αλώβητος βγήκε ο κινηματογράφος «Άστυ», ενώ ζημιές υπέστη η περίφραξη του Καθολικού Ναού του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου.

Ωστόσο, φαίνεται ότι οι αίθουσες δεν κάηκαν εσωτερικά, όπως είχε αρχικά θεωρηθεί. Οι υπεύθυνοι του σινεμά υπόσχονται να λειτουργήσουν ξανά σύντομα οι δύο κινηματογράφοι.

Από την πλευρά της, η Γιούλη Τσακαλάκη, υπεύθυνη του κινηματογράφου, δήλωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι οι αίθουσες των κινηματογράφων «Αττικόν» και «Απόλλων» δεν κάηκαν και μόνο η είσοδος έχει υποστεί ζημιές.

Τη Δευτέρα στις 20:00, τα μέλη της πολιτιστικής κίνησης «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα» θα συγκεντρωθούν «με ένα κερί στο χέρι» έξω από το Αττικόν, σε ένδειξη «βουβής διαμαρτυρίας για το ξήλωμα της ζωής μας».

Σύμφωνα με το Αρχείο Νεοτέρων Μνημείων, το αρχικό εκλεκτικιστικό κτίριο που βρίσκεται το Αττικόν οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1870-1881, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ερνστ Τσίλερ, για λογαριασμό του Χιώτη τραπεζίτη Σταμάτιου Δεκόζη Βούρου.

Κατά το 1900 στεγάζονταν εκεί το φαρμακείο του Σ. Βαλτή (αναφέρεται ήδη από το 1891), το κουρείο του Λ. Μουσίου και το εμπορικό κατάστημα «ειδών Κίνας» του Π. Γεωργιάδη, ενώ το 1914 φιλοξενήθηκε για ένα διάστημα το νεοπαγές Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.

Μεταξύ των ετών 1914-1920 πραγματοποιήθηκε μια σημαντική επέμβαση σε ρυθμό «Νεομπαρόκ», όταν οικοδομήθηκε σε τμήμα του κτιρίου το κινηματοθέατρο Αττικόν, επάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη, με μια από τις πρώτες χρήσεις οπλισμένου σκυροδέματος.

Το «Αττικόν» σηματοδοτεί την αρχή της κατασκευής σπουδαίων κινηματογράφων.

Ως κινηματογράφος άρχισε να λειτουργεί από το 1916. Αργότερα στο ίδιο κτίριο ξεκίνησε τη λειτουργία του και ο κινηματογράφος Απόλλων.

Από το 1929 και μετά λειτούργησε υπό τη διεύθυνση της Σκούρας Φιλμ, της κινηματογραφικής δυναστείας των αδελφών Σκούρα.

Το «Αττικόν» ήταν η πρώτη αίθουσα στην Ελλάδα, στις 22 Οκτωβρίου του 1929, που προέβαλλε την πρώτη ταινία με ήχο, «Fox Movietone Follies» του Ντέηβιντ Μπάτλερ.

Την περίοδο της κατοχής επιτάχθηκε από τους Γερμανούς για να προβάλλει ταινίες για την ψυχαγωγία των γερμανικών στρατευμάτων.

Το Αττικόν μετατρέπεται, έτσι, σε SoldatenKino Victoria, το Απόλλων σε Kino Apollo, ενώ οι άλλοι κινηματογράφοιυποχρεώνονται να αναγράφουν τους τίτλους των έργων εκτός από ελληνικά, στα γερμανικά και ιταλικά.

Τη δεκαετία του ’30 δημιουργείται και η δεύτερη κινηματογραφική αίθουσα, ο «Απόλλων», στο υπόγειο, ενώ εγκαθίστανται εδώ τα γραφεία της «Σκούρας Φιλμς», υπό τη διεύθυνση της οποίας λειτουργούν οι δύο κινηματογράφοι.

Το 1960 οι αδελφοί Γρηγοριάδου και ο Άγγελος Αγαλιώτης εξασφαλίζουν άδεια για επισκευές από την Πολεοδομία Αθηνών και το 1982 πραγματοποιούνται γενικές εργασίες συντήρησης και αναπαλαίωσης πάνω σε μελέτη του αρχιτέκτονα Ι. Χριστακόπουλου.

Όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του, λαμπεροί αστέρες του Χόλιγουντ, του ευρωπαϊκού και του ελληνικού σινεμά ανέβηκαν τη λευκή μαρμάρινη σκάλα που οδηγεί στην αίθουσα.

Το «Αττικόν» είναι ένας από τους ομορφότερους κινηματογράφους της Ευρώπης.

Στην -σχεδόν- αιωνόβια ζωή του έχει φιλοξενήσει μεγάλες ευρωπαϊκές αλλά και παγκόσμιες πρεμιέρες, φεστιβάλ, συναυλίες Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, καθώς και την πρώτη ροκ-όπερα της Ελλάδας.

Σήμα-κατατεθέν του σινεμά είναι, φυσικά, ο εντυπωσιακός του πολυέλαιος.

Το «Αττικόν» είναι η παλαιότερη αίθουσα της Αθήνας…

Αλώβητος βγήκε από την πυρκαγιά σε διπλανό του κτίσμα ο κινηματογράφος Άστυ, στην πλατεία Κοραή με ζημιές μόνο στην είσοδό του.

Μεγάλη ήταν η αγωνία της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαίων και Νεώτερων Μνημείων και για το υπόγειο του κτιρίου, που στέγαζε την περίοδο της Κατοχής τα κρατητήρια της Γερμανικής Διοίκησης και σήμερα αποτελεί μουσειακό χώρο.

Όπως επισημαίνει ο Νίκος Μίνως «η αγωνία μας ήταν εάν επεκταθούν οι φλόγες ή γεμίσει ο χώρος νερά από την κατάσβεση της πυρκαγιάς, ωστόσο η σιδερένια πόρτα του ήταν σωτήρια».

Το κτήριο κατασκευάσθηκε την περίοδο 1934-1938. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής μέρος του υπογείου έγινε τόπος μαρτυρίου και φυλακής για πολλούς αγωνιστές.

Το υπόλοιπο τμήμα του λειτούργησε εξαρχής ως κινηματογράφος.

Την περίοδο της γερμανικής κατοχής προέβαλε ταινίες και επίκαιρα για τα γερμανικά στρατεύματα. Κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου ο κινηματογράφος υπολειτούργησε, ενώ το 1952 εγκαταστάθηκαν εκεί οι κινηματογραφικές επιχειρήσεις Κοσμίδης&Σία Α.Ε.

Στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 παρουσίαζε σπουδαίες ταινίες και πρεμιέρες, ενώ πραγματοποιούσε δεξιώσεις με προσκεκλημένους Έλληνες και ξένους πρωταγωνιστές.

Μέχρι το 1975 στον κινηματογράφο Άστυ διοργανώνονταν οι κυριακάτικες πρωινές προβολές της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, ενώ συχνά διοργανώνονταν εβδομάδες κινηματογράφου αφιερωμένες σε κάποια ξένη χώρα.

Παρά την ευρεία ανακαίνιση που έγινε το 1994, ο κινηματογράφος διατηρεί πολλά στοιχεία της παλαιάς αίγλης του, όπως η καμπίνα προβολής, οι μαρμάρινες σκάλες με τις προστατευτικές σιδεριές, τα τραπεζάκια του φουαγιέ, οι πόρτες, οι καθρέφτες, τα μωσαϊκά, το εκδοτήριο εισιτηρίων.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ