Πλατεία Αριστοτέλους, γέφυρα μεταξύ του χθες και του σήμερα

Δημιούργημα του διάσημου γάλλου αρχιτέκτονα και πολεοδόμου Ernest Hébrard (1875-1933), η πλατεία Αριστοτέλους αποτελεί τον πλέον εμβληματικό δημόσιο χώρο της Θεσσαλονίκης, τόπο συνάντησης, περιπάτου και αναψυχής για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης, με πολυάριθμα καφέ μπαρ, εμπορικά καταστήματα και ξενοδοχεία.

Η παραθαλάσσια πλατεία, που φέρνει στο νου τις πλατείες άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων, διανοίχθηκε προκειμένου να αποτελέσει τον πυρήνα-τοπόσημο της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της πολεοδομικής ανάπλασης της πόλης μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917, που κατέστρεψε το κέντρο της.

Πράγματι, από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, με την έντονη οικοδομική δραστηριότητα που αναπτύχθηκε, η πλατεία Αριστοτέλους διαδέχθηκε την πλατεία Ελευθερίας ως η κεντρική πλατεία της Θεσσαλονίκης.

Συνυφασμένη με τις σημαντικότερες πτυχές της κοινωνικής ζωής και της πολιτιστικής δραστηριότητας των Θεσσαλονικέων, η πλατεία, ο σπουδαιότερος ενιαίος υπαίθριος χώρος της Θεσσαλονίκης, στάθηκε η γέφυρα μεταξύ του αρχιτεκτονικού παρελθόντος και του σύγχρονου προσώπου της πόλης, μεταξύ του χθες και του σήμερα.

Καμάρες, στοές και κιονοστοιχίες στολίζουν τα ιστορικά κτίρια-έργα τέχνης της πλατείας Αριστοτέλους. Στις όψεις των κτιρίων, που οικοδομήθηκαν ως επί το πλείστον στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, αποτυπώνονται δυτικοευρωπαϊκά αρχιτεκτονικά πρότυπα και «νεοβυζαντινές» επιρροές.

Μεταξύ άλλων, την πλατεία Αριστοτέλους κοσμούν το αξιοθαύμαστο από αρχιτεκτονικής απόψεως κτίριο του ξενοδοχείου «Ηλέκτρα Παλάς» και το κτιριακό συγκρότημα «Ολύμπιον», έδρα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει το άγαλμα του Αριστοτέλη, ενώ στο βόρειο τμήμα της υψώνεται επιβλητικός ο ανδριάντας του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Στην πλατεία Αριστοτέλους, το ωραιότερο άνοιγμα της Θεσσαλονίκης προς τη θάλασσα, πραγματοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου συναυλίες, φεστιβάλ και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

in.gr